P. Lond. 2 ⇧
I 13
| [ἐὰνδὲ] μὴ ἀποδῶι ἢ μὴ ποιή[σηι(?) ] | [καθότι] δεδήλω[τα]ι, ἀποτ[εισάτω] | κτλ. W., A I 135.
I 18
| [. . . . .] . ς κα[ὶ(?) ἱ]ερὰς εἰς [τὸ βασιλικὸν] | [ἀργυ(ρίου) δ]ραχμὰς δια [κοσίας(?)] | κτλ. W., A I 135.
II 21
| [ἡ ἔφοδος τῶι ἐπε]λθόντι ἄκυρο[ςἔστω καὶ] | [προσαποτισάτω . . .]ι̣λουριον [ἢὁὑπὲραὐτῆς] | [ἐπελευσόμεν]ος Τρύφωνι [ἢτοῖςπαρ᾽αὐτοῦ] | [ ]τω[ ἐπίτιμον Berger, Strafklauseln 1792. W., A I 135.
II 25
παραχρῆμαχα(λκοῦ)] | [τά]λαντα τριάκ̣[οντα καὶ]|ἱερὰς εἰς τὸ βασιλικ[ὸν ἀργυρίου δραχμὰς] | διακοσίας καὶ μηθὲν ἧ[σσον μένεινπάντατὰδι]|ωμολογημένα κύρια κτλ. Berger, Strafklauseln 1792. W., A I 135.