P. Amh. 1 ⇧
Neudr. Wilcken, Chrestom. I 126.
P. Amh. 2 ⇧
= CPL 244; = Mitteis, Chrest. 380; Photo: E.A. Lowe, Codices Latini Antiquiores, SupplementOxford Nr. 1802 (1971),
Photo: (Z. 1-13) Seider, Paläographie der griech. Pap. I Nr. 14, Taf. 8; (Z. 19-31 und 60-61) Schubart, Griech. Paläographie S. 40; = Wilcken, Chrest. 68; = Select Papyri 2, Nr. 274
48
πρὸς | ἐπίστα(σιν) ἄλλων, | ὅπως κτλ. G.-H., P. Teb. I S. 116. G.-H.,P. Oxy. XII 1465, 15 Anm.
7
τοὺς ἀσεβεῖς ᾽Ερμων|[θ)]ί̣τας κτλ. Hunt briefl. Vgl. dazu W., A II 123.Die Fortsetzung bildet P. Grenf. I 30.
5
Σιμαρίστης τῆς Εὐφ[ράνορος , ἱερεία]ς ᾽Αρσινόης κτλ. Radermacher, Rhein. Mus. 57 146.
26
Φ[ι]λα|δέλφου Σιμ[α]ρίστη[ς τῆς] Εὐφρ[άν]ορ[ο]ς , ἱερείας κτλ. Pl., Ptolemais 44 Anm. 2.
Alexanderpriester: Dionysios, Sohn des Brias(?), ἀθλοφόρος: Ptolema, Tochter des Pulinus(?), κανηφόρος: Thermuthis(?), Tochter des Magnes(?) ἱέρεια ᾽Αρσινόης Φιλοπάτορος: Artma, Tochter des Srutus (Slutus)(?). Fragmente unrichtig aneinandergefügt. Spiegelberg, P. demot. Cairo 30619.
11
[παραχρῆμα ἐν τῶι ἐχομένωι μηνὶ τὰς τοῦ πυροῦ ἀρτάβας .με ἡμιολίους ἢ τὴν ἐσομ]ένην πλείστην κτλ. Berger, Strafklauseln 108 2.
Der demotische Vertrag trägt das Jahr 31 des Philopator, nicht des Euergetes II, mithin 150 v. Chr. Spiegelberg, mündl.
1
ἐφ᾽ ἧς ᾽Απολλώνιος κ′ ἐγκυ(κλίου) κατὰ τὴν παρὰ Ζμῖνος καὶ τῶν κτλ. laut einem von mir bei Spiegelberg eingesehenen Lichtbilde, gemäß einer brieflich geäußerten Vermutung Druffels.
ὁ̣ σ̣ι̣τ̣ο̣λο(γῶν) περί Φι̣λ̣ο̣πά(τορα) ἐργα(στήριον) μεμετρῆ(σθαι) ἀ̣π̣ὸ̣ τοῦ (= θησαυροῦ?) ἐν τῆι Σοκνο̣(παίου) Νή(σωι) ὑ̣π̣ὲρ αὐ(τοῦ) (d. i. ἐργαστηρίου). G.-H., P. Teb. I . 402 Anm. 12.Pr.
1
ὁ σιτολο(γῶν) | [κωμ(ῶν) Φιλοπ]άτορος καὶ Σοκνε(παίου) Νή(σου) ἐργα(στήρια) [με]μετρῆ(σθαι) | [ἐν τῆι Σοκ]νε(παίου) Νή(σωι) ὑπὲρ αὐ(τῶν) εἰς τὴν ἀρ[ίθμ(ησιν)] τοῦ αὐτοῦ (ἔτους) κτλ. G.-H., P. Teb. I . 402 Anm. 12.Pr.
7
τίνος καὶ τίνος ὑπαρχόντων, statt τίνος, καὶ τινος ὑπαρχόντων. Radermacher, Rhein. Mus. 57 146ff.
νομοῦ [῾Ερμοπολ(ίτου)] τοῦ ὑπ[ὲρ Μ]έμφιν κτλ. Méautis, Hermoupolis la Grande S. 47. Vgl. Aegyptus III (1922) S. 99.
10
[προσεφωνήσατε (od. προσανενέγκατε od. ähnl.) στοχασά-μενοι τοῦ μηδὲν ἀγνοηθῆναι μηδ]ὲ̣ πρὸς χάριν κτλ. Hunt briefl. (nach P. Oxy. IX 1188,11).
23
φα̣[ίνηται] ἐ̣π̣ι̣σ̣[τεῖ]λ̣αι (o.ä.) οἷς καθήκει ἕ̣κ̣α̣σ̣τα | ἐ̣πιτ[έλ-λειν ὃν τρόπ]ον ἁρμό [ζει] Διευτύχει. Hunt briefl. (nach einem P. Thule).
1
[Αὐρ]ηλίῳ Μαικίῳ τῷ καὶ Νεμεσι[α]νῷ ἀπαιτη[τ]ῇ διοικ(οῦντι) [τὴν στρ(ατηγίαν) τοῦ ῾Ε̣ρμοπολ(ίτου) κτλ. Kenyon-Bell,P. Lond. III S. 110 1157, 1 Anm. Vgl. P. Lond. III S. 110 Nr. 1157, 1.
2
ἀπὸ γ(υμνασίου) | ὀκτοδράχμου ἀναγραφομένης(?) ἐπ]ε̣ὶ̣τῷ ἐνεστῶτ(ι) | κτλ. Bell, briefl. (nach P. Lond. Inv. Nr. 1600, ebenfalls aus Hermupolis).
6
| [ καὶ ὀφείλει ] ἐπικρι(θῆναι) | κτλ. Bell, briefl. (nach P. Lond. Inv. Nr. 1600, ebenfalls aus Hermupolis).
28
Σεβαστοῦ τ[ύχην] | [μηδὲν διεψεῦσθαι. (῎Ετους) ιδ Αὐτοκράτορος] Καίσαρος κτλ. Bell, briefl. (nach P. Lond. Inv. Nr. 1600, ebenfalls aus Hermupolis). Pr.
31
Πόλ(εως) ἀπηλ(ιώτου) ια ἀμ(φοδαρχίας) β̄ διαδοχῆς (zweite Aktenfolge). | Ἀναφο(ρὰ) κτλ.P. Ryl. 102, 10 Anm. Pr.
11
γίτων Σαβίνι[ος ]|ἐν̣δρομες (= ἐνδρομαῖς?) ἒχων τὸ ἐργασ|τήριν ἐς τὰ ᾽Επιμάχης κτλ. Radermacher, Rhein. Mus. 57 146ff.
24
μα|θῖν, π„ρ“ότερον ἐναπεχρήσαντο οἱ σιτολ[ό]γοι <ἢ> κ̣α[ὶ] | κτλ. Viereck, B. ph. W. 1902 Nr. 23. W., A II 1281.
35
ἀρχόντων μαθόντων, ὅτι ἡ ἐν[απόχρησις ἡ γεγε]|νημένη κτλ. Viereck, B. ph. W. 1902 Nr. 23. W., A II 1281.
᾽Αμμώνιον γενόμε[νον πινα(?)]|κογρ [ά]φον [Αὐρηλίο]υ ᾽Αντωνίου κτλ. Örtel, Liturgie S. 411 Anm. 13.
In Frage kommt auch noch (vgl. B. L. S. 3) die Ergänzung: [Αἰλίωι Που]βλ̣ί̣ωι, doch füllt diese Ergänzung den Raum nicht aus, falls die Zeile 1 nicht eingerückt war. P. Soc. VI 716 Anm. 1. Pr.
9
οὐδὲ ἔκκλη|[τον ποιεῖσθαι ἐδυνή]θην τῷ κτλ. Hunt briefl., nach P. Oxy. IX 1204. Grundz. 352 f.
17
μεταμισθοῦν. ᾽Εὰν οὗν φαίνηται, μίσθωσέ μοι κτλ. Radermacher, Rhein. Mus. 57 146 ff.
ὑπὲρ διπλώματος ἵππω[ν] | δύο κτλ. Radermacher, Rhein. Mus. 57 146 ff. W., Chrestom. I S. VII.
12
καὶ Ἀμεστεσίοις χοῦν, ἔτι δὲ | καὶ ᾽Ε[λευθερίοις …] ῥαφανίνου δύο χωρὶς |μισθοῦ . ., [τὸν δὲ φόρον (?)] ἀποδώσω κτλ. Ἀμεσησίοις. Wessely, W. kl. Phil. (1902), Nr. 7. Comparetti,P. Flor. II 131, 5 Anm.,Kenyon,P. Lond. III S. 179 68, vermutet Verschreibung statt.
4
Die Ergänzung ist zu streichen, es ist dort der Anteil der κοινωνία zu ergänzen (vgl. P. Flor. III 370, 3 und P. Soc. IV 306, 3). Lewald, mündl.
11
τά τε βλάβη καὶ δαπανήματα καὶ ἐπιτίμου ὡς ἴδιον χρέος διπλῆν τὴν τιμὴ]ν καὶ εἰ[ς τὸ δημ]όσιον κτλ. Berger, Strafklauseln 294.
a 5
ὁμολογοῦμεν [διηρῇσθαι] πρὸς ἀλλήλους κτλ. Ebenso 99 b 5. Viereck, B. ph. W. (1902), Nr. 23.
τῆς ᾽Αντινόου (ergänzen πόλεως) ν̣ομ[α]ρ̣χ(ήσαντος) | κτλ. Kühn, Antinopolis S. 143.
Neudr. Wilcken, Chrestom. I 417 = Daris, Esercito Romano Nr. 54; = Select Papyri 2, Nr. 387
κώμ[ης Σκό]ρʱ͂ων τοῦ κτλ. Hunt briefl. (nach einer Beobachtung von M. Johnson, gemäß P. Flor. 50, 7 u. ö.).
προσβ̣(έβληκεν) ἐπὶ θησ(αυρὸν) κτλ. Hunt briefl. (nach einer Beobachtung von M. Johnson, gemäß B.G.U. IV 1089).
20
τελώνο(υ) ὑπ(ὲρ) ὑπερχρονί (ας) | ὄνο(υ) κτλ. Crönert,Stud. Pal. IV 94. P. Oxy. VI 997.
8
τῆ(ς) Π̣ώ̣ε̣ως οἰκονομήσα | μεν, παραγενάμενοι γὰρ ἐκεῖ ἀντί [α] ἐνῆ | καν ήμεῖν κτλ. Pr. Radermacher, Rhein. Mus. 57 146ff.
1
[Οὐαλέριος Πομπηιανὸς στ]ρ(ατηγοῖς) ἐπιστρ(ατηγίας) ῾Επτανομίας καὶ ᾽Οάσεως μικρᾶς. Π (ερὶ) τοῦ δημ̣[οσιοῦσθαι(?) (25 Buchst.)] | [(21 Buchst.)] ὑπομνηματογράφους καὶ ε( ) διὰ Θεοδώρου πρωτήκτορ[ος …. Οὐαλέριος Πομπηιανὸς στρ(ατηγοῖς) ὲπιστρ(ατηγίας) ῾Επτα] | [νομίας καὶ ᾽Οάσεως μικρᾶς] χαίρειν. Τινὲς τῶν κτλ. Martin, Les épistratèges. 1342
5
πλοίου ταμιακοῦ ἀγ(ωγῆς)(ἀρταβῶν) σ. | ῾Ομολογῶ κτλ. W., A III 115. Hunt briefl. verweist aufP. Oxy. IX 1197, 10 Anm.
[εἰ μ]ὴ αὕτη ἐστὶν κτλ. Sch. briefl., laut Orig.; anders Viereck, B. ph. W. (1902), Nr. 23.
7
καὶ ἂς λάβ[ω]σ̣ι[ν] | οἱ ὀνελάται κτλ. Wessely, Stud. Pal. I S. 35; Hesseling, Album gratul. Herwerden 101.
9
κατὰ | στράταν φάγωσιν κτλ. κατὰ στράταν = unterwegs. Hesseling, Album gratul. Herwerden 101.
Archiv 1 ⇧
Z. 18
Ergänzungsversuche von Arangio - Ruiz und Berger. Succ. testam. secondo i pap. S. 108. Strafklauseln 231 2.
Neudr. P. Petr. III 20. Nochmals Neudr. von Recto Kol. IV u. Verso Kol. I-III bei Wilcken, Chrestom. I 450.
Chrestom. I 11 A Z. 23
Neudr. Wilcken, Chrestom. I 11.ἡμῶν ἐμβα[τευσάντ]ων ἐπιπλε[ῦσαι αὐτοῖς] | οτου κτλ. Crönert, W. kl. Phil. (1903), 488.
Archiv 2 ⇧
Archiv 3 ⇧
Z. 4
| ἀπὸ δικαίου ἀν̣α̣[λογία]ς παρὰ τῶν κτλ. Lewald, Zschr. Sav. 1912 S. 627 Anm. 1.
Archiv 4 ⇧
Archiv 5 ⇧
1
[᾽Απολλωνίω]ι καὶ Θέωνι κτλ. Paulus, Diss. Greifswald 1914 S. 22 Nr. 106.
4
Κυρηναικ(ῆς) | [πρώτω]ς ἀπογεγραμμένου ᾽Αμμωνίωι καὶ Σαραπίωνι καὶ | [προσαπογ]εγραμμένου διὰ φροντιστοῦ κτλ. Lewald, Zschr. Sav. 1912 S. 631 Anm. 3.
P. Bas. ⇧
κο|νίας καὶ πισσωμένα (= Asphaltpräparate) καὶ ξύλα κτλ. Schmidt, Wochschr. 1918 S. 536 Anm. 5.
B.G.U. 1 ⇧
II 13 (nach Wilcken, Chrestom. 92)
| γ[εί(νεται) ἐπὶ τὸ αὐτὸ τοῦ ἀναλ(ώματος) κτλ. Georg Spieß, briefl., mit dem Hinzufügen, daß Plaumann diese Lesung am Original bestätigte.
26
ὁ προκ(είμενος) σ[..]. μοι ή όμολογία | ώς πρόκ(ειται). ᾽Ηλ̣ία̣ς ᾽Ι̣ωάννης | ἔγραψα κτλ. Pl. briefl., laut Orig. Pl. brieifl., laut Orig. Der Pap. hat Ηλι ας, weil der Schreiber eine schlechte Stelle übersprang.
13
μετὰ <τὴν> ἀμφοτέρων κτλ. Pl. briefl., laut Orig. Der Pap. hat Ηλι αϛ, weil der Schreiber eine schlechte Stelle übersprang.
II 5
τὸν γὰρ διακείμενον (d. h. πόρον) ἕτερον εἷναι όμωνύμο(υ) | μητρός κτλ. W., A III 509.
II 19
ἀλλὰ διεπέμψα(ντο) ἀναφόριο(ν), καὶ ἑαυτὸν δὲ ἐν νόσωι γενόμ[ενον δι]απεπόμ|φθαι ἀναφόριον κτλ. W., A III 532.
II 6
ώς τὸ <αὐτὸ> κατά | προστά[γματα ἐδ]ηλώθη ύπὸ τῶν [πρ]οεπιτροπευσάντων ἐκπρᾶξαι κ[ατ]ὰ τὸν αὐτὸν τρόπο[ν ……. ]ως τὰ ὑπάρχοντα κτλ. Pr., Girowesen 489. Sch. u. Pl. briefl., laut Orig.
II 8
καὶ ἀκεινητοῖς, εὶ [δώ]ς, ὅτι, ἐὰν | μή [ἀποδῶσιν …….., ἡ εἴ] σπραξις [ἔσται. ῞Ι]να δὲ μὴ [. .] ἀ[π]όφασις σοι ὑπολ̣[εί]π̣ηται, ἔπεμψα κτλ. Sch. u. Pl. briefl., laut Orig. Pr., Girowesen 489. BGU. III S. 1. II S. 353.
II 14
Vor περὶ τῶν steht nichts, freier Raum. Zwischen ἐπιτρ[οπ]ῆς und διά größerer Zwischenraum. Viereck, Hermes 27.
II 18
[καὶ Χρυσίππ]ου καὶ τῶν κτλ. Sodann: οὐσίας (πρότερον) ᾽Απίωνος κτλ. Crönert, Stud. Pal. I S. 38. I S. 395.
II 24
Χρ[υσίππου γ] υμνασι(αρχησάντων). χαὶ τῶν κτλ. Sodann: οὐσίας (πρότερον) ᾽Απίωνος. Crõnert, Stud. Pal. I S. 38. Beamtenwesen BGU. I S. 395.
III 10
περὶ τοῦ κατὰ πρ[όσταγμα τοῦ διε] | ληλυθότος δ Α[ὐτοκρατόρων κτλ. Viereck, Hermes 27.
III 6
[᾽Α]ναβάσιος ου[πουπα ] ʃ ις | [Νι] λίων ἐν [ ] ις | [᾽Αβ] οῦρις ου[πουπα ʃ ις] | κτλ. Paul M. Meyer, BGU. IV 1087 III, 13 Anm. Paul M. Meyer, BGU. IV 1087 III, 6 Anm. Pl. briefl., laut Original. Paul M. Meyer, BGU. IV 1087 III, 5 Anm.
III 15
Σ[αρ]απείων ἐ[ν τ ῶ̣ Ν] υ π ί ο υ (= Νυμφείῳ) [ʃ . .] | Ν̣ [.] λ ίω ν , ἐν τῷ ᾽Ακατίῳ (=᾽Ακανθίῳ) [ʃ . .] | κτλ. BGU. III S. 1. In der Lücke ετ nicht möglich, η möglich. Pl. briefl., laut Original.
IV 5
᾽Αρτυμ[ατᾶτες] Μάξεμο[ς ἐν τῷ Θέωνι ʃ . .] | Διωγ[ή]νη[ς ἐν τῷ Σ ε ο υ ή ρ ο υ ʃ . .] | Κ ω π ρ ε . [. . . ʃ .·.] | κτλ. BGU. III S. 1. M. Meyer, BGU. IV 1087 II, 10 Anm. W., A V 275.
IV 20
Εὐπωρίων Φακινᾶς | ᾽Αχιλᾶς κτλ. Pl. briefl., laut Original: Εὐπωριων verbessert aus Εὐριων. W., A V 275.
π̄π̄ = π(ραι)π(οσίτῳ)? oder (da korr.): β(ενε)φ(ικαρίῳ)? oder p(rimo) p(ilo)? Paul M. Meyer, B. ph. W. (1912), 530. Pr.
II 7
ὑδροπα|ρόχοις κε(ράμια) ι ἐκ (δραχμῶν) μ κτλ. Ebenso ἐκ in Z. 9, 11, 13 u. 15, ferner Kol. III Z. 3, 7, 10, 14, 21 u. 24, Kol. IV Z. 13, 16, 17, 18, 20, 21 u. 24, Kol. V Z. 4, 12 u. 15, Kol. VI Z. 13. BGU. III S. 1.
II 10
ἐπιστράφεται ἠξιώσαται (= ἐπιστρέφεσθαι ἠξιώσατε), | ἀλλὰ συνκακουργοῦντες τοἶς ὀνηλάταις εἰς μὲν | τὸν κτλ. BGU. II S. 353.
II 14
οὐκ ἀνανκά|σεται, ὅθεν ο̣ὖν μέν̣ι̣ αὐτοὺς μὲν ἀπολαβῖν (= ἀπολαύειν) | κτλ. BGU. II S. 353.
Neudr. Wilcken, Chrestom. I 114; = Papyrological Primer4, Nr. 63; Photo: Schubart, Pap. Graec. Berol. Tab. 26 a.
Die ursprüngliche Lesung [Σαραπ]ίωνι ist richtig. Biedermann, Der βασιλικὸς γραμματεύς S. 112.
2
[ ]μ̣ωνι βασιλ(ικῷ) κτλ. Pl. u. Sch. briefl., laut Orig. Darnach [Σαραπ] ίωνι anscheinend ausgeschlossen.
24
γό(νατι) δε[ξιῷ κ(αὶ) ώς] | εἰκο(νίζεται) φαμέ(νου) μ̣ὴ ε̣ι̣δό-(τος) (l. εἰδέναι) γρ(άμματα) Pr. δῑ̣ | ν̄ο̄. Pr. oder ν̄ (Sch. Briefl., laut Original). Hinter ʱ̣͂ι̣ können noch 2 Buchst. gestanden haben; vielleicht δι(ὰ) .. | νο(μογράφου) od. νο(ταρίου)? PI. briefl., laut Orig.
II 7
λήμ(ματα) (τάλαντα) [ζ]τλζ | ∟(= ῶν) ἀναλώματος | τιμῆς οἴνου ξ (εστῶν) ψκ ἐκ (ταλάντων) γ̄, | τιμῆς κτλ. BGU. I S. 353. II S. 353.
2
παρὰ κερ(άτια) β , | χρ(υοίου) νο(μισμάτιον) α π(αρὰ) κερ(άτια) β , καὶ πρὸ χτλ. BGU. I S. 353.
II 9
Wohl Πάριτι statt Πάριπι Orig. deutlich Παριπι. Crönert, Stud. Pal. I S. 38. briefl.
18
τὴν ζυτώ|πολειν , καὶ οὐ διδῖ, μοι, ἀλ(λὰ καθ᾽ ἡμέρα λέγι κτλ. Wilcken bei Lietzmann, Griech. Pap. Nr. 9.
21
αὔρ [ε] ιν (= αὔριον). Κά θ᾽ ἡμέρα | ταὐτά Καὶ ἄ [κ]ίρηται κτλ. Wilcken bei Lietzmann, Griech. Pap. Nr. 9.
23
ἀπενέν|κω αὐτῷ; καὶ οὔπου δέ|δωκε Εἰρηναῖς τοὺς κτλ. Wilcken bei Lietzmann, Griech. Pap. Nr. 9.
25
ὁ καὶ ᾽Αχ̣ιλλᾶς | ἔγραψα κτλ. Pl. briefl., laut Orig. Der Pap. hat ᾽Αχι λλᾶς, dazwischen eine schlechte Stelle im Pap., die der Schreiber übersprang.
10
τελεσμάτ(ων) καμήλ(ων) (δραχμαὶ) σ, | προσόδ(ων) οἰκοπ(έδων) (δραχμαὶ) ρ, | φ[ό]ρου προβ(άτων) ζ (ἔτους) (δραχμαὶ) ξ | κτλ. BGU. I S. 354
23
Σευήρου Εὐσεβοῦς Περτίνακος κτλ. Pl. briefl., laut Orig. Der Pap. hat ᾽Αχι λλᾶς, dazwischen eine schlechte Stelle im Pap., die der Schreiber übersprang.
8
Einzufügen: (2. H.) vor ᾽Επείφ, (3. H.) vor ιθ ʃ in Z. 9, (4. H.) vor ῾Αθύρ in Z. 12. BGU. I S. 354.
15
ἐξ ἐπιγο|νῆς αὐτῶν γενομ(ένοις) | ʱ͂υσί. | (2. H.) ᾽Απεγρ(άφησαν) στρ(ατηγῷ) κά[μ] ηλ(οι) ζ̄, | πῶλ(οι) β̄. ∟ς ᾽Αντωνίνου | Καίσαρος τοῦ κυρίου, Μεχ(εὶρ) ε̄. | (3. H.) ᾽Απεγρ(άφησαν) βασ[ιλ(ιχῷ) γρ(αμματεῖ)] χάμηλ(οι) ζ̄, | [πῶλ(οι) β̄]. BGU. I S. 354.
15
᾽Απεγρ(άφησαν) Σαρ(απίωνι) στρ(ατηγῷ) δι᾽ ἀπογρ(αφῆς) και(νῆς) κάμηλ(οι) η̄, ῶλ(οι) β̄. | ᾽Απεγρ(άφησαν) βασιλ(ικῷ) [κάμηλ(οι) η̄, πῶλ(οι) β̄]·| (3. H.) ᾽Αρτεμίδωρος ἐγμετρήσ(ας) μετρή(σεί) συνφω(νῶ) δι᾽ ᾽Απολ( ) | βοηθ(οῦ). (4. H.) ᾽Ισίδωρος ἐξηριθ(μηκώς) συνφω-(νῶ). | (5.H.) ᾽Εξηριθ(μηχὼς) βαηθ(ὸς) συ(ν)φω(νῶ). BGU. I S. 354.
4
λο[ιπ]οῖς λαογρ(άφοις) κώμης Διονυσιάδος | παρὰ [᾽Ι]ουλίας Κρισπίνης κτλ. BGU. I S. 354.
15
ἀπογρ(αφήν). (2. H.) ᾽Αμώνιος κωμογραμ(ματεὺς) σεσιμέωμα[ι]. | ∟ῑζ̄ κτλ. BGU. I S. 354.
L δ´´ καὶ αὐτ(οὐς) κ̣[ατοίκ(ους)?] | μὴ ἀναγεγρ(αμμένους) ὲν ὲπιγεγενημένοις κτλ. BGU. I S. 354.
R
παρὰ Σω[κράτους ] | ἀναγρ(αφομεν . .) ἐπ᾽ [ἀμφόδου ] | τῇ φροντιζ[ομένῃ ] | κτλ. BGU. I S. 354.
V
[ ]σιν ὑποπίπτουσιν | [τῷ ἰδίῳ λόγῳ κατὰ τὰ ὑπὸ] Ποστόμου ἐσταλ| [μένα ]. Paul M. Meyer, Festschr. Hirschfeld S. 153.
22
.[ ] αὐτ[ῆ]ς τῆ̣[ς ] | τῇ Διο[δώ]ρ[ᾳ ………. Ταστου] | - χάριον [ὲ]ξ α[ ] | τῇ χώμῃ οι[………. ἀμφό]δου Κωμογρ(αμματέων?) Δι[ὸ ἐπιδίδω μι] | ∟ιε κτλ. BGU. I S. 355. Crōnert, Stud. Pal. I S. 38.
3
[καὶ Πτολεμαίωι κωμογρ(αμματεῖ) κ]ώμης Καρ(ανίδος) καὶ τ[οῖς λαογρ(άφοις) ] | [τῆς αὐτῆς κώμη]ς | κτλ. BGU. I S. 355.
I 12
[ἀ]ρτάβας τέ[σ]αρος ἥμισο, | γ(ίνονται) δ , γ(ίνονται) τοῦ συνβώλου ια . | BGU. I S. 355.
II 5
παρ[ὰ] σοῶ ἐς λόγον παρα|γραφ [ί]ας(?) ἐλεουργίας(?)δραχμ(άς) | δώδεκα, [γ(ίνονται)] (δραχμαί) [ιβ]. BGU. I S. 355. BGU. I S. 395. Rostowzew, Kolonat S. 138, schlägt vor: λεουρ[γί(ου)].
καὶ μέτοχοι | πρεσβ(ύτεροι) οὐσ(ίας) α′ (= πρότερον) Θεωνείνου φόρον προβ(άτων) | η ʃ κτλ. BGU. I S. 355. I S. 395.
3
Die Worte και Ποπλίου bis Καίσαρος Σεβαστοῦ vom Papyrusschreiber durchstrichen. BGU. I S. 355.
7
ὦν Καρ(ανίδος) δη(μοσίων)ϲξη, κατοίκωνϲιθʃ′, γ(ίνονται) κώ(μης)ϲπζʃ′, | καὶ ταύταις προσαναλ(ηφθεῖσαι) ὑπὲρ φιλανθρώπου καὶ ἄλλωνϲβέ′, γ(ίνονται) σὺν φιλανθρώπουϲҁ, καὶ ἐγ λόγου τοῦ α′ (= προτέρου) μνὸςϲγ᾽ψλα, | σὺν τῇ ἐγλ[όγῳ]ϲγ᾽ωκα . . . . . .-. | κτλ. Pr. BGU. I S. 355.
4
Διέγρ(αψεν) [Ἀ]πίων(ι) καὶ μετόχ(οις) | πράκ(τορσιν) ἀργ(υρικῶν) Βακχιάδος Λόνγο[ς] τελεσμάτων κτλ. BGU. II S. 353. I S. 355.
4
Διέγρ(αψεν) [᾽Α]πίων(ι) καὶ μετόχ(οις) | πράκ(τορσιν) ὰργ(υρικῶν) Βακχιάδος Αόνγο[ς] ελεσμάτων κτλ. BGU. II S. 353. I S. 355.
3
Παρθικοῦ Μεγίσ [του] καὶ Μαρκου Αὐρηλίου | ᾽Αντωνίνου Σεβαστῶν (also ohne Εὐσεβοῦς) κτλ. BGU. I S. 355.
6
σιτολ(όγων) κώ(μης) Νείλου πόλ(εως). Μεμετρήμεθα ἐν θη|σαυρῷ τῆς προκ(ειμένης) κτλ. BGU. I S. 355.
5
δε|καδύ [ο ὄ]ντων ἀπὼ μηνὸς | Φαρμοῦθς τοῦ πεντηκαιδε|κάτου κτλ. BGU. II S. 353. I S. 355.
9
Καρανίδι, οὗ γίτονες | νότου ᾽Αρτεμῖτος ὐκία, βορᾶ δημοσία | πλα[τεί]α, μεθ᾽ ῆν ὑτρακωγὸς Καλᾶ, ἐν | κτλ. BGU. I S. 355.
Neudr. Mitteis, Chrestom. II 207; Photo: (Z. 1-9) Schubart, Griech. Paläographie S. 60.
Αὐτοκράτωρ Καῖσαρ Μάρκος Αὐρήλιος ᾽Αντ[ωνῖνος Σεβαστὸς ᾽Αρμενιακὸς Μηδικὸς Παρθικὸς Μέγιστος δημαρχικῆς ἐξουσίας] | τὸ κ̄ᾱ, αὐτοκράτωρ τὸ ε̄, ὕπατος τὸ γ̄, πατὴ[ρ πατρίδος, καὶ Αὐτοκράτωρ Καῖσαρ Λούκιος Αὐρήλιος Οὐῆρος Σεβαστὸς ᾽Αρμενιακὸς Μηδικὸς Παρθικὸς] | Μέγιστος δημαρχικῆς ἐξουσίας τὸ ζ, [αὐτοκράτων τὸ , ὕπατος τὸ γ̄, πατὴρ πατρίδος, θεοῦ ᾽Αντωνίνου υἱοί, θεοῦ ῾Αδριανοῦ υἱωνοί), | θεοῦ Τραϊανοῦ Παρτικοῦ ἔγγονοι, θειο[ ] κτλ. BGU. I S. 355.
7
δόξαντα τ̣ι̣δυ κεχρημ[ Sch. briefl., laut Orig. (offenbar wollte der Schreiber δύνεσθε schreiben).
1
ἐξ ἐ[πισκέψεως εἰρομένου]. | ῾Ομο(λογοῦσι) Θασῆς κτλ. Gradenwitz, A III 4131. P. (vgl. P. Lips. 9,21). Gradenwitz, A III 4131, ergänzt ἐπισκέψεως ἡμερησίας; Eger, Grundbuchwesen S. 262, dagegen: ἐξ ο̣[υνχολλησίμων]. W. briefl.
6
οὐλὴ ἀνκῶνι ἀριστερῷ μετὰ κυ[ρίου τῆς Θασῆτος] | τοῦ προγεγρ(αμμένου) υἱοῦ Στοτοήτεως τῆς ὁμ[ολογούσης] | ἀδελφῇ Σαβα[ϊ]αιτοῦς ὡς (ἐτῶν) νε ἄ[σημος (l. ἀσήμῳ), τοῦ δὲ Στοτο] | ήτ[ε]ως θίᾳ (= θείᾳ) διὰ φροντιστοῦ κτλ. Gradenwitz, A III 4131. BGU. I S. 356.
9
κατασ[ταθεί]|[σῃ . . . . . . . . . . . . λογοθ [εσίᾳ ὑπὸ Αρποκρᾶ Παου[ε]ιτήους λογοθέτου κ[ ]|[. . . . . . . . . . . . . . . . . τ]ῆς ἐπὶ τὸν ῾Ηρᾶν χάριν ὧν ὤφιλεν κτλ. Wilcken, BGU. 969 17 Anm. BGU. I S. 356.
12
ἀπ[ὸ]|[τῶν ἔμπροσθεν χρόνων μέ]χρι τῆς ἐνεαύαη[ς] ῆμέρας κατὰ μηδένα τ[ρόπον] | κτλ. BGU. I S. 356.
21
καὶ λ′[.] καὶ κριθῆς .̄ λη̄ καὶ οὐδὲν αὐτῷ | [ἐκαλεῖν] ώς πρόκ(ειται). [Ε]ὐδαίμων ῾Εριέ[ως] ἐπιγέγρ(μμαι) τῆς γυ|[ναικός μου κύριος καὶ ἔγρ(αψα)] ὑπὲιαὐτῆ[ς] κτλ. BGU. I S. 356. Einf. 194.
18
ἐπὶ τῶν ὁμ[οίων]. | (2. H.) Γραμματεῦσι πλεως. [Εἰ ταῖς ἀλη]|θείαις οἱ προγεγρ(αμμένοι) τελ[εύτησαν] τὸ ἀκολούθως (= ἀκόλουθ(ον) ὺς?) ἐπὶ τῶ [ν όμοί]|ων ἐπιτελεῖτε ὥστ̣[ε . .] κτλ. BGU. I S. 356. A IV 562. Sch. briefl., laut Orig. Pl. briefl., laut Orig. Pr. BGU. I S. 356. briefl., laut Orig.
22
(vgl. B. L. S. 16) ἐπιτελεῖτε, ώς π[ρὸς σὲ] | τοῦ λόγου ἐσομένου, ἐά[ν τι μὴ δε]|όντως πραχθῇ. (3. H.) Σ̣[εσημ(είωμαι)]. P. Ryl. II 105, 26 Anm.
24
ἐπράχθη. (3. H.) Σ̣[. . . . . . .] | κτλ. Von Z. 25 und Spuren vorhanden. W. briefl., laut Orig.
I 4
statt der in B. L. S. 16 gebrachten Ergänzung lies: [ἤχθ(ησαν) ε[ἰ]ς ἀπαίτησιν κτλ. P. Ryl. II 209 S. 284 Anm. 1. G.-H., P. Fay 40, 8 Anm.
λόγων τ̣ῆ̣ς περὶ άπάσης <τῆς τροφῆς> πίστεως οὔσης κτλ. Partsch in Sethe-Partsch, Demot. Urkunden zum ägypt. Bürgschaftsrechte S. 560 Anm. 2.
22
γένονται, τὴ̣ν | περὶ πάντων λόγων, τ̣ο̣ῖ̣ς περὶ άπάσης πίστεως οῦσης περὶ τ[ὸ]ν Παβοῦν. ᾽Εφ᾽ (?)ν δὲ χρόνον πε[ριῆ] | [ό όμολογῶν, ἔχειν αὐτὸν τὴν κατὰ] τῶν ὶδίων π̣ά̣ν[των] όλοσχερῆ ἐξουσίαν, πωλεῖν, ύποτίθεσθαι, | ἑτέροις παρασ[υ]νχωρεῖν τ̣ω̣ […] παρόντων δὲ ἐπὶ τῆς ὰρχῆς μαρτυρούντων καὶ συνσφραγισάν[των] | τοῦτο τῷ συνχωρήματι· Ὡρος Πανεφρέμμ[ε]ως τ̣ο̣[ῦ . . . .] ὡς ἐτῶ̣ν̣ εἴκοσι ὀκτὼ ο[ὐλὴ . . . . . .]ω[. .] . | ἐξ κτλ. Sch., P. gr. Berol. 25. Rabel, Elterl. Teilung ( Festschr. 49. Versamml. deutscher Philol. 1907) S. 5343. G.-H., P. Teb. II 381 Einl.
Z. 5 bis 20 u. Z. 33 Neudr. Mitteis, Chrestom. II 260; = A. Gradenwitz, Einführung S. 51-53; Photo: Schubart, Pap. Graec. Berol. Tab. 23.
15
ἐκ πλήρους παρὰ τοῦ Σατ̣[αβοῦτος] σ̣εβα(στοῦ) | κτλ. Sch., P. gr. Berol. 23. BGU. I S. 395.
8
τῷ ἐν[εσ]τῶτι | [γ] ʃ Μηνᾷ Ἁρποκ[ρ]ατίωνο(ς) | ἀπὸ ἀμφόδο(υ) Ἀμωνίου | .[. . .] . . Διὸ κτλ. BGU. II S. 353. I S. 395.
1
Κρόκῳ κωμο[γρ(αμματεῖ)] | [κώμ]ης [Σοκνοπαίου Νήσου] | παρὰ κτλ. Pr. (nach BGU. 537). BGU. I 224 Anm.
4
[μητρὸς] | Σεγάθ(εως) ἀπὸ κώ[μης Σοκνοπαίου Νήσου]. | κτλ. Pr. (nach BGU. 537). BGU. I 224 Anm.
Neudr. Wilcken, Chrestom. I 427; Photo: (Z. 11-21) Schubart, Griech. Paläographie S. 68.
11
καὶ τὰ βαλάβαθ [ρα] | α[…].[. .]ιμ[. . .] οὐκ ἔδωκέ μ[οι] Κάσ|τωρ οὐδ[ὲ τ]ὸ κ̣αλ[. .]ερι.[.]. Μὴ [οὗ]ν προσ|έχων κτλ. BGU. III S. 1. I S. 356. W. briefl.
16
εὐθύς, ἐάν σοι γρά | ψω και δυνατόν σοι ἦι, μετ᾽ αὐτῆς κτλ. W. briefl., laut Orig. BGU. I S. 356.
29
ὅτι τὸ βιβλίδ(ιον) ἐπέ[δωκα, οὐδέπω δὲ ἐξῆλθε ἡ ὑ | πογρ(αφή) ᾽Εὰν οὖν μὴ ἐξέλθε, πάλιν | ἀναδώσω. ᾽Ερρῶ(σθαί) σε εὔχομ(αι). Δήλ(ωσον) οὖν μοι, τί ἔπραξας περὶ α ὐτ(οῦ) | ἐπε[ὶ] ἐδηλ(ώθη) σοι ὑπ̣ά̣γειν με εἰς Πηλοῦσιν μετὰ τοῦ ἡγεμ(όνος). Οὐκ ἐξῆλθ(ον). W., A IV S. 383. BGU. I S. 356.
1
[῎Ετους ἕκτου Αὐτοκράτορος Καίσ]αρος Γαίου Αὐρηλίου Οὐαλερίου Διοκλητιανοῦ καὶ ἔτους πέμπτου Αὐτο[κράτορος]
2
[Καίσαρος Μάρκου Αὐρηλίου Μαξι]ριανοῦ (l. Μαξιμιανοῦ), Χοιὰκ η, ἐν Πτολεμαίδι Εὐεργέτιζει (l. Εὐεργέτιδι) τοῦ ᾽Αρσινοίτου [νομοῦ]. BGU. II S. 353.
3
[ Αὐρηλία Τιτανεία (ἡ καὶ ῞Οσιδώρα?) ἀπὸ (τῆς αὐ?)]τῆς ᾽Αρσινοιτῶν πόλεως μητρὸς ῞Οσιδώρας ἀπὸ ἀμφόδου Λ[υκείων Pl., Ptolemais 721, u. briefl.
5
[ τὴν όμολογο]ῦσαν Τιτα[νεία]ν κατὰ τήνδε τὴν ὁμολογείαν καὶ διὰ τῆς τῶν [ἐγκτήσεων βιβλιοθήκης BGU. I S. 395. II S. 353.
6
[ τὰς ὑπαρχού]σας αὐτῇ περὶ κώμην̣ Σαμαρίαν ἤτοι Κερκεσῆφιν κλήρου κα[τοικικοῦ. BGU. II S. 353.
8
[ κατά τὴν ἐξ ἀρχῆς καὶ μέ]χρι τοῦ νῦν συνήθιαν και ὡς διὰ δημοσίων βιβλίω[ν δεδήλωται BGU. II S. 353. II S. 353.
10
[ καὶ ἀ]πέχιν τὴν όμολογοῦσαν Τιτανίαν τὴν καὶ Εἰσιδ̣ώρ[αν παρὰ BGU. II S. 353. II S. 353.
16
[ ἀποφέρεσθαι] αὐτὴν εἰς τὸ ἴδιον καὶ ἐκσουσίαν (?)χιν διοικῖν, [οἰκονομῖν BGU. I S. 356.
18
[ έφ᾽ (?)ς] καὶ μὴ ἐπιπορεύεσθαι τὴν [όμ]ολ[ογ]οῦσαν. Τιτ[ανείαν μηδὲ BGU. I S. 395.] BGU. II S. 353. I S. 356.
19
[τοὺς παρ᾽ αὐτῆς τρόπῳ μηδενί, ὰλλὰ καὶ τὸν ἐπελε]υσόμενον ἣ ἐμποιησόμενον τούτων χά[ριν ὰποστήσειν] BGU. I S. 395. Strafklauseln 1368. BGU. II S. 353.
20
[παραχρῆμα ἀπὸ (Name des Käufers) δι᾽ ἰδίων] ἀναλωμάτων <ἢ> χωρὶς τοῦ μέν[ειν] κύρια καὶ τὰ προ[γεγραμμένα] Berger, Strafklauseln 1368. BGU. II S. 353.
21
[ἔτι καἰ ἐκτίσειν ὅ τε εἴληφεν παραχωρ ]ητικὸν μεθ᾽ ἡμιολίας [κ]α[ὶ] τὰ τέλη καὶ τὰ δ̣[απανή ματα(?). Berger, Strafklauseln 1368. BGU. I S. 356. II S. 353.
23
[᾽Αρσινοιτῶν πόλεως μητρὸς ῞Οσιδώρα]ς ἀπὸ ἀμφόδου Λυκείων χωρὶς κυρίου χρι[ματίζουσα BGU. II S. 353.
20
ἄσημ[ος. ῾Υπάρχει δὲ] καὶ τῇ ᾽Αφροδοῦτι ο[̣ἰκία . . .] | κωι κτλ. W. briefl. laut Orig
ὑπὸ αὐτοῦ | ἀπολελύσθαι (αὐτὸν) ἀπὸ πάσης τῆς δεσποτ]ικῆς ἐξουσίας κτλ. Paul M. Meyer, Jurist. Papyrus 8 Einl. S. 18.
Neudr. Wilcken, Chrestom. I 204; = Meyer, Juristische Papyri Nr. 2 b; Photo: Schubart, Pap. Graec. Berol. Tab. 34 a.
1
Καίσαρος ο̣[ἰ]κ̣ον̣[ό]μ̣[ο]υ [ο]ὐικάριος | κτλ. Pl., briefl., laut Orig. Das u ist sicher. Vgl. Gradenwitz, A II 1044; G-H., P. Oxy. IV 735, 6 Anm.
3
κώμης Σεκνοπαίων Νήσιος φ̣[ό]ρ̣ου πρ[ο]β̣άτων [∟] ᾱ | κτλ. BGU. I S. 356. briefl., laut Orig.
1
Σιτολ(όγοις) Καρανίδ(ος). (2. H.) ῎Εσχ(ον) προ (σφωνήσας) χειρογρα(φίᾳ) σπερμάτ(ων) | κβ ʃ κτλ. BGU. I S. 356. A III 237.
Neudr. Wilcken, Chrestom. I 174. Die 1. Hand ist im Schriftzuge ganz ähnlich und wahrscheinlich gleich derjenigen Hand, welche die von Zucker herausgegebene Urkunde aus der Statthalterkanzlei (Sitzber. Akad. Berlin XXXVII) geschrieben hat. Ibscher u. Plaumann briefl., laut Orig.
7
[υἱοῦ Πτολεμ]αίου προσβ̣ά̣ν̣τ̣ος εἰς ιγ´ (= τρισκαιδε-καετεῖς) τ̣[.].[.]..... BGU. I S. 356. briefl., laut Orig.
11
[ό Μύσθης ἀπεγραψάμη] ν <ταῖς> τοῦ θ (ἔτους) Δ[ο]μι-τιανοῦ καὶ ζ (ἔτους) [θεοῦ] Τραιανοῦ BGU. II S. 354.
12
[κατ᾽ οἰκίαν ἀπογραφαῖ]ς ἐπ[ὶ τοῦ αὐτ]οῦ ἀμφόδου [῾Ωρίω-νος] ῾Ι[ερ]ακείο[υ], BGU. II S. 354.
13
[καὶ ἡ γυνή μου συνα]πε[γρ]άφηι ταῖς αὐτα[ῖ]ς τοῦ θ [(ἔτους) Δομ]ι[τ]ιανοῦ BGU. II S. 354.
16
[Καίσαρος τοῦ κυρίου κ]ατ᾽ οἰκίαν ἀ[π]ογραφῆι [ἐπὶ το]ῦ αὐ[τοῦ ἀ]μφόδ(ου). BGU. II S. 354.
17
[᾽Απεγρ(αψάμεθα) ἐν ἐπγεγενημέν] οις καὶ τὸν ἐπι-κρι[νό μενον ἡμῶν υἱὸν] BGU. I S. 356. II S. 354. Pr. Wessely, Epikrisis S. 29.
19
[ἀπεγρ(άφησαν) τῇ τοῦ η (ἔτους)] θεοῦ Οὐεσπασιανοῦ κατ᾽ οἰκίαν ἀπογρ(αφῇ) ἐπὶ τοῦ BGU. II S. 354.
20
[α(ὐτοῦ) ἀμφόδου μηδέπ]ωι ἡμῶν γεννη[θέντ]ων. ᾽Αντί-γρ(αφον) ὑ πογρ(αφῆς) BGU. I S. 356. Wessely, Epikrisis S. 29.
22
[μητρὸς Θαισᾶτος τῆς ῞Ο]σιδώρου. (῎Ετους) [ς̄ ῾Α]δρια-νοῦ Pr. Wessely, Epikrisis S. 29.
25
∟β Αὐτο [κράτορος Καίσαρος Τίτου] | Αἰ[λίου ῾Αδρια-νοῦ ᾽Αντωνίνου Σε] | β [αστοῦ Εὐσεβοῦς]. BGU. I S. 357.
᾽Αμμωνίῳ [καὶ Σαραπ] ί̣ωνι γ[υμ]να[σια ρ]χ(ήσασι) | κτλ. Pr., nach BGU. II 379, BGU. III S. 1.
Neudr. Wilcken, Chrestom. I 203; Photo: Wilcken, Berliner Akademieschriften 1, Abb. I-II, nach S. 36.
7
τῶν περί σ[ε ὑπη]|[ρετῶ] ν τοῦτο λυθῆναι ὡς ἐκελεύσθγ [πρὸς τὸ] | [φανε]ρὸν γενέσθαι κτλ. BGU. III S. 1. I S. 395.
12
Ζηνᾶς Παουειτῆτος κριθ(ῆς) κτλ. Wessely, Karanis 124: Παουειτῆτος richtig; vgl. dazu BGU. I S. 357.
29
῾Υπογρ(αφεῖς) τῆς αὐτῆ(ς) Διδύμης ᾽Αγχο(ρῖμφις) ὁ προγ(εγραμμένος). Τῶν δὲ ἄλλ(ων) Ἁρπα[γάθης]. | κτλ. BGU. I S. 395.
11
ἐπερχόμενο|ν τόκων (= τόκον) καὶ τῆς ὑποθήκης τὸν/κα[ι] ἀ|ανὰ χῖραν τόκον κτλ. BGU. II S. 354.
11
ὁ στρα|[τηγὸς καθ᾽] ἅ (?)ὑπονοεῖς [Ἁρπαγάθην π]εποιηκένα[ι καὶ μετέπειτα] ἀφανῆ γεγονέναι | κτλ. BGU. I S. 357.
1
῾Ηρακλῆς Ψενοβάστιςκαὶ Δεῖος Πεθέως| παρὰ Σοκμήνε̣ω̣ς τοῦ Σοκμήνεωςκαὶ ῾Ατρῆς | Σαμβαθίωνος οἱδύο. Βουλόμεθα| μισθώσασθαι κτλ. Pl. briefl., laut Orig. BGU. I S. 357. III S. 1.
11
χαλκίνων | φολέτρων ὄ̣ν̣τωνπρὸς τοὺς | κτλ. BGU. I S. 357. briefl., laut Orig. Zwischen φολέτρωνu. ὄ̣ν̣τωνeine schlechte, vom Schreiber übersprungene Stelle; [ὁ]ρ[ώ]ν̣των(BGU. I S. 395) schon deswegen unmoöglich, weil für ων kein Platz.
1
Σιτολ(όγοις) Καρανίδ(ος). (2. H.) ῎Εσχ(ον) | προ(σφωνήσας) χειρογρ(αφίᾳ) σπερμάτ(ων)κβ (ἔτους) | ᾽Αντωνείνου Καίσαρος | τοῦ κυρίου(3. H.) μς(2. H.) κληρ(ουχίας) Πτολεμ(αῖος) | Π[ν]ε[φ]ερῶτος Πατ(σώντιος)βασιλ(ικῆς) | (ἀρουρῶν) ῑᾱ. BGU. I S. 356 104. W., A III 237. BGU. I S. 357.
1
Καρανίδος. (2. H.) ῎Εσχον προ(σφωνήσας) | χειρογραφ(ίᾳ) σπερμάτ(ων)κβ (ἔτους) κτλ. BGU. I S. 356 104. W., A III 237.
2
῾Υπερβελεταί[ου] ὲνάτει καὶ εἰκάτει, Μεσορὴ | ἐνάτεικαὶ εἰκάτει, ἐν κτλ. Sch. briefl., laut Orig.
[.........] ε̣μ̣ου δισσοῦκεφαλαίου δραχμὰ̣ς̣ laut Orig. sicher. Pl. briefl. Pl. briefl., laut Orig.
12
[μήκοντα ἓ]ἀποδώ̣σ̣ε̣ι̣ν ξ, αἵπερ(δραχμαὶ) τπδ συνήχθησαν Pl. briefl., laut Orig. BGU. I S. 396.
Neudr. Wilcken, Chrestom. I 396; = Select Papyri 2, Nr. 285; = Daris, Esercito Romano Nr. 105.
8
(2.H.) προσ [γέ] γ(ραπται) Randvermerk - γενο[μ(ένου) σιτολ(όγου)κτλ. τοῦ γενο(μένου) κτλ. τοῖς προγεγρ(αμμένοις) κτλ. BGU. I S. 357.Στο[ ] Randvermerk - γενο[μ(ένου) σιτολ(όγου)κτλ. τοῦ γενο(μένου) κτλ. τοῖς προγεγρ(αμμένοις) κτλ. BGU. I S. 357.[ἀρ]χειερῖ(?)[ ] Randvermerk - γενο[μ(ένου) σιτολ(όγου)κτλ. τοῦ γενο(μένου) κτλ. τοῖς προγεγρ(αμμένοις) κτλ. BGU. I S. 357.
10
πυροῦ μέτ(ρῳ) δημ(οσίῳ)| [….] πραιτ(ωρ..)π̄ε̄ κληρουχίας | [῾Ιερᾶ]ςΣεουήρ(ου) κτλ. BGU. I S. 357. Pr.
8
ἐπιγο[νῆς ἀλλήλων] | ἐγγύοις εἰςἔκτισιν τὸνύπάρχοντα αὐτῇ περὶ τὰ χαλκω[ρύχια πρό(τερον)] | Κεφάλωνος κτλ. BGU. I S. 396. II S. 354. Sch., P. gr. Berol. 15a.
10
ὅσων ἐὰν ἦ...[..........] | εἰςἔτη κτλ. BGU. II S. 354. P. gr. Berol. 15a. BGU. I S. 396.
28
χέρσου ἀγρώστεως, δίσης πάσης θρύου κτλ. G.-H., GgA. 1897, 465. .BGU. III S. 2. G.-H., GgA. 1897, 465.. BGU. III S. 2. II S. 354.
R
ἐνεστῶτος γ (ἔτους). ῎Εστι δὲ τ(ὸ) [κ (αθ᾽ ἕν)] | Στοτοῆτ[ις] καὶ [Πα]κῦσ̣ι̣ς | ΐερεῖς τῆς [.. φυλῆς] καὶ ἄ[λ (λοι)] | ΐερεῖς κτλ. BGU. I S. 358. II S. 354. Otto, Priester u. Tempel I 33. Otto, Priester u. Tempel I 33.
R
ύποκιμένου ἐπιστρ(ατηγίᾳ) | ἄλλας (δραχμὰς) σπ, καὶ δι[ὰ] πρε̣σ[β(υτέρων)] | τῆς κώμης κτλ. BGU. II S. 354. I S. 358.
V
καὶ τέλος εἰδῶν γενῶν ζωγρ(αφικῶν) nach BGU. I S. 396. Pl. briefl., laut Orig.: τέλος sehr zweifelhaft, nach den Spuren eher π̣ .. λ̣ες̣.
2
Πανοῦφις Πύρρου Πατ(σώντιος) (ἀρούρης) (ήμίσους) η̄, νζ κλη(ρουχίας) ᾽Αθην ίων | ῞Ωρου Καμ(ηλιανῆς) (ἀρούρης) (ήμίσους). 357 zu 169. BGU. I S. 358. Pr. BGU. I S.
2
κληρουχ(ίας) Πρόκλ[ος] | μητρὸς Οὐαλερίας Πατσώντ(ιος) βασι[λ(ικῆς)] | κτλ. BGU. I S. 358. I S. 357 zu 169.
Ob 2 Hände, sehr zweifelhaft. Anderer Schriftzug schon von Recto Z. 12 Παῦνι ab Pl. briefl., laut Orig..
8
Πτολ. [.] μ̣η̣κ̣ω̣ντος̣ γενη(μάτων?) | ου ἄλλης κτλ. Sch. Pl. briefl., laut Orig. BGU. I S. 396 unmöglich. Pr. ρου nicht ausgeschl. Pl. briefl., laut Orig.
3
Α[ὐρ]ηλίου ᾽Αντωνίνου Εὐσεβοῦς Σεβαστῶν καὶ Ποπλίου | Σ[επτιμίου Γέ]τα Καίσαρος Σεβαστοῦ, Παχὼν η̄ ἕω(ς) ῑη̄. | Δι[έγρ(αψεν) ᾽Α]βοῦς Σαταβοῦτος κτλ. BGU. I S. 358.
8
τὰ προσδ(ιαγραφόμενα) σ̣υ̣μβολικά G.-H., P. Teb. II S. 70; P. Fay. S. 161..9Wortende verschliffen; jedenfalls mehr als βολ. Pl. briefl., laut Orig..
13
τὰ προσδ(ιαγραφόμενα) σ(υμβολικά) G.-H., P. Teb. II S. 70; P. Fay. S. 161.. Pl. briefl., laut Orig..
12
ἀ[πὸ π]ο|δ[ὸ]ς δι᾽ άλιέων .[…] | θ (ἔτους) (δραχμαὶ) δέκα ἕξ, ὀβολ(οὶ) δέκα ἕξ, | κτλ.δι wie in δι(ἀ) dess. Schreibers, so gut wie sicher. Sch. Pl. briefl., laut Orig. BGU. II S. 354.
7
ή | [μί]σους, γ(ίνονται) [(πυροῦ ἀρτάβαι)] ς ʃ, ἐπι τῷ | μετρήσω (= μετρήσειν) κτλ. BGU. II S. 354.
3
ἠ μὲν σοθήσωμαι (= εἰ μὲν σωθήσομαι) ταύτης, ἧς ἐν ἐμοὶ ἀσθενίας, τοῦτόν μοι ἐξένικον (= τοῦτό μοι ἐξένεγκον). BGU. III S. 2; vgl. BGU. II S. 354 u. I S. 396.
4
ἀτελῶν γενο[μένῳ …… ίερεῖ ἀρχιδικαστῇ καὶ πρὸς | τῇ ἐπιμελείᾳ] τῶν χρηματιστῶν καὶ τῶν ἄλλων κρι[τηρίων διὰ … ] | [ … διέποντος καὶ τὰ κα]τ̣ὰ τὴν ἀρχιδικαστείαν κτλ. Koschaker, Zschr. Sav. 1907, 2629. Pl. briefl., laut Orig.
1
῾Ομολ[ογεῖ ῞Οσαροῦς … ] | [ … μετὰ κυρίου τοῦ] ἀν[δρ]ὸς ῞Ηρωνο(ς) κτλ. BGU. II S. 354.
11
ἀπὸ μὲν δημοσίω]ων τελεσμάτων πάντων ἀρταβιῶν ν[αυβίων ... BGU. II S. 354..9 BGU. I S. 358.
6
ἀρ[ι]στερῶι οί δύο διειρῆσθα[ι] π[ρ]ὸς έαυτοὺς [ἀ]πὸ τοῦ ν̣[ῦν ἐφ᾽ δν] BGU. I S. 358.. Pl. briefl., laut Orig. W., A IV 174.
9
Καρανίδος βασ(ιλικῆς) αἰγιαλοῦ ἀρούρας πέντε καὶ όμοίω[ς Πτολεμαίδος] Wilcken bei Rostowzew, Kolonat 163.. Pl. briefl., laut Orig.
12
ἑκκαιδέ[κατον] τετρακ(αι)εξηκοστ[ό]ν, καὶ τὸν Καμῆν υἱὸ[ν] δμοί[ως] Pl. briefl., laut Orig. Pl. briefl., laut Orig.
13
εἰς τὸ καὶ αὐτῷ ἐπιβάλλον μέρος [Καρ]ανίδος βασι(λικῆς) αἰγια[λοῦ] σὺν̣[τῇ?] Wilcken bei Rostowzew, Kolonat 163. BGU. III S. 2.
15
μ[ισυ] δυο[καιτριακοστὸν τετρ]ακ(αι)εξηκο [στόν], καὶ περὶ Πατσ[ῶντιν βασι(λικῆς) γῆς] BGU. III S. 2. briefl., laut Orig. Pl. briefl. laut 0rig. BGU. I S. 358. briefl. laut 0rig.
17
τετρακ(αι)εξηκοστόν, ἐπὶ δὴ παντὸς τοῦ ἀρουρ[ηδου] Pl. briefl. laut Orig. BGU. I S. 396.
Neudr. Wilcken, Chrestom. I 399; Datum:. BL 2.2, 90 fehlerhaft zu Wilcken, Chrest. 399.
9
ὀγδ[όου έκκαιδεκάτου (?)] | κτλ Pr. Die Ergänzung von Wessely, Karanis 52, ist rechnerisch unmöglich..
11
ἡμ(ί)σου[ς ἑκκαιδεκάτου(?) . . . . ] | κτλ Pr. Die Ergänzung von Wessely, Karanis 52, ist rechnerisch unmöglich..
1
[῾Ϊέ]ρ[α]ξ [στ]ρατηγὸς ᾽Αρσιν[οε]ίτου ῾Η[ρακλ(είδου) μερίδ(ος) (τῷ δεῖνα) ὑπηρέτῃ ώς κα]- Pl. briefl., laut Orig. Koschaker, Zschr. Sav. 1908, 31.
5
Σεμπρω[νί]ου Γεμέλλου. Οὗ παρεκόμ[ι]σα ἐνεχ[υρασίας χρηματισμοῦ ἐκ τοῦ καταλογείου ἀντίγραφον ὑπόκειται, καὶ ἀξιῶ τοῦτο μεταδοθῆναι τῇ τοῦ ὑπο]- Koschaker, Zschr. Sav. (1908), 31. Koschaker, Zschr. Sav. (1908), 31.
6
χρέω Πτ[ολε]μαι.[.] Πεθέως θυγατρὶ καὶ κληρονόμ[ῳ ] Πτ[ολε]μαί[ου] (nach Koschaker, Zschr. Sav. (1908), 31) mit Spuren unvereinbar; ω̣[ι] möglich. Pl. briefl. laut Orig.
7
δα, ὑπὲρ ὦ[ν ὀ]φείλ[ο]υσί μοι ὁ αὐτὸς πατὴρ αὐτῆς Πτ[ολεμαῖος καὶ κεφαλαίου ἀργυρίου καὶ τῶν τό]- Koschaker, Zschr. Sav. 1908, 31.
8
κων ἀκο[λ]ούθως οἶς ἔ[χ]ω δ[ι]κα[ίοι]ς. ∟κ̄γ̄ ᾽Αντω[νείνου (῾Ο δεῖνα) ἱερεὺς καὶ ἀρχιδικαστὴς τῷ τῆς ῾Ηρακλείδου]Koschaker, Zschr. Sav. 1908, 31.
9
μερίδο(ς) τοῦ ᾽Α[ρ]σι(νοείτου) στρ(ατηγῷ) χαίρειν. Τῆς τετελειω-μ(ένης) ἐνεχυρασίας [ἀντίγρ(αφον) ὑπόκειτ(αι), ἵν᾽ εἰδῇς. ῎Ερρωσο]Koschaker, Zschr. Sav. 1908, 31..
10
᾽Ανουβίων [γρ(αμματεὺς)] καταλ(ογείου) τὴν οἰκονο(μίαν) ἔγ [ρ] α (ψα). ∟κ̄γ̄ Αὐτοκράτορος Κα[ίσαρος ᾽Ανα-γνωσθείσης ἐντεύξεως Ψοσναῦτος τοῦ]Pr. Koschaker, Zschr. Sav. 1907, 2695. Pl. briefl., laut Orig. Koschaker, Zschr. Sav. 1908, 31.
12
᾽Αντωνεὶ[νο]ν Σεβαστὸν Εὐσεβ[ῆ ἀ]ληθῆ εἶναι τὰ [δι]ὰ τῆ[ς ἐντεύξεως δηλουμένα καὶ μηδὲν ὑπεναντίον ᾠκονομῆσθαι συνε]κρίναμεν γρ(αφῆναι) καὶ πεμφθ(ῆναι) τῆς [ἐντεύξεως BGU. I S. 358. briefl., laut Orig. Koschaker, Zschr. Sav. 1908, 31.
13
ἀ]ντίγρ(αφον) τῷ τε τῆς [῾Ηρακλ(είδου) μερίδος τοῦ ᾽Αρσ(ινοείτου) στρ(ατηγῷ). ἐνω] - [π] ίῳ, ἵν᾽ εἰδῇ [ ] καὶ . [.]δε . [................Sch. Pl. briefl., laut Orig. Koschaker, Zschr. Sav. 1908, 31. Sehr unsicher. Sch. Pl. briefl., laut Orig.
14
……]..[..]α[ Νε]- [φε]ρω[ Χ]αρ[ιδ]ήμ[ου] ων[ …………………]υ [ ]μ̄ unwahrscheinlich; eher [ ].κ. Sch. briefl., laut Orig.
V
(3. H.) Πτολ(εμαῖος) ᾽Αππίων[ος] | Παῦνι ε̄ χδ | γ(ίνονται) αί π(ροκειμέναι?) | Πτ[ολ(εμαῖος)].Pl. briefl., laut Orig.
17
ἀρο]ύρας δύο ἥ[μισυ τ]έταρτον [ὄγδο]ον τετρα[και-εξηκοστὸν BGU. I S. 358. | κτλ. BGU. I S. 358.
6
[............ ἀπὸ] κώμης Καρ(ανίδος) τῆς ῾Ηρ[ακ(λείδου) μ]ερίδος τοῦ ᾽Αρ(σινοίτου) Gradenwitz, BGU. III S. 2, ergänzt unrichtig: [Τασουχαρίου ἀπὸ] χὡμης. Tasucharion ist die Großmutter des jüngeren Kastor. Pr. Pl. briefl., laut Orig.
10
[λω(νίου) χήρας, τοῦ δὲ Κάστο]ρος μάμμης, Τασο[υχα]ρίου, δ μὲν ᾽Απολλώ(νιος) BGU. III S. 2.
11
[ἐχ τοῦ ἐπιβάλλ(οντος) αὐτῷ δι]μοίρου, ό δε Κάστω[ρ] ἐχ τ[οῦ] λ̣ο̣ι̣ποῦ(?) μέρους . . . . Pr. BGU. III S. BGU. III S. 2, Wilcken. Κάστω[ρ τοῦ λοιποῦ τρίτ]ου μέρους, Gradenwitz BGU. III S. 2. μὲν ganz unsicher, zumal sicher mindestens 4 Buchstaben; Ende o. Sch. Pl. briefl., laut Orig.
13
[μην Καρανίδα ὲλα]ιῶνος ὲν δυσὶ σφραγῖ[σ]ι ἀρούρ[α]ς ἕξ, μιᾶς Gradenwitz, Einf. 194. BGU. III S.
15
[ἀρούρης μιᾶς, ἀμφ]ο[τ]έρων ὲν [τό]πῳ Ψα[.]λ. λεγομένῳ, καὶ πε- BGU. III S. Pl. briefl., laut Orig.
18
[μὲν ᾽Απολλωνίῳ εἰ]ς τὸ ἐ[π]ιβά[λλον αὐ]τῷ δίμοιρον μέρους ἀπὸ τῶν BGU. III S.. Pl. briefl., laut Orig.
20
[σφραγῖδι ἀρουρῶ]ν πέντε [ἀρούρα]ς τρεῖς, ὧν γείτο[νε]ς νό- BGU. III S. BGU. I S. 396.
21
[του ὑδραγωγός, με]θ᾽ (?)ν σειτ[ιχὰ ἐδά]φη, βορρᾶ ὑδραγω[γός, …]ε̣ Pl. briefl., laut Orig. θ am Ende unmöglich; ε, λ, α? Pl. briefl., laut Orig.
23
[ἑτέρων ἐλαιών, <λιβὸς> αί ὑπο] γεγραμμέ [ναι κ]αι ἐπ[ι]β̣ε̣[βλ]η̣κυῖαι τ̣[ῷ Κ]άσ- Pr. Gradenwitz, Einf. 194.. Pl. briefl., laut Orig.
24
[τορι ἅρουραι δύο. κ]αὶ περὶ τὴ[ν Φ] ιλοπάτο [ρ]ος τὴν και Θ[εο]γένους Gradenwitz, Einf. 194. BGU. III S.
26
[τοθεν ………] οι [..]... [....], τῷ δὲ Κάστορι ἐπιβεβλη- Pr. (weil die vier Himmelsrichtungen nicht folgen).
27
[κέναι τὸ μὲν ἐκ τῆς] προκιμέν[ης] πρώτης σφραγεῖ[δος] λοι- BGU. I S. 396. Gradenwitz, Einf. 194.
28
[πόν μέρος, ἐν ᾧ ἐλαῖαι] ἔνφυτοι [τρ]ιάκοντα (?)ξ ἢ ὅσαι [ἐὰ]ν ἧσι,Pr. θ am Ende unmöglich; ε, λ, α? Pl. briefl., laut Orig.
31
[μέναι καὶ ἐπιβεβλ] ηκυ ῖαι. τῷ [᾽Απο]λλωνίῳ ἄρουραι τρεῖ[ς Pl. briefl., laut Orig., λι]βὸς BGU. III S. ηκ̣ε[ν]αι wahrscheinlicher. Sch. briefl., laut Orig.
38
[ρεσθαι εἰς τὸ ἰδιον καὶ] ἐπιτελεῖν περὶ αὐτῶν, ὡ[ς ἐ]ὰν αίρῆται καὶ μὴ BGU. III S. 2.
40
μένου αὐτῷ μέρους κ]ατὰ μηδένα τρόπον παρευρέσι μηδεμιᾷ BGU. II S. 354. briefl., laut Orig.
3
ἐν κ[ώ]μῃ Μ̣ [ωυσ(?)] ῆτι τῆς ῾Ηρακλείδου κτλ. Pr. Μωυσῆς χωρίον P. Teb. II S. 418. Sch. briefl. laut Original: das M ist wahrscheinlich, hinter der Lücke ντι oder ητι.
Θεα|δελφείας ἀναδ[εδομέ]νον (l. ἀναδεδομένου) εἰς | κτλ. BGU. I S. 358. Zschr. Sav. 1902, 173.
Diese Urkunde gehört inhaltlich zu BGU. 719, doch von anderer Hand geschrieben; die ἀναγραφή-Vermerke rühren von einer und derselben Hand her. Kreller, Erbrechtl. Untersuchungen S. 231 Anm. 37.
8
συνγραφῆ[ς τ]αύτης <διὰ τὸ> ἀπερίλυτον εἰ[ν]αι <αὐτήν> Vorschlag Paul M. Meyer, bei Berger, Strafklauseln 228. BGU. I S. 396.
17
σὺν τ[οαπέζῃ χαὶ] κόπῃ και ὅρυ̣[οις (= ὅλμοις) ] και κτλ. Vermutung von W., briefl. Pl. bestätigt briefl., laut Orig.
νομοῦ. ᾽Επὶ ῞Οουλ(ίας) | [Σεβαστῆς] ῾Ομολογεῖ κτλ. Wilcken, Zschr. Sav. 1909, 504. vgl. BGU. II S. 396.
Für diesen Papyrus hat mir A. Berger, der sich z. Zt. mit der Wohnungsmiete in den Papyri beschäftigt, wichtige Ergänzungen zur Verfügung gestellt (August 1912), als der Text dieses Bogens bereits umgebrochen war. Da hier der Raum fehlt und mit Rücksicht auf die große Zahl der Ergänzungen lasse ich den Neudruck des Papyrus am Schluße der Berichtigungen für BGU. IV folgen.
2
Δι(ὰ) Τούρβω(νος) ἐ̣γ̣γ̣έ̣γρ(απται) λαο(γραφίας) κολ(λήμ̇ατος) [[ν]]ι̣ | .. ,εʃ, κολ(λήματος) ξβ τάξεω(ς) προσγι( ) ιδ̄ (ἔτους) κε (ἕτους). | κτλ. Pr. Diese Lesung ist nicht unmöglich, aber sehr unsicher; möglich auch συνγρα( ) oder ἀπογρα( ). Pl. briefl., laut Orig. Pl. briefl., laut Orig. W., A I 1401.
25
| γεω…..τὸ[ν πρ]ογεγρα(μμένον) | Νεμεσίων(α) ε[ἰ.] ταῖς ὰληθ(είαις) τετελεύτηκ(ε), | κτλ. W., A IV 562.
ή[μ]έρᾳ [ἐκτος] ἀγί[ων περιβόλω]ν καὶ θείων κτλ. Pr., P. Straßb. I S. 165 BGU. I S. 396. A IV 562.
9
[ ἐὰν δὲ μὴ τὸν ᾽Απαχούθι] ον (od. ähnl.) παραγάγωμεν κτλ. Wenger, Rechtshist. Papyrusstud. 491.
3
῾Ηρακλείδου | [μερίδος τοῦ ᾽Αρσι(νοίτου)] νομοῦ. Δημοσ[ί]ο̣υ και οὐσιακοῦ γεωργοῦ | [ὄντος μου (od. ähnl.) ] π̣α̣τ̣ήρ κτλ. Pr. W. briefl., laut Orig.
5
τελευτῶν καθ᾽ ἣν | [ἔθετο διαθήκην, πάντα] τὰ̣ ὑπάρχοντ[α] κτλ. Kreller, Erbrechtl. Untersuchungen S. 348.
15
Die Ergänzung και πά| [σης λειτουργίας] in BGU. II S. 355 anzuzweifeln Paul M. Meyer, Heerwesen 128481. W. briefl.
23
στρατευομένῳ ου | [ ]. ει ἀξιῶ, κύριε, κτλ. Die Ergänzung οὐ|[ετρανῷ ist sehr bedenklich in Hinsicht des στρατευόμενος. W. briefl. Die Ergänzung οὐ|[ετρανῷ ῾Αντινο]εῖ (Paul M. Meyer, Heerwesen 128) ist unmöglich, weil vor ei kein o. W. briefl., laut Orig. Vgl. Grundz. I S. 401. W. briefl., laut Orig.
33
(2. H.) [῎Εντυχε τῷ] κρατίστῳ) | [ἐπιστρατ]ήγῳ [δ]ς̣ τὰ | [προσήκον]τα π̣[οιή]σει Krebs, BGU. I 256 Mitteis, Verhandl. Akad. Leipzig 1910 S. 99. Pl. briefl., laut Orig.
1
θερμουθᾶς ᾽Απολιναρίῳ κτλ. Lietzmann, kl. Texte 14 Nr. 10; Text nach Photographie revidiert.
11
βλέπομεν αὐτὴ πε|ποιηκέναι, οὐδὲν ἰσώρα|κεν ῆ (= εἰ) μὴ κτλ. Diese Lesungen sind richtig; die abweichende Lesung bei Lietzmann, kl. Texte 14 Nr. 10 ist ausgeschlossen. Pl. briefl., laut Orig. BGU. II S. 355.
14
οὗ δ̣έ<δω>κες αὐτῇ κτλ. Lietzmann, kl. Texte 14 Nr. 10; Text nach Photographie revidiert.
21
ἐγὼ διδῶ Θερμου|θᾶτι κτλ. Lietzmann, kl. Texte 14 Nr. 10; Text nach Photographie revidiert.
23
δίδι αὐτῇ Σὺ οἷδες σόν | τῆ κτλ. BGU. I S. 358. kl. Texte 14 Nr. 10; Text nach Photographie revidiert.
3
Καρ(ανίδος) Φιλοδ( ) βασ(ιλικῆς) γ ι′ς′ | βασιλ(ικῆς) βδίς′ | κτλ. Pr. (vgl. BGU. 210, 3).
4
Φανομγ(εὺς) - τ Φαμ..( ) | Πατ(σώντιος) (ἀρουρῶν) γ. Wenn überhaupt verschiedene Hände, so nur vor Φανομγεὐς. Pl. briefl., laut Orig. BGU. I S. 358. Pr.
3
Εἴ᾽ ργ(ασται) ὑ(πὲρ) χ (ωμάτων) λα (ἔτους) | Μεσο(ρὴ) ιγ̣ ἕ̣ω̣ς ιζ ἐν ὀ(ρτνῇ) Πατ(σώντιος) Φιλαδελ(φίας) | εη (=πενθημέρου) ῾Ερμᾶς Γρύλλου. Pr. BGU. I S. 358. II S. 355. Pr., vgl. P Strabb. I S. 62 1.Pl. briefl., laut Orig. Pr., vgl. W., A III 123.
δἰ ἧς ἐμα [ρτυρήθη(?) ... ].Pr. μ ist nach den Spuren so gut wie sicher. Pl briefl., laut Orig.
1
τῶι και [Ωριγένηι βασι(λικῶι) γρ(αμματεῖ)] | κτλ. Pr., nach BGU. II 529, 1 (vgl. dazu BGU. II S. 357).
21
Die ursprüngliche Lesung ἀποβληθέντα ist richtig (nicht ἀποκληθέντα, wie Wilcken, Chrestom. 245, vorschlägt); es ist ἀποβάλλειν = zurückweisen, weil untauglich. Pr.
4
Διέγρ(αψ)εν Σ .. καὶ μετόχ(οις) πρά(κτορσιν) Σαταβοῦς | Πακύσεως καὶ Στοτοῆτις | ᾽Οννώφρεως ἡγο(ύμενοι) κώμ(ης) | Σοκ(νοπαίου) Νή(σου) τὸ τέλ(ος) ὑπ(ὲρ) λα (ἔτους) ἀργ(υρίου) (δραχμὰς) | τετρακοσίας κτλ. BGU. I S. 358. nach P. Lond III S. XL Nr. 849 und P. Teb. II Ind. (Anders BGU. I S. 396).
I 1
[Πλοί] ων άλιευτι[κῶν] κτλ. G.-H., P. Teb. II S. 181.·So die Klammer laut Orig. Pl. briefl.
I 6
Ποτάμων χε ….ο (od. χε ….θ) | [νομ(ῶν) θ] ερ̣ινῶνβ. ᾽Αντωνιανῆς οὐσ(ίας) Κερβασῆ(ις) . | κτλ. Pl. briefl., laut Orig. G.-H., P. Teb. II S. 382.
1
Σι[τολ(όγοις) Καρ]ανίδ(ος). [῎Ε]σ[χ]ον προσ|φω (νήσας) σπερ(μάτων) κτλ. W., A III S. 237.
1
(2. H.) ῎Εσχον προ(σφωνήσας) | σπερμάτ(ων) κτλ. BGU. I S. 356 Nr. 104. W., A III S. 237.
Im Kopfe ist vor dem Datum zu ergänzen: ἀπὸ τῆς (τοῦ δεῖνα) τραπέζης. BGU. II S. 355.
16
τῆς ᾽Αν̣ο̣υ̣β̣[ίωνο]ς τραπέ|ζης Φρεμεί, ἣ[ν καὶ ἀν]αδέ-δωκ(εν) | αὐτῇ κτλ. Pr. b durch Spuren sicher. Pl. briefl., laut Orig BGU. II S. 355. briefl., laut Orig.
4
[ ]. Συνχωρῖ …. [..] …………….. [πεπρακέ] |-ν̣[αι καὶ παρακεχωρηκ]έναι τῇ Θερμούθ̣ι̣ κτλ. BGU. III S. 2. II S. 355.
28
παντὸς τοῦ | ἀρου[ρ]ηδοῦ κατ᾽ ἐπιβ[ολὴ] ν τοῦ ἐνόντος κτλ. BGU. I S. 396. briefl.; vgl. G.-H., P. Teb. II 391, 19 Anm.
39
ἢ χωρὶς τ̣ο̣ῦ̣[π]ο̣ιεῖν | α[ …. ] αὐτὰ κτλ. Sch. briefl., laut Orig. Anders Berger, Strafklauseln 493.
40
ἡμιολίᾳ καὶ τ̣ὰ̣ βλ̣[ά]β̣η καὶ δα| [πανή]ματαΙ καὶ τὸ ὡρισ-μένον πρόστειμον καθάπερ ἐγ δίκης, κ̣α̣ὶ̣ ἀ̣ξειῶ̣ (?) | [∟ ..δ]ε̣κ̣ά-του κτλ. BGU. I S. 358. III S. 2.
1
Σιτολ(όγοις) Καρανίδ(ος). (2. H.) ῎Εσχ(ον) προ(σφωνήσας) σπερμάτ(ων) κτλ. W., A III S. 237.
2
νζ κληρου (χίας) Πύρρος | Διδύμου Πατ(σώντιος) δημοσίου - δ˪ | Π̣α̣τ̣(σώντιος) βασιλ(ικῆς) - δ˪η ις. Pap. κληρου ohne Kürzungszeichen; vgl. BGU. I S. 358. BGU. I S. 357 zu Nr. 169.
4
῞Οβίωνος (Εἰκοσιπενταρούρων) Αὐριλίῳ Πεηοῦ|τι Πτολεμαίου κτλ. BGU. II S. 355. I S. 358.
14
[ κα]ὶ κ[α]θημέν̣ων̣ ἐν συμβουλίῳ ἐν τῷ πρα<ι>τωρί |[ῳ τοῦ χρατίστου ἡγ]εμόνος κτλ. BGU. I S. 358. briefl., laut Orig., u. Grundz. 444.
φόρου βομῶν | γ (ἔτους) (δραχμαὶ) φ ριδ᾽ κ[.]φ (oder β[.]φ) (δραχμαὶ) ια καὶ κτλ. Otto Priester und Tempel II 543 vermutet statt ριδ᾽ die Lesung; ρ᾽ δʃ. d. i. (ἑκατοσταὶ) (τέσσαρες) (ὃραχμαὶ) κ β[ο(ῶν)] κτλ. Mit Original nicht zu vereinen, Sch. Pl.,briefl. Pl. briefl., laut Orig., unter Schubarts Zustimmung. Ob wirklich ein Buchstabe zu ergänzen ist, bleibt zweifelhaft. Anders Otto, Priester und Tempel II 543.
6
Διέγρ(αψε) ᾽Αρτ̣ε̣μ̣(ιδώρῳ) | καὶ μετόχ(οις) ἐπιτηρη-τ(αῖς) | Πασίων τῶν κτλ.| BGU. I S. 358.
3
(2. H.) [.].̄ [κ]ληρουχ(ίας) Σαραπίων | […. ο]υ Πατ(σών-τιος) βασιλ(ικῆς) κτλ. BGU. I S. 358. I S. 357 zu Nr. 169.
1
Αὐρ[ηλίῳ] Κασιανῷ τῷ [καὶ Διονυσίῳ (?) βασιλ(ιχῷ) γρ(αμματεῖ)] | ᾽Α[ρσ] ινοίτου κτλ. Pr., nach CPR. 32, I (218 nach Chr.), wo allerdings steht: Κασίψ τῶ καὶ Δ. BGU. II S. 355.
13
χαριτησίο[υ καὶ] ῎Ι̣σ̣ι̣δ̣[ο]ς κτλ. Wessely, Karanis S. 63 (vgl. P. Lond. II S. 112 Nr. 353).
16
Κατεχωρίσαμέν σ[οι γραφὴν ἱερέων καὶ χειρισμοῦ] | τοῦ ἱεροῦ τοῦ ἐνεστῶ[τος τρίτου ἔτους τοῦ κυρίου ἡμῶν] | Αὐτοκράτορος κτλ. Wessely, Karanis S. 63 (vgl. P. Lond. II S. 112 Nr. 353) BGU. II S. 355.
20
Βασιλ(ικὸς) γρ(αμματεὺς) ῾Ηρακλείδο(υ) [μερίδ(ος) ἔσχον τὸν προκ(είμενον)] | χειρισμὸν κτλ. Wessely, Karanis S. 63 (vgl. P. Lond. II S. 112 Nr. 353).
16
καὶ τεθή[λ]ακεν αὐτοῦ κτλ. Vermutung von W., briefl. Lesung in dieser Form richtig, laut Orig. Pl. briefl.
Σεμπρωνίου σαμπ̣…..ς̣ | κτλ. Edition korrekt; Wenger, Stellvertret. 2222, unmöglich. Pl. briefl, laut Orig.
2
᾽Αντινοεὺς | Νερ̣[ο]υϊ̣άνιος ὁ καὶ ῾Εστι[α]ῖος Μάρχφ κτλ. Sch., P. gr. Berol. 24. Kenyon, A II 721 l. ῾Εστιεύς. Sch., P. gr. Berol. 24.
7
ἐμαυτὸν ἐκτελ(οῦντα) | [……] προνοητοδ ἔργων καὶ πάντα τὰ | [κελευόμ]ενά μοι παρὰ σο(ῦ) ο̣ἷ̣α̣ δήποτε ἔργα | [εἴτε ἐν τῇ πό] λει εἴτε ἐπὶ ἀρου… ἀμετα-φρονήτως κτλ. W., A V 261.
14
[.........] ... χρυσίου νομισμάτιον ἓν τρίτον, | [λαβεῖν, δ᾽ ἐμὲ ἐξ] ἔθους κτλ. W., A V 261.
16
ἑπτά, γ(ίνονται) χρ(υσοῦ) νο(μίσματα) ε ἀρσ(υτικὰ) καὶ κ(εράτια) ζ̄, καὶ κτλ. BGU. II S. 355.
10
πόλεως χ(αίρειν). | Δίκην ἔχοντες πρὸς ἀλλήλους (nom. absol.) | ἔδοξεν αὐτοὺς κτλ. W. briefl.
Neudr. Mitteis, Chrestom II 271; = Arangio-Ruiz, Fontes 3 Nr. 135 Photo: (Ausschnitt) Schubart, Griech. Paläographie S. 89; (Ausschnitt) Sigalas, Hist. Hell. Graphes S. 188 (1934), S. 188 (1974), .
13
τεσσάρων μικ̣[ρό]|πλεον, λευκόχρουν κτλ. Der Vorschlag von Herwerden, Mnemosyne 28, 126, zu lesen: τεσσάρων <ἢ> μικ̣[ρῷ] | πλέον, ist angesichts der von Mommsen, Hermes XIX, 423 2, beigebrachten Parallele abzulehnen. W. briefl.
ποιο[ῦμαι ἑκουσίᾳ γνώμ]ῃ καὶ κτλ. BGU. I S. 396.. . .]ῃ καὶ Hunt, BGU. II S. 355; γνώμ]ῃ καὶ Pr.
᾽Επὶ τοῦ παρόντος <δίκης o. ä.> κεκειν[ημένης περὶ τ]ῆς μο(υ) πρὸς σὲ δωσολημψίαν (lies -ψίας) | κτλ. Bell, Aegyptus II (1921) S. 353.
τὸ σύνολον δ[ιὰ τὸ ἐμὲ ἀπηλλάχθαι περὶ τῶν νο]μισμάτων ὧν χρεωστεῖς | κτλ. Lewald, Ztschr. Sav. 1920 S. 315 Anm. 3. Pr.
9
διαδόχους μὴ | [διακατόχους πρὸς σὲ τὸν εἰ]ρημένον κτλ. Kreller, Erbrechtl. Untersuchungen S. 58 Anm. 3.
18
ἐνέχεσ[θαί με παρασχεῖν σοι λόγῳ προστίμου] | [χρυσοῦ νομίσματα δώδεκ]α ῥυπαρὰ, χρ(υσοῦ) νο(μίσματα) ιβ, καὶ μετὰ τὸ πρόστιμον [ταύτην τὴν πρᾶσιν κυρίαν καὶ Βεβαίαν (od. ähnl.)] | [εἶναι διὰ παντός. (2. H.) . . . . . . . . . . .]λ̣ω θυγάτηρ κτλ. Berger, Strafklauseln 94 u. 502. Berger, Strafklauseln 502.
Neudr. Mitteis, Chrestom. II 114; Photo: Schubart, Pap. Graec. Berol. Tab. 34 b; Mandilaras, Papyroi Nr. 53.
I 8
ἔστωσαν. Προσε[ρ]χέσ|[θωσαν οὖν τῇ κληρονομίᾳ] μου ἑκάστη ὑπὲρ τοῦ ἰδίου μέρους, ὁπότ[α]ν | [φαίνηται ἑκάστη μα]ρ̣[τύ]ρ̣ασθαι ἑαυτὴν ἐμοῦ κτλ. Kreller, Erbrechtl. Untersuchungen S. 122. Pr. Plaumann bei Kreller, Erbrechtl. Untersuchungen S. 122 Anm. 1. Kreller, Erbrechtl. Untersuchungen S. 123.
I 17
τέταρ|[τον δεν]δρ[[οφόρου ἥμι]]συ τε | [κτλ. Über der Zeile: ικὴν ἄρουραν μίαν ἥμι, sodaß die Fortsetzung davon das συ τε ist.BGU. II S. 355.
II 17
ἐπι]|τηρηταὶ τελῶ[ν καταλοχισμῶν(?) ᾽Αρσινοίτου κτλ. τοῦ x ∟] | ᾽Αντωνείνο[υ Καίσαρος κτλ. Lewald, briefl. (vgl. P. Lond. II 229).
6
ὑμεῖ[ν] . ε̣κ ήμιτελ(είου) | ἀ̣ρ̣ιθμητικοῦ κτλ. G.-H., P. Teb. II 361 Einl. S. 198.Am Fuße der Urkunde drei auf dem Kopfe stehende Zeilen : ἐκδο̄ ἐπεκ [.]ετ, und weiter darunter und verlöscht: Φρέμειε̄κ̄[.] ε̄ῑσ̄ δο̄ | Εὐδαίμονος. BGU. I S. 359.
3
κληρουχ(ίας) Πατ(σώντιος) δημ(οσίας) | Σαραπῶν κτλ. BGU. I S. 357 Nr. 169. BGU. I S. 359.
7
᾽Ασπάζομαι Κοπρῆν τὸν υίὸν | κτλ. BGU. I S. 359.Der Papyrus ist unten abgebrochen.BGU. I S. 396.
7
γενημάτ[ων τοῦ αὐ]τοῦ ἔτους . . . . Αὐρήλιον̣ | Τίξιςκ[. . . . ύπ]ὲρ κτλ. BGU. II S. 355. εἰς unmöglich; ει möglich, doch ς sicher nicht. Pl. briefl., laut Orig.
29
ἀρτάβας] | [πεντεκα]ί[δεκα . . . . . . . . . . . . . ὧν ] | [τὴν] ἀ̣π̣όδ[οσινποιήσω ἐν μηνὶ Παῦ]|[νι] το [ῦ ἐνεστῶτος τρισκαιδεκάτου ἔτους] | [῾Αδρ]ι[α]ν[οῦ Καίσαρος τοῦ κυρίου ] | (hier bricht der Papyrus ab).BGU. I S. 397. Pr.
3
παρὰ Σ̣οηδοῦτος τῆς κτλ. T unmöglich, Z unwahrscheinlich, Σ wahrscheinlich, Sch. briefl., laut Orig.
5
κυ|ρίου ἀ̣π . [.] ήθη ὑπὲρ τελῶν κα|ταλοχ[ει]σμῶν ὑπὸ κτλ. vgl. G.-H., P. Teb. II 357, 3 Anm. ἀπη unmöglich, ἀπο möglich. Pl. briefl., laut Orig. BGU. II S. 355; vgl. BGU. III S. 2.
16
βουλόμενο[ί] μο[ι] ἐργολα|βεῖν κα[ὶ] πράσιν, ἃ ο(ὐ)κ ὀφίλω, | πρὸς καταλοχισμοὺς τέλη | τοῦ συμβόλου π̣α̣ρ̣᾽ (?)ἐμοὶ κτλ. BGU. II S. 355. briefl., laut. .Orig. παρ sehr zweifelhaft, μετ᾽ möglich, Sch. briefl., laut Orig.
[σαρ. Συν]έγνων. Οὐκ ᾽Αλεξ[ανδρεῦσι, ἀλλὰ τοῖς ποιήσασι ταῦτα . . .]Wilcken, Zum alexandr. Antisem., Abb. Säcbs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821.
[. . .] . ο. . . κριθέντε̣ς̣ ἧ̣σαν έξ[ήκοντα ᾽Αλεξανδρεῖς καὶ οἱ τούτων]Wilken, Zum alexandr. Antisem., Abh. Sächs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821.
1
πα?]ύσασθαι σιω[π]ησαντ[ ]Wilcken, Zum alexandr. Antisem., Abb. Säcbs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821.
3
[᾽Εκ κωστω]δίας ἥρπασαν καὶ σ . [. . . . . τας ἐτραυμάτισαν Καῖ] -Wilcken, Zum alexandr. Antisem., Abb. Säcbs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821.
5
[. . .] πολ[λ]άκις ἐπεξέρχεσθ̣[αι δεῖ? ]Wilcken, Zum alexandr. Antisem., Abb. Säcbs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821.
6
[Αὐτο]κράτω[ρ] · ᾽Αλεξανδρεῖς οὐχ̣ ἥ̣[ρπασαν. ]Wilcken, Zum alexandr. Antisem., Abb. Säcbs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821. Jedoch η̣ sehr zweifelhaft; eher ισ oder π. Ebenso eher οὐκ als οὐχ. Sch. Pl. briefl., laut Orig.
8
[δο]ῦλοι, καὶ οἱ μὲν ᾽Αλεξανδρεῖς [ἐξεβλήθησαν (?), οἱ δὲ δοῦλοι αὐτων]Wilken, Zum alexandr. Antisem., Abh. Sächs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821.
10
[. . .] . αντων αὐτῶν εἲ τὸ πᾶσιν ἀ̣[νθρώποις δεδομένον (?) δάκρυ προ]-BGU. I S. 397. Wilken, Zum alexandr. Antisem., Abh. Sächs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821. Nicht ἀ̣; λ oder δ möglich, Sch. Pl. briefl., laut Orig.
11
[πεμ]ψάντων ὥστε, εἴ τινας ἔδει [ἐκβληθῆναι ἀπὸ ᾽Αλεξανδρείας οὐ] -Wilken, Zum alexandr. Antisem., Abh. Sächs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821.
12
[δὲ]ν δὲ ἧττον ὥς φασιν τοὺς ἁρπασ[θέντας καὶ οὐχ ὑφ᾽ ἡμῶν, ἀλλ᾽] Wilken, Zum alexandr. Antisem., Abh. Sächs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821.
13
[ύπὸ] τούτων ἡρπάγησαν εἰς ἡμετέ/ρα[ν συκοφαντίαν. ῞Οσοι μὲν τε] -Wilken, Zum alexandr. Antisem., Abh. Sächs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821. BGU. I S. 359.
14
[λέω]ς δ[ι]α̣σ̣ωθησόμενοι πρὸς τοὺς ϊ᾽δί[ους κατέφυγον, αὐτοὶ ὑπὸαὐ] -Wilken, Zum alexandr. Antisem., Abh. Sächs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821.
16
[. . . . . .] ἔν̣[ι]οι (?) περιπ[. . . . . .]ο . [. . . . . . .] . . [ (Hierauf freier Rand.)Wilken, Zum alexandr. Antisem., Abh. Sächs. Ges. Wiss. 23 (1909) S. 821. οι̣ oder besser ορ̣, Sch. Pl. briefl., laut Orig.
12
Τοὺς μισθοὺς οὓς ἀναλώι|σῃς ἔσὲ̣τ̣[α]ι ̣πρὸς ἐμὲ | . α̣λιστατ̣ισ̣ [ ]BGU. I S. 397. Über dem zweiten ε ein Punkt, der vielleicht Tilgung bedeutet. Sch. briefl., laut Orig. τισ zweifelhaft, auch πη... möglich, Sch. Pl. briefl., laut Orig. Die Lesung μ̣άλ̣ιστα ist unwahrscheinlich, weil die Spur des ersten Buchstabens nicht zu μ paßt. Pl. briefl., laut Orig.
εἰσοδεύ| [ουσα καὶ ἐξοδεύουσα, κ]α̣ὶ […….]η̣ ἐνοι κοδομοῦσα κτλ. BGU. I S. 397. I S. 359. Pl. briefl., laut Orig.
τοὺς παρ᾽ αὐτοῦ ἐνκαλεῖν μηδ᾽ ἐνκαλ<έσ>ειν | [μηδὲ διαμφισβητήσειν τρόπῳ μηδενί. ῞Ο]τι δ᾽ αὐτῶν προγεγραμμένων παρασυνγραφήσι ὁ ὁμολογῶν ἤ <ὁ> ὑπὲρ αὐτοῦ κτλ. Rabel, P. Bas. 3 Anm. 4 (vgl. die zu streichende Berichtigung in der B. L. S. 41). Rabel, P. Bas. 3 Anm. 5. Pr.
2
statt θε̣ρσωι vermutet Gradenwitz: ταρσῶι (Fußsohle); Hase-broek schließt sich an. Die Vermutung von Kekule, zu lesen καρπῶι, ist wohl abzulehnen. Einführung S. 130. Die Signalements in den Papyrus-urkunden S. 37 Anm. 3 (Schrift 3 des Papyrusinstituts Heidelberg). Ztschr. Byzantis (Athen) 1912 S. 483.
10
| [ἐν αὐτῷ φανησομένων ἀπογεγράφθοαι ἕ]ως έτέρου κτλ. Nachher: ἀπὸ τὲ (= δὲ) εἰδιοτικῶν κτλ. BGU. II S. 355.
14
χρ̣ο̣ο|[μένη αὐτοῦ ……….. ώς ἐὰν αἱρῆ]ται πρός τε κτλ. Nachher: τοὺς παρ᾽ αὐτοῦ ἐνκαλεῖν μγδ᾽ BGU. I S. 359. III S. 2. Pl. briefl., laut Orig.«ἐνκαλεῖν | [μηδὲ» διαμφισβητεῖν τρόπῳ μηδενί ᾽Εάν] τι δ᾽ αὐτῶν κτλ. W. briefl. BGU. III S. 2. Strafklauseln 64.
26
(4. H.) ᾽Εν[τ(έτακται δ]ι(ὰ) τοῦ,ῦ κ(ώμης) Νείλου πόλ(εως) γραφείου. BGU. I S. 359. το sehr zweifelhaft. Sch. Pl. briefl., laut Orig. BGU. III S. 2.
20
˪̣κα | ῾Αδριανοῦ τοῦ κυρίου, Μεχ (ὶρ) γ̄ | (5. H.) ..τ…ιος κτλ. W. briefl., laut Orig.
II
Kol. II Z. 1-9 Neudr. Mitteis, Chrestom. II 92; = (II 10 - III 30) Arangio-Ruiz, Fontes 3 Nr. 57.
III 13
ἑπτὰ ἐσ̣ [φράγι] |σαν, ἡκέστωσαν κτλ. BGU. II S. 355. ε sicher, σ sehr unsicher. Pl. briefl., laut Orig.
B.G.U. 2 ⇧
I 12
ἐπὶ ὑποθήκῃ steht deutlich da,.Pl. briefl., laut Orig. vgl. Schwarz, Hypothek 51. BGU. I S. 359.
fr. III 4
| [Αὐρήλιος δ καὶ Σ]έρηνος ἀρχι | [ ερ(ατεύσας) κοσ-μ (ητεύσας) βουλ(ευτὴς) κτλ. W. briefl. Pr.
V 12
εὐχόμεθα, φίλτατε. | Διὰ Αὐρη[λίου Ηρακ]λείδου τοῦ καὶ ᾽Αγαθοῦ Δαί[μονος ἀρ]|χιερατεύσ[αν]τος κτλ. Pr.
13
| Σαρακηνῶν γονάχιν ἓν καὶ στρώματ[α] κτλ. Kukule, Ztschr. Byzantis (Athen) (1912), S. 490.
18
| ὑπὲρ μὲν τοῦ γοναχίο(υ) χρυσοῦ κτλ. Kukule, Ztschr. Byzantis (Athen) (1912), S. 490.
8
[ἐργασίας (Zunft) σιτομετρῶν] | καὶ σακκοφόρων κτλ. Zehetmair, De appellationibus honorificis (Diss. Marburg 1912) S. 41. Zustimmend Viereck, W. kl. Phil. (1914), S. 1395.
4
[π]αρὰ Σ̣ε̣λ̣εύκου καὶ Πτ̣ολλᾶτος ἀμφο̣τ̣έ̣[ρων] | Πετσίρ̣ι̣[ο]ς̣ ……. κτλ. Schubart, P. gr. Berol. 16b.W. briefl., laut Schubarts Lichtdrucktafel.
20
πεποίηνται π̣ε̣[ρὶ] | τὸ τρίτον μέρος τῆς τοῦ κλήρου ἀ̣ρ̣ο̣ύ̣-ρ̣η̣)(ς) προσα(γγελίαν), ἐ̣π̣[εὶ] | ὑπ᾽ οὐδενὸς κρατοῦνται, τελείσθω ὡς καθήχει. | κτλ. BGU. II S. 355. P. gr. Berol. 16b. W. briefl., laut Schubarts Lichtdrucktafel.
15
ἔχι σε; (Fragezeichen) Εἰ δὲ ο῏|δες σατῷ, ὅτι ἔχει σέ τι γράψον μ̣ο̣ι̣ κτλ. Sch. briefl., laut Orig.
8
οὐσί(ας) α/ (= πρότερον) Θε(ωνείνο)υ φό(ρου) π[ρ]οβ(άτων) ιδ (ἔτους) | δρα(χμὰς) ἐπτακοσίας, γ(ίνονται) (δραχμαὶ) ψ, συ(μβολικὰ) α .Wessely, Karanis 57. Pr. G.-H., P. Teb. II S. 70.
| [ναὸς ξύλινος περικεχρυσωμέ]ν̣ος κωπε|[ῶνας ἔχων ]λων κτλ. W. briefl. (vgl. Wessely, Karanis 58f.).
I 18
| [ περικε]χρυσωμ(έν . .) (?) | [ ναὸς ξύλινος περικε] χρυσωμ(ένος) ἐσφρ(αγισμένος) | κτλ. W. briefl. W. briefl. (vgl. Wessely, Karanis 58f.).
I 7
ἵνα | [. . . . . . . . . . οἱ κ]ληρονόμ[οι] τὰ οὐικήσιμα [τελῶσ] ιν, ῆ ἵν᾽ ἐγὼ κτλ. Schubart Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin Nr. 17 (1919), S. 56.
I 29
Neudr. der Zeilen 29-47 mit zahlreichen Verbesserungen von Plaumann, Der Idioslogos S. 55 (Abhandl. Akad. Berlin 1919 Nr. 17).
II 4
| [. . . . Σ]μάραγ[δο]ς. Πόσ[τουμος Σμ]αρά[γδῳ] εἶπεν κτλ. Schubart Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin Nr. 17 (1919), S. 56.
II 5
| [. . . . .]κασ̣ι̣ανῷ. Σ[μ]άραγδ[ος εἶπεν] κτλ. Zustimmend Viereck, W. kl. Phil. (1914), S. 1395.
II 21
Die ursprüngliche Lesung ζῳ′[νια] verbesserte Mommsen in ζῳ′[δια]. Mitteis, Chrestom. 91, behält ζῳ′[νια] bei. Vitelli, entscheidet sich mit Recht für ζῳ′[δια] = Standbildchen; ebenso Schubart. BGU. II S. 356. Flor. III 384, 9. Schubart Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin Nr. 17 (1919), S. 56.
II 23
ἔλεγεν αὐτῇ ἇρον ταῦτα κτλ. Schubart Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin Nr. 17 (1919), S. 56.
II 34
das καί vor συνκαταθεμένου ist richtig. Schubart Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin Nr. 17 (1919), S. 56.
III 2
[ ]κ̣ε̣λεύσας oder [ ἐ]κ̣έ̣λευσας. Schubart Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin Nr. 17 (1919), S. 56.
III 3
καὶ τ[ὸ] | παιδίο[ν κληρονόμον] ποιήσασθαι [. . . . . .]ω̣ν πέφη]νε . . . . Πτο]λεμαῒς εἶ[πεν · κατὰ τ]ὴν δι[α]|θήκην [ὁ Σεμπρ]ώνιος Γέμελλος [. . . . . . .]ν αὐτῷ τινὰ [είς δι]ατροφὰς καὶ [ἱματισ]μὸν κτλ. Schubart Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin Nr. 17 (1919), S. 56.
III 5
εἶπεν· Δ[ώνις] ἀντίγραφον τῶ[ν ἐν τ]ῇ διαθήκῃ [ἐγγε]γραμμένων | προσῆ[κον δ᾽] ἔστίν καὶ τῶν ἄ[λλων] τῶν [ἐ]νθάδε ὄ̣[ν τ ω ν] τοῦ Γεμέλλου̣ κτλ. Schubart Plaumann, Abhandl. Akad. Berlin Nr. 17 (1919), S. 56.
Es bilden 392 + 639 + Lond. II S. 249 Nr. 156 drei Stücke einer und derselben Urkunde. Pr.
6
τοῖς οὖσ̣ι̣ τ̣ό [π] οι [ς] ἐν κώμῃ κτλ. Pl. unter Zustimmung von Sch. briefl., laut Orig.
Die ursprüngliche Lesung σεαγονίῳ ist möglicherweise richtig, falls dafür σιαγονίῳ zu setzen ist (σιαγών = Kinnlade). vgl. B. L. S. 44. Kukule, Ztschr. Byzantis (Athen) (1912), S. 489.
Zeit: 22. Nov. 312 n. Chr. - Dieselbe Hand wie BGU. 349 411. Vitelli, P. Flor. I S. XII zu 36. BGU. II S. 356.
1
ἀπὸ τ[ῆς …….. ] καὶ | [᾽Ισ] ιδώρου τ[ρ]απἑζης. (῎Ετους) [ἕκ]του | Αὐτοκράτορος κτλ. Das Jahr 103 ist also zu streichen.BGU. II S. 356. W. briefl. (nach BGU. I 44). Dagegen [.. δεκά]του Krebs (BGU. II S. 356)
18
καὶ Πεταίρι ἐνετειλάμην κτλ. W. briefl., nach Sahubarts Lichtdrucktafel (P. gr. Berol. 27).
28
σὐ παραγενοῦ, ἐπὶ (= ἐπεὶ) τὸ τῶν ταυρικῶν κατεπείγει. Τὰ παιδία κτλ. W. briefl. W. briefl., nach Sahubarts Lichtdrucktafel (P. gr. Berol. 27).
1
Δείψ τῷ καὶ ᾽Απ[ολλωνίῳ καὶ ῾Ηρώδῃ τῷ] | καὶ Διογένει γε[γυμ(νασιαρχηκόσι) βιβλ(ιοφύλαξιν)] | κτλ. (also ohne καὶ).BGU. II S. 356. Pr.
9
ὑπάρχοντά [μοι ὄντα καθαρά (oder besser πατρικήν od. ähnl. ?) | κτλ. Eger, Grundbuchwesen 1723.
15
αὐτήν, λἰἀν [δέ τι κατ᾽ αὐτῶν εξ]|οικονομῶ, ἀπ [οδείξω ύπάρ]|χοντα. Πασίω[ν κτλ. BGU. III S. 2.
Die Worte ῎Εα[τ]ι [ὸέ] μου ὄνομα ᾽ Αντῶνις Μά|ξιμος sowie κεντυρί(α) ᾽Αθηνονική sind nachträglich hinzugefügt worden, nachdem der Gruß ᾽Ερρῶσθαί σε εὔχομαι geschrieben war.W. briefl., nach Schubarts Lichtdrucktafel (P. gr. Berol. 28).
1
᾽Επὶφ κ̄ζ̄. [Διέγραψεν (τῷ δεῖνα)] | [γ]ρ(αμματεὶ) πρ(ακ-τόρων) ἀρ(γυρικῶν) Αὐρήλι[ος ] | κα̣ὶ δρ(αγματηγίας?) δραχμἀς κτλ. Vermutung von W., briefl. G.-H., P. Teb. II 356, 5 Anm.
IIa, 9
γενομένης ἐγ|[μετρή]σεως εἰσ[. . . . . .]βασιν κτλ. Paul M. Meyer bei Biedermann, Der βασιλικὸς γραμματεύς S. 54 Anm.
2
Διαγεγρ(άφηκεν) ᾽Αφ[ροδιοίῳ?] | πράκ(τορι) ἀργ(υρικῶν) τρίτου ἀμφόδου Εὐδαίμ[ων (τοῦ δεῖνα)] | λαογρ(αφίας) χρυσοχόω(ν) δρα[χμἀς .. ]κ[…..] BGU. II S. 356. Wilckens Vorschlag (BGU. II S. 356): Εὐδαίμ[ων γενό(μενος)?] λαογρ(άφος)?] κτλ. ist nicht annehmbar, Pr.
13
ἐλαιών, | [πρὸς ὰπηλιώτην δ ἐπανείρηται ἡ] Θαῆ[σι]ς μέρ[ο]ς, τὴν ὸ|ὲ Θαῆ]σιν εἰς τὸ κτλ. BGU. III S. 2.
18
[Πετεσοῦχος τρίτην σφραγῖδα .. ] .. [. ἡμί]σους μέρους κα̣ὶ(?) Χ[αριδή] μο̣υ ἐλαιών, λιβὸς ὅ ἐπανείρηται ὁ Πετε-σοῦχο(ς) «τὸ» μέρο(ς), | [ἀπηλιώτου Θερμούθιος ἐλαιών. Τἀ] κατ[ὰ τὴν] διαί[ρ]εσιν γεγ[ενῆ]σθαι κατἀ ἐπιβολὴν μένοντος παντὸς ἐδάφους | κτλ. BGU. III S. 2. briefl., laut Orig. Orig.: Πετεσοχ o το μερ o, wobei το μερ o auf Korrektur steht. Pl. briefl., laut Orig. Pr.
7
πα[ρὰ τ]ῆς Σοή[ρεως ] | [ ]κ̣ονεί̣[ο]υ καὶ κτλ. G.-H., P. Teb, II S. 245, vermuten Σοή]ρεως κατα συν]|[γραφὴν] δανεί[ου], doch κ̣ονει̣ zweifellos, Sch. PI. briefl., laut Orig.
8
am Zeilenanfange ist [μνη]μονεί[ο]υ nicht möglich. Am Schlusse derselben Zeile ist vermutlich zu lesen: πρὸς τῇ ᾽Αθηνᾷ τε[ ] | κτλ. Schubart Schwarz, Die öffentl. und priv. Urkunde S. 65 Anm.
γρ(αφίου) Ναρ(μούθεως). Πο[λ(έμωνος) κτλ. G.-H., P. Teb. II S. 393. Nap() möglich. Pl. briefl., laut Orig.
16
ἐκτείσ[ειν αὐτὴν τὸν ἀραβῶνα διπλοῦν τῷ τῶν] | κτλ. Gradenwitz, Einf. 82. Mitteis, Chrestom. II 257.
17
ἔχουσα καταγράψαι μὴ [ λάβη ό Στοτοῆτις τὴν κατα-γραφὴν (?)] | κτλ. BGU. III S. 2. Chrestom. II 257.
29
(2. H.) Πτο[λλᾶ]ς [ἔσχ(ον)] ἴσον | κτλ. Pr., gemäß BGU. II 577 der Zeile 30 sehr unsicher; εἰς ἐξ(έτασιν) od. ähnl. nicht möglich. Sch. briefl., laut Orig.
26
ἡ γυνή | σου, ποῦ ἐστὶν κτλ. BGU. II S. 356. σ korr. aus μ, Pl. briefl., laut Orig. So übrigens schon Krebs laut Bemerkung im Handexemplar des Museums.
4
Διέκραψα Κοπρῆς ( = Κοπρῆτι) καὶ | μετό(χοις) πρά-(κτορσι) στεφανικοῦ | κτλ. BGU. II S. 356.
αὐλῆς καὶ περικ̣ε̣λλί̣ο [υ Hunt briefl. ἐ]ν τῇ προκ(ιμένῃ) κώμῃ | [῾Η]ρακλεί[ᾳ, ἐὰν δέ τι κατ᾽ αὐτῶν ἐξοικονο]μ̣ῶι Pr., nach P. Genf 27. Lesung von Sch. als möglich bezeichnet., ἀποδείξωι | [ὥς ἐστι καθαρὰ Pr., nach P. Genf 27. Lesung von Sch. als möglich bezeichnet. κτλ.]
7
συνγενοῦς Πεκίκ.τος (Πεκίκιτος nicht ausgeschlossen) | το[ῦ] Πεκίκ.τος. Κατἀ κτλ. Pl. briefl., laut Orig.
3
ἐνάρχοις ύπομ̣ν̣η̣μ̣α̣<τογρά>φοις nach Vermutung von Örtel, doch unsicher. Sch. briefl., laut Orig. | παρὰΟ[ὐ]αλερίου᾽Απολιναρίου ᾽Αντινο̣| έως ῾Αδριάνείου τ̣[οῦ] κ̣[αὶ] Pl. briefl., laut Orig. .. ν̣ . [ Pl. briefl., laut Orig. Vgl. Kenyon, A II 71.] | κτλ.
3
[ Μεσορ[ὴ ᾽Επα]γο(μένων) ε̄ ἀριθ(μήσεως) Παχὼ[ν Πα]ῦνι κτλ. Viereck bei Rabel, P. Bas. 12 Anm.
5
ʃ ρ π(ροσδιαγραφόμενα) ϛ(ὀβολὸς ἡμιωβέλιον) σ(υμβολικὰ) (ὀβολὸς ἡμιωβέλιον). Viereck bei Rabel, P. Bas. 12 Anm.
1
᾽Α̣[…….]ο/φ Sch. Pl. briefl., laut Orig. (also möglich: ᾽Α̣[ντίγρ(αφον) ὰνα]φο(ρίου), nach BGU. I 168) Pr..
3
πρᾶ[σ]ιν [ἐ]ν Gerhard, Philol. 63, 575. Rabel, Zschr. Sav. 1907, 3571. ν sicher, Pl. briefl., laut Orig. πίστι κτλ.
9
Καὶ ἀπὸ κριμάτων BGU. II S. 356. κζ BGU. II S. 356. ʃ ύπὸ Sch., P. Teb. II S. 3761. Κεφαλᾶ BGU. II S. 356. πράκτορος τῶν αὐτῶν̣ | (δραχμαὶ) μ π̣ρ̣[οσδ(ιαγραφόμενα)] BGU. II S. 356. καὶ συ(μβολικὰ) BGU. II S. 356. (δραχμαὶ) κτλ.
I 16
όμολογο̣ῦ̣σ̣α̣ν̣ [ἐν μηνὶ BGU. II S. 356......] | [το]ῦ κτλ.Die Kol. I ist durchstrichen, die Kol. II bildet ein Blatt für sich. Beide Blätter sind aneinandergeklebt, und zwar so, daß der linke Rand von Kol. II unter den rechten Rand von Kol. I gelegt ist Sch. briefl..
12
Das Datum ist das Datum des Aushanges zu Alexandrien, daher ist ἔρρωσο zu streichen. W. A VI 421.
13
στρ(ατηγῷ) [᾽Αρσινοίτου Θεμίστου καὶ Πολέμωνος μερίδων] | παρ᾽ Αὐρηλ(ίου) κτλ. Paulus, Prosopographie der Beamten des ᾽Αρσινοίτης νομός S. 32 Nr. 220.
15
| Τῶν θείων διατάξεω[ν τῶν κυρίων ἡμῶν (o. ä.) τῶν προτεταγμένων] W. briefl. | σαφῶς διαγορευουσῶ[ν τοὺς τὴν ἔκστασιν ποιήσαντα ἀνενο] | χλήτους BGU. III S. 3. φυλάσσεσθαι .[ ] | κτλ.
10
ὑπ᾽ ἐμοῦ στρ(ατηγῷ) Martin Épistratèges 1342. καὶ βασιλ(ικῷ) Martin Épistratèges 1342. ῾Ηρακλεοπολ(ίτου) κτλ.
8
ἰχθυηρᾶς δρυμῶν Τεβέ[τνυ καὶ Κερκή] | σεως G.-H., P. Teb. II S. 415. [...] | λοχνίτιδος τρυείτιδ[ος (= θρυείτιδος G.-H., P. Teb. II S. 417. ...] | κτλ.
1
Διοφάντῳ [βασιλ(ικῷ) γρ(αμματεῖ) ᾽Αρσι(νοίτου) ῾Ηρακλ(είδου) με(ρίδος) Pr., nach P. Mitt. PER. V S. 12. | παρὰ Πεσβ[ᾶτος BGU. II S. 356. | προφήτου .[ ] | Συκατοίμεῳ[ς καὶ Pr. ....... θεῶν με] | γίστων κώμ[ης Κατεχωρίσαμέν σοι γραφὴν ἱερέων] Pr., vgl. Otto, Priester und Tempel II 1502. | καὶ χειρισμο[ῦ τοῦ ἱεροῦ Pr., vgl. Otto, Priester und Tempel II 1502. τοῦ] | ἐνεστδτο(ς) κτλ.
II 5
συνκα[θημένων αὐτῷ ἐκ τῶν Lietzmann, kl. Texte 14 Nr. 20.] | συνκλητικ[ῶ]ν εἴκο[σ]ι τ̣[εσσάρων Lietzmann, kl. Texte 14 Nr. 20., ἐν τούτοις κτλ.
ἱμά|[τιο]ν καὶ σ̣ὺ̣ν̣[τραύ]μ̣ασιν αὐτὴν | [κατ]έβαλ̣ο̣ν̣. [Διὸ ἐκ τ]ούτου κτλ. Kukule, a. a. O. S. 498.
statt γεωργόν ist γεοῦχον zu lesen. Der Vorschlag von Örtel und Waszynski, zu lesen πρὸς μὲ τὸν γεωργόν, ist abzulehnen. Pr. Liturgie S. 80 Anm. 4. Bodenpacht S. 174.
8
τώπῳ Πια[β]άλυ Pr., nach P. Teb. II S. 395. Sch., A V 196, las Πια[.]α λυ. λεγωμένου | κτλ.
3
[Με]σο(ρὴ) ᾽Επαγο(μένων) ε ἀριθ(μήσεως) Παχὼ(ν) Π[αῦν]ι κτλ. Viereck bei Rabel, P. Bas. 12 Anm.
6
ʃ ҁ π(ροσδιαγραφόμενα) ε (τετρώβολον) σ(υμβολικὰ) (ὀβολὸς ἡμιωβέλιον). Viereck bei Rabel, P. Bas. 12 Anm.
1
[∟ιζ BGU. II S. 357.] Αὐτοκρατόρων κτλ. (Doppel ist BGU. 823) BGU. II S. 357. Zeit: 28. März 178 n. Chr. BGU. II S. 357.
4
Μεγίστων Φ[αρμοῦθι β̄ BGU. II S. 357., Ταπεθεὺς BGU. III S. 3. Πτο]|λεμαίου τοῦ Ζηνᾶ ἐμαρτυρο[ποιήσατο BGU. II S. 357. ἐκγεγράφθαι BGU. III S. 3. καὶ BGU. II S. 357.] | κτλ. |
8
ἐν | [Ἰουλιοπ]όλει BGU. III S. 3. διαλογιζομένου τοῦ λαμπροτάτου ἡγεμόνος, | [ἐν ᾧ BGU. III S. 3.] βιβλειδίῳ κτλ.
39
᾽Ακώριος | γέγοναι εἴς μαι ἡ ὁμολ(ογία) BGU. II S. 357 richtig. Das Obige ist Notiz im Handexemplar des Museums, Korrektur von Gr(adenwitz). Unzweifelhaft richtig. Pl. briefl., laut Orig. κα[θ]ὼς κτλ.
4
Πα[χὼν , ἐν Πτο] | λεμαίδι κτλ. (also ohne κώμῃ) G.-H., P. Teb. II S. 399..Z. 6-19 Neudr. Mitteis, Chrestom. II 262.
12
γ γη (so ziemlich deutlich, vgl. Edition) ύπ(ὲρ) ἄλ(λων) κωμ(ῶν) Pl. Sch. briefl., laut Orig.; anders BGU. II S. 357. schreibt mir dazu: nach Z. 8 Gesamtzahl 53 Art. Weiz. und 33 Art. Gerste; im einzelnen: Karanis 30 Weiz. u. 30 Gerste, Kerkesucha 20 Weiz. u. 3 Gerste, Dorf P. 3 Weiz.; das sind ὑπὲρ ἄλλων κωμῶν (d. i. Karanis ausgeschl.): 23 Weiz. u. 3 Gerste. Die Gruppe γη vor ὑπ(ὲρ) bleibt allerdings unerklärt. κτλ.
περὶ τῆς τ̣α̣ Pl. briefl., laut Orig. Zwischen α̣ und ψ gar nichts oder 1 Buchstabe. Ψύα (?) G.-H, P. Teb. II S. 412. καὶ κτλ.
14
ἔχω | .ο̣ρου BGU. II S. 357. Sch. briefl., laut Orig. η für ο̣ unmöglich, für [κλη] kein Platz, [φ]ο̣ρου unwahrscheinlich.. ῾Ο κοινωνὸς πτλ.
[ἀν?]ηκόντων [καὶ δεό]ντως Pr. | τῇ προνοίᾳ [σο]υ ε̣ὐ̣χαρισ[τῶ?..] εἰ μὴ ἀμνημον [ο]ῦντι BGU. II S. 357. | τῆς κτλ.
δι᾽ εὐ|χῆς, περὶ μὲ[ν ο ὖ] ν τῶν [ἀν]ηκόντων [καὶ δεό]ντως | τῇ προνοίᾳ [σο]υ ε̣ὐ̣χαρίσ[τησα], εἰ μὴ κτλ. Kukule, a. a. O. S. 498. vgl. B. L. S. 49.
| α∟γ′ κτλ. Sodann: ᾽Αντίγρ(αφον) σημι[ώ]σεω(ς) (oder wegen Raummangels σημι[ό]σεω(ς)). | Σωκράτ(ης) δ(ιὰ) Πτολ(εμαίου) γρ(αμματέως) κατακεχώ(ρικα). ∟ [.] Αὐτοκ(ράτορος) | κτλ. W. briefl., laut Orig. Wilcken bei Eger, Grundbuchwesen 1454. Vgl. auch Lewald, Grundbuchrecht 93. Pl. briefl. laut Orig.: θ unmögl., γ mögl. Anders G.-H., P. Oxy. II S. 178. W. (briefl.) las am Original: ∟γ.
13
καὶ [.] μέρο(ς) μέρο(υς) | έτέρας οἰκίας κτλ. Pr. (d. h. der x. Teil eines Hausviertels).
11
ἀρούρ[ας] σὺν [ᾑ λήμ]ψονται οἱ μεμισθωμένοι κατ᾽ ἄρουραν σπερμά|των πυροῦ ἀρτάβ[ην μία]ν (= ἀρτάβῃ μιᾷ) πυροῦ κτλ. Pr. BGU. II S. 357. briefl., laut Orig.
16
χωματισμοὺ|ς καὶ [π]ο̣τ̣[ισμ]οὺ̣ς̣καὶ βοτανισμοὺς κτλ. Herwerden, Mnemosyne 28, 127.. Pl. briefl., laut Orig.
31
τετάρτου ἔτους | ἐφ᾽ ἔ<τητρία> (Wiederholung) ἐκφ̣[ο]ρ̣[ίου τ]ὴ̣ν̣ ἄρουραν καθ᾽ ἔτος ἕκα̣<σ>τον (= ἑκάστην d. i. ἄρουραν) σὺν ᾗ λημψόμεθα | σπερμάτ[ων κατ᾽ ἄρ]ουραν ποιροῦ ἀρτάβην μίαν (= ἀρτάβῃ μιᾷ) τοῦ παντὸς κτλ. Pr. Pl. briefl., laut Orig. Pl. briefl., laut Orig. bestätigt.
38
(4. H.) ᾽Ε̣ν̣[τέτ]α̣κ(ται) δι᾽ ἐν κτλ. Diese Lesung von Krebs ist richtig (Wilcken bei Waszynski, Bodenpacht 302). Pl. briefl., laut Orig.
9
᾽Α|[νουβίωνος ………] κ̣ε̣[φαλαίο]υ παραχωρητικο[ῦ κτλ. Pr. - Lesung nicht ganz unmöglich, aber eher μ. Pl. briefl., laut Orig.
18
προκείμενα, ἔτ[ι] καὶ ἐ̣κ̣[τ] | [ίσειν τὴν] Οὐαλερίαν κτλ. Berger, Strafklauseln 1368. Pl. briefl., laut Orig.
21
καθάπερ ἐκ δί[κη]ς | [κα]τὰ μ̣[ηδὲν] ἐ̣λα̣τ̣τουμένου τοῦ ᾽Ανουβίωνος πρὸς τὴν Οὐλερίαν Σαβῖναν τὴν καὶ Πτολλαροῦν ἑτέρο[ις] δ[ι]κ̣α̣ί|οις. ᾽Αξιοῖ. [῎Ετους κτλ. Gradenwitz, Einf. 26. Sch. briefl., laut Orig. Gradenwitz mündl. Pl. briefl., laut Orig. BGU. III S. 3.
A II 7
Σινκερὴ (ohne Zeichen der Abkürzung, daher indeclin.). Pl. briefl., laut Orig.. Vgl. Pr., P. Straßb. I S. 90.
B I 6
Ψινχ̣[ανεπτώου. ] | κτλ. Vitelli, P. Flor. I 92, 4 Anm. Vgl. B. L. zu P. Amh. 32.. % sehr unsicher. Pl. briefl., laut Orig.
B I 9
Μαγδώλ[ων ] | κτλ. Der Vorschlag von Kenyon, P. Lond. III S. 239 Nr. 1293, 4 Anm., zu ergänzen: Μαγδώλ[ων Μιρὴ ], ist nicht annehmbar, weil letzterer Ort nicht in Λευκοπ κάτω liegt, sondern in Περὶ πόλιν κάτω (P. Lips. I 84 VII 2). Pr.
B I 11
Ταχ̣[οὶ ] | κτλ. Sch., P. Flor. I 8, 5 Anm. Aber λ̣ statt χ̣ paläographisch wahrscheinlicher. Sch. briefl.
Τ . . έω[ς] μη ʃ ′ | κτλ. Man könnte Τοτέως vermuten. Pr. - Τοτέως laut Orig. nicht wahrscheinlich. Pl. briefl.
Θ[. .]νεως κτλ. Mitteis, P. Lips. I 21 vermutet Θ[οί]νεως, wozu aber die Spuren nicht passen. Auch Lücke zu groß dafür. Pl. briefl., laut Orig.
I 10
῞Οβίωνος Πετ̣ε̣α̣φθ(εὶ) κτλ. Pr. (nach P. Lond. III S. 179, 59; P. Stud. Pal. V 34).. bestätigt durch Pl. briefl., laut Orig.
II 2
περὶ Παπων̣[ ] | κτλ. Pl. briefl., laut Orig. Der Vorschlag von Wessely, P. Teb. II S. 419, zu lesen Παταῶν[τιν, findet am Orig. keine Bestätigung. Pl. briefl.
III 14
Πτολ(εμαίδος) Νέας . Πτολεμαίου κτλ. G. H., P. Teb. II S. 391. α ist wenigstens angedeutet. Pl. briefl., laut Orig.
8
Διόσκορος Τεβούλ(ου) τοῦ Τεβούλ(ου) μη(τρὸς) Βερνίκ(ης) τῆς Τεβούλ(ου) | κτλ. Pr. (nach Chrestom. I 399, 16).
II 19
| [ἀ]π̣ὸ̣ σιτικῶν ἀνηγ(μέναι) [. .]λ̣ι̣εσ̣τ̣ω̣ [(ἄρουραι) …] | κτλ. Ro-stowzew, Kolonat 107. W. briefl. Rostowzew, Kolonat 107, möchte hinter ἀνηγ(μέναι) ergänzen: φοίνιξι; jedoch läßt sich φοι weder lesen noch ergänzen. Orig. vielmehr: ανηγ̄ [2 Buchst., nicht φ am Anfang]λ̣ι̣ες̣ τ̣ω̣[ . Statt λ ist δ, statt ς ist υ, statt ω ist ο möglich. Sch. Pl. briefl., laut Orig. - Dazu W. briefl.: φοίνιξι stimmt zu den Resten.
φό(ρου)·„μὴ πραχθ(ῆναι)“, καὶ περὶ παραδοχ(ῆς) ἀβρόχου καὶ καθ᾽ ὕδ(ατος)·„τίθ(εται) α ʃ β". Ebenso Z. 14 u. 17. Pr. Es handelt sich um zwei Zitate.
ἀπὸ κώμης κοιλ(ωμάτων) ἐμβρόχ(ων) κτλ. Ebenso Z. 24. Paul M. Meyer, P. Hamb. 12 S. 18 Anm vgl. B. L. S. 50.
8
ἀπὸ ἀ[μφ]όδου Σεκνεπ(τυνίου) | ἀπὸ χέρσο(υ) ὑπολ(όγου)- α, ἧς γί(τονες) βο(ρρᾶ) ὑδρ(αγωγός), μεθ᾽ (ὃν) ὄρος λιβὸς χέρσος, νότου ὑδρ(αγωγός), μεθ᾽ (ὃν) ἐδ(άφη), ἀπηλ(ιώτου) κτλ. BGU. III S. 3. A III 397. G.-H., P. Oxy. VI 918 4 Anm.
27
τόπ(φ) Νεχηοῦϊ Τχ[ ] | κτλ. Vermutung von G.-H., P. Teb. II S. 391, zu lesen: Τμ[ητι, am Orig. nicht bestätigt. Pl. briefl.
2
| [Πρωτάρ] χωι στρ(ατηγῶι) κτλ. Pr. (nach P. Hamb. 6 v. Jahre 129 u. BGU. II 647 Jahre 130).
Zeit: 302 n. Chr. Pl. briefl.: C. Flavius Valerius Constantius Caesar IV. und Galerius Valerius Maximianus Caesar IV.
| [Οὐαλερί]οις ὑπάτοις κτλ. Pl. briefl.: C. Flavius Valerius Constantius Caesar IV. und Galerius Valerius Maximianus Caesar IV.
13
ἀποκαταστήσσατε ἔθ̣ει̣ [ ] | ἐπισστρατήκων (das erste σ aus λ umgebildet) περὶ τοῦ μὴ ἐκριναι ἐκτὸς̣[ ]. Pl. briefl., laut Orig.
588
2./3. Jahrh. n. Chr. Text nach W., Zum alex. Antisemit., Abh. Ges. Wiss. Leipzig 1909 S. 825.
[ ..] τ̣αφοραν τὰ ναυτικὰ [[τα]] πα | [ κτλ. Text nach W., Zum alex. Antisemit., Abh. Ges. Wiss. Leipzig 1909 S. 825.. Man hat den Ein-druck mehrfacher Korrektur, möglicherweise ist zu lesen: ναυτικ[[αταπ]]α | [ , sodaß vielleicht der Schreiber schreiben wollte: ναυτικ[[αταπ]]ὰ | [καταπα …. Sch. Pl. briefl., laut Orig.
1
[ ..] . σ̣ . [….]σ̣ασθε σω| [ κτλ. Text nach W., Zum alex. Antisemit., Abh. Ges. Wiss. Leipzig 1909 S. 825.
6
[ ἀ]πὸ λιμένος οὔτε ἀνθρω|[ κτλ. Text nach W., Zum alex. Antisemit, Abh. Ges. Wiss. Leipzig 1909 S. 825.
I 8
ἐπισταμέ|[νη], ὡ̣ς̣π̣ροοικισθ[.] κ̣α̣ὶ οὐδεμία με[τ]ουσία ἐστὶν | [αὐτ]ῇ τῶν ἐχείν[ου, ἡσυ]χίαν ἥ[γ]αγεν. Δίδυμος κτλ. BGU. II S. 357. ὡ̣ς̣ προοικισ̣θ[.] (winziger Zwischenraum) κ̣α̣ὶ οὐδεμία κτλ. Sch. Pl. briefl., laut Orig. - Dagegen W., BGU. III S. 3: προοικισθ[εί]σῃ καὶ κτλ. - Sch. Pl. (briefl.): προοικισθ[εί]σῃ nicht angängig, weil das Wort da zu Ende sein würde, wo vor οὐδεμία das αι steht; die Spuren des κ̣α̣ὶ stimmen mit dem καὶ, wie der Schreiber es sonst schreibt, genau überein.
I 10
Δίδυμος | [πρεσβ]ύτερο[ς] ῥήτ[ωρ εἰ]πεν κτλ. Kreller, Erbrechtl. Untersuchungen S. 144 Anm. 12.
Εἴργ(ασται) ὑ(πὲρ) ἀνα(βολῶν) | τοῦ α(ὐτοῦ) κα (ἕτους) ΙΙαῦ(νι) ια ῑε̄ ε ἡ(μερῶν) ᾽Επαγ(αθιανῇ) | Σοκν(ο)π(αίου) κτλ. W., A I 1462. Am Orig.: α. β (oder κ). Das αναβ müßte sehr schlecht geschrieben sein, Sch. Pl. briefl. Wessely, Karanis 9.
τ[ὰ] πρ[ο]γεγραμ[μένα ..]…[….]..[..]του | [ ] ἐπὶ ὑποθήκῃ [.].[..]..[…] δρα | χμα[ὶ(?)] τετ̣ρ̣ακόια̣ι̣῾Ηρακλη[…]ξω .. [τ]ὰ προ[γε]γρα[μμ]έ̣να τέκνα τ[οῦ] μετηλλαχ[ότος …………….]γένα̣.ο̄κ̣α̣ὶ̣| [ἑ]κά̣στοτε αὐτοῖς συνμερ̣ιστὶς γένομαι ἀκολού[θω]ς [τῆι] δι[α]θ[ήκηι(?)] καὶ ἐνμένω πᾶσι ταῖς κτλ. Schubart und Plaumann bei Kreller, Erbrechtl. Unters. S. 30.
24
καὶ [μετρήσομεν] | ἀ̣π̣ὸ̣ κτλ. Pr. (vgl. Z. 38). Dagegen W., BGU. III S. 3,: [παραδώσομεν].
31
Plaumann erklärt (laut Original) das ε der ersten Lesung (zu Anfang der Zeile) für sicher, man könne εκ̣[…] oder ευ̣[…] oder εχ̣[…] lesen.Kreller, a. a. O. S. 161 Anm. 81 b.
10
Γρ(αφὴ) καταλο [γ ε] ί̣[ου … Γρ(αμματεὺς) καταλο [γ]ε̣ί̣[ο υ ἔγραψα τὴν οἰκονομίαν od. ähn. (?)... Gradenwitz, Einf. 195. G.-H., P. Oxy. III Koschaker, Zschr. Sav. 28 (1907) S. 2693. 485, 3 Anm.
17
καὶ …. ἀπέχειν τὸ προχρησθὲν (?)] ὑπ᾽ ἐμοῦ κτλ. Gradenwitz, Einf. 195. ὑπ᾽ ist sicher, weil hier, wie im ganzen Text, ὐ steht. Sch. briefl., laut Orig.
20
στρατίαν μου <οὐ> δ[υ]νόμενο̣[ς] εἰ̣ς τοὺς τόπο[υς] ἀφι[κέσθαι, ὅπως κληθῶσιν (?)] οἱ προκείμενοι κτλ. BGU. III S. 3. Einf. 195.
21
Τῦβι λ[. Σαφής ἐστιν ή] τοῦ λαμπροτά του ἡγεμόνος ὑπογ̣ρ̣αφή. ᾽Απόδος ῞Ιν᾽ οὗν μὴ | ἀγνωσία ἦ, εἰ αὐτοῖς .[.] . . προσῆλ̣θον, δι[ὰ τοῦδε ἐπιδίδωμι] και ἀξιῶ κτλ. W. bei M., Lehre von den Libelli, Verh. Akad. W., A V 238. Gradenwitz, Einf. 195. BGU. III S. 3.
23
τὰ Προκίμενα, κ[ἂ]ν μὲν εὐγνωμονῶσι, ύπαντῶσι κτλ. Pl. briefl., laut Orig. BGU. III S. 3.
25
ἡγεμό]νος ὑπογραφη̣[[δ ι]] ή ν, δἰ ἧς κ̣αὶ σὺ̣ μοι ἔ̣δωκας ὑπογραφὴν (l. ὑπογραφῆς) ἐδήλωσα<ς> (oder: ἐδήλωσα[ς]) | σαφῆ εἶναι χ[ρ]ησ[ό] μ[ενό]ν με πρὸς αὐτοὺς η̣ [….. ἐπὶ σοῦ τοῦ ίερ]έως κτλ. Also ursprüngliches ὑπογραφηδι korr. in ὑπογραφὴν δἰ ἧς. Ob das erste η mit δι zusammen getilgt worden ist, oder fälschlich stehen blieb, unsicher. Sch. briefl., laut Orig. BGU. III S. 3. briefl., laut Orig. Gradenwitz, Einf. 195.
27
δικαστῶν, | ᾧ ἔχω δικαίῳ, καὶ [[ε]] χρὴ [ [[ν]] ] αὐτοὺς μὴ ὑπαν[τήσαντας πρὸς τὴν ἀ] π̣ό̣δ̣ο̣σ̣ιν ἀφικ[έσ] θαι ἐπὶ τὴ̣ν ἐσομένη̣ν μοι κτλ. BGU. III S. 3. briefl., laut Orig.
28
διαστολ̣[ῇ μὴ ἐλαττουμέν]ου μου ἐν οἶς ἄλ̣λ̣οις ἔχω δικαίο[ι]ς, καὶ πε̣ρὶ ὧν μοι ἰδίως δ[φ]είλι | δ εἶς κτλ. BGU. III S. 3.
25
ὑ̣π̣ο̣γ̣ρ̣α̣φ̣ὴν̣ | παρακληθ [εῖσ] ιν· συ [ν]γυμ | νάσθητι ἐ[μ]πίροις, τί δἰ ἡ|μᾶς πρᾶξε, κ̣α̣ὶ̣ἐάν τ[ι] πρα̣. |μ̣α̣θης, δή̣λωσ̣ό̣ν μ̣[ο]ι̣ κτλ. Sch., A V 196.
V
Π…..νορι π (αρὰ) | ᾽Αμμων̣οῦτ̣ος̣ κτλ. Links davon stand die Adresse des oberen Briefes. Sch., A V 196.
3
ἐν τόπῳ Κο[ι]λ(άδι) κτλ. G.-H., P. Teb. II S. 385. am Orig. bestätigt; zwischen το und πω eine schlechte Papyrusstelle, die der Schreiber übersprang. Pl briefl.
|᾽Α[π]ὸ μὲν ὁμολ(όγου) λαογρ(αφίας) ἄνδρες κτλ. Nach Lesung von Wilcken bei Rostowzew, Kolonat 221. ᾽Α[π]ὸ unsicher, Sch. Pl. briefl., laut Orig.
ἐπιτή̣ρησιν̣ ο[ὐ] σιακ(ῆς) μισθώσεως Πτολ (εμαίου) Κρονίου κτλ. BGU. II S. 357. III S. 3.
I 16
χει|ρόγρ(αφον) τὸ κα̣ὶ̣ἐ̣[κμε] μαρτυρημένον διὰ κτλ. Eger, Grundbuchwesen 95. Pl. briefl., laut Orig.
4
Διέγραψάς | μοι ἀπὸ γ ῆ [ς] μετεπιγραφ[εί(σης)], οὗ κτλ. Schubart bei Eger, Grundbuchwesen 424.
8
κατοι(κικοῦ) (ἀρούρης) ῑς̄, δ ἐστ(ιν) (ἀρούρης) λο, τέλες (= τέλος) κατὰ [σ ύ] μφω(νον) (?), ἐφ᾽ ᾧ κτλ. Eger, Grundbuchwesen 35. Pr. (es ist 1/4 + 1/32 die Hälfte von 1/2 + 1/10). Lesung möglich. Pl. briefl., laut Orig. Pr. (wie Viereck a. a. O. Anm. vermutet). An der Lesung τέλες kein Zweifel möglich. Pl. Schubart bei Eger, Grundbuchwesen 424.
4
᾽Επὶφ [………..]άμην σησκουπλικιάριος | κτλ. Die Ergänzung [ἐστρατευσ] ά̣μην (BGU. III S. 3) zieht Wilcken zurück, weil zu erwarten ist: ,,ich wurde versetzt". Vgl. Wilcken, Chrestom. I S. 36. Nach Plaumann (briefl.) ist in der Lücke für 11-12 Buchstaben Platz; möglicherweise sei hinter ᾽Επὶφ zu ergänzen: μηνός in irgendeiner Abkürzung.
3
Α̣ἰλουρᾶς Αη̣μναί̣ου (nicht Αιμναίου) | Ψεν(αρψενήσεως) βασιλ (ικῆς) - β∟ . Pl. briefl., laut Orig. Pl. briefl., laut Orig. BGU. II S. 357.
628
Neudr. des Recto bei Mitteis, Chrestom. II 371. Neudr. des Verso, 2. Stück, bei Wilcken, Chrestom. I 462.
19
(5. H.) [᾽Εξ] η(ριθμηκὼς) π(αρὰ) σ(τρατηγῷ) συ (μφωνῶ) Ebenso Z. 20 u. 21. Pr. (nach BGU. I 52). Pr. (nach BGU. I 52).
I 3
Σαταβοῦς [ἄλλος ἀδελφός], | κτλ. Pr. Spuren ganz unsicher, Pl. briefl., laut Orig.
4
ύγιαίνειν, καιγὼ (= κἀγὼ) γὰρ κτλ. Blass, Lit. Zentralbl. 1898, 1757. Blass, Lit. Zentralbl. 1898, 1757.
18
[Μ]ά̣ξιμος | [ό υἱός μ]ου, [οὗ] ἐστὶ[ν] τὰ γενέ| [σια ᾽Ε] πεὶπ τριακὰς̣ καθ᾽ ῞Ελ|[ληνα]ς, καὶ ᾽Ελπὶς καὶ Φορτου|-[νᾶτ] α. ῎Ασπ[α]σαι κτλ. Deissmann, Licht vom Osten2 S. 125 Nr. 10. Schubart (a. a. O.) stimmt nach Prüf. des Orig. zu.
ὖπὸ̣ τοῦ πιτ᾽ τα | τιάρχου ἐξ κτλ. W. briefl., laut Orig. Wessely, Karanis 28, vermutete: πιτ ᾽ταγιάρχου.
| ἰς κατάβ[ρω]μα προ<βάτων καὶ> καταν | [ομὴ]ν̣ το̣ῦ̣ κτλ.Paul M. Meyer, P. Mey. 12, 23 Pr.
6
᾽Εμθωσεν Σαταβο(ῦς) | [Πεθεβατος] ώς κτλ. Lesung richtig (Wilcken bei Waszynski, Bodenpacht 351). BGU. III S.4.
13
δὲ | ἄ[σ]κυλτον καὶ ἀπαρενόχλ̣ητον | [πρὸς] τὰ ἀνήκοντα κτλ. BGU. III S.4. W., A IV 560.
Es bilden 392 + 639 + P. Lond. II S. 249 Nr. 156 verschiedene Stücke der nämlichen Urkunde.Pr.
12
μιοθῶσαι | ἐ[π]ὶ τῷ φόρετρα μὴ πραχθῆν̣α̣ι̣. ᾽Εὰ̣ν̣ δέ | τ̣[ι] ἄβροχος ῆ καθ᾽ ὕδατος γένηται, παρα | [δε]χθῆ̣ν̣α̣ί μοι. | κτλ. BGU. II S. 357. Bodenpacht 179. BGU. III S.4.
24
μέτρ[φ] δρόμω(ν) τετραχοινίκ(φ) | θησαυροῦ Σύνθεως ᾽Απόδος κτλ. BGU. II S. 358. Pr., Girowesen 115. Waszynski, Bodenpacht 112.
26
μην[ὶ] ἐφ᾽ ἅλ̣ω τ̣ο̣ῦ κλήρου κτλ. Gentilli, Studi ital. Filol. class. 1905 S. 305. Pl. briefl., laut Orig.
11
φό(ρου) χεσον( ) (δραχμαὶ) ρ̣ | κτλ. Wessely, Karanis 69, vermutet, λεσον(είας); Otto, Priester u. Tempel II 494, lehnt das ab. Es ist χεσον( ) laut Orig. sicher, Sch. Pl. briefl.
14
προσόδ(ων) οἰ(κοπεδικῶν) (oder οἰκοπέδων) λη(μμάτων) … | φιλανδ(ρώπου) κωμω̣γ̣ρ̣(αμματεῖ) ς (was aber sehr zweifelhaft; eher κωμῶ̣ν̣ λ̣ς̣) [ κτλ. BGU. II S. 358. briefl., laut Orig.
Μ̣[έ]λ̣ανος ἀμφοδο(γραμματέως) [Κω]μογρα(μματέ-ων) | Σοκνοπαίου κτλ. W. briefl., laut Orig. Zu diesem ἄμφοδον vgl. BGU. I 95, 11. W. briefl.
II 9
hier und überall aufzulösen: ἀσφρα(γίστου) (d. i. γῆς)Crönert, Stud. Pal. IV 91: ἀσφρ(αγίστου)., W. briefl., laut Orig.: ὰσφρα(γίστου).
15
μηδὲν ποιῶν, σπείρων τὸ ἔδαφος ὗς (= οἶς) ἐὰν <αἱ>ρῶμαι γέναρσι (= γένεσι) πλὴν | κνήκου, καὶ τὸν κατ᾽ ἔτος κτλ. Paul M. Meyer, Ztschr. Janus I S. 78 Anm. 18.
II 2
ὅ[τι] | [ἰ]δ̣οὺ ἐπληροφόρησα κτλ. Zu diesem ἄμφοδον vgl. BGU. I 95, 11. W. briefl.
11
| [...] κατα̣[.]φ̣ω̣ν̣[ τ]ὼ̣ ἐπειγίμαινον κτλ.Schubart bei Schwarz, Die öffentl. und priv. Urkunde S. 8 Anm. 1.
12
τοῦ | [διελη]λυθώ[τ]ος ἔτ̣[ους … ἐκπεπ]τ̣ωκ̣ό̣τος εἰς κτλ. W. briefl., laut Orig. W. briefl.
2
| [Σεβαστῶν ἐν Πτο]λεμαίδ[ι Εὐεργ]έτι[δ]ι τοῦ ᾽Αρσινο-[είτου] ν[ο]μοῦ. ῾Ομολογεῖ κτλ.Plaumann bei Schwarz, a. a. O. S. 91 Anm. 4.
3
ἀφῆ|[λιξ μετὰ κυρίου καὶ ἐπιτρόπου κατὰ τοὺς νόμους τοῦ πατρὸς ] ......[..] μ̣[η] τρ [ὸς Θ]ερμούθεως [ἀ]πὸ κώμης Φυλακιτικῆς Νήσου | κτλ. Gradenwitz, A III 408. BGU. II S. 358.
6
Θ̣ερμου|[θάριον κατὰ τήνδε τὴν ὁμολογίαν καὶ διὰ τῆς κτλ. Pr. (nach P. Straßb. I 9, 8).
8
θεμελί[οις] | [καὶ τείχεσι καὶ φωσφορίοις καὶ εἰσόδοις καὶ ἐξόδοις καὶ ταῖς ἄλλ]αις χρήσεαι κτλ. Pr. (nach P. Straßb. I 9, 8).
17
ἀνεμ|[ποδίστως. Εἰ δέ τι τούτων παραβῇ ή Θερμο]υ̣θά-ριον κτλ. Berger, Strafklauseln 362 Sch., P. Teb. II S. 410..
18
τὰ τέλη | [καὶ ἐπιτίμου ἀργ(υρίου) (δραχμὰς) … καὶ εἰς τὸ δημόσιον κτλ. Berger, Strafklauseln 36.2 Sch., P. Teb. II S. 410.., Gradenwitz, Einf. 195.
20
ο̣ὐ̣λ̣(ὴ) β̣ήμ̣(ατι) ποδ(ὁς) κτλ.Hasebroek, Die Signalements in den Papyrusurkunden S. 37 Anm. 2 (Schrift 3 des Papyrusinstituts Heidelberg).
B.G.U. 3 ⇧
Neudr. Photo: (Z. 1-15) Schubart, Griech. Paläographie, S. 65; (Z. 1-8) Sigalas, Hist. Hell. Graphes (1934), S. 185 (unten) und (1974), S. 207 (unten); Wilcken, Chrestom. I 321; = Select Papyri 2, Nr. 370.
13
εἰς ἀνθρώπιν[ο]ν [Τ?]αμβελ̣| κτλ. Crönert, Wochsch. kl. Phil. (1903), 734. Crönert, W. kl. Phil. (1903), 734, schlägt vor [Τ]αμβίλ̣. Es ist [Τ]α möglich, doch ε statt ι sicher. Pl. briefl., laut Orig.
4
ἰ̣σ̣αγωγοῦ κ̣τή(σεως) Μεθυσίωνος (δραχμαὶ) β̣ | κτλ. Ebenso Z. 13 u. 15f..W. briefl. BGU. III S. 13 (Index).