P. Lond. 3 ⇧
τοῦ ἐπιτρόπου Κ̣λασσικοῦ ἐπιστολὴν | κτλ. W., A IV 543.
I 16
Zu Κλασσικός (Classicus) (B.L. 1, S. 281), vgl. S. Daris, Aeg. 63 (1983), S. 134-135 H.-G. Pflaum, Les carrières procuratoriennes Suppl. S. 24-25.
II 38f.
L. ᾽Ε[πείφ, τοὺς δὲ ἄλλους ἐ]πανελθεῖν |39 μεθ᾽ ἡ[μέρας Zahl, ἐὰν δέ τις χωρὶ]ς ὑπογραφῆ[ς] τοῦ ἐπιλ̣[….. εὑρ]εθῆι, οὐ μετρίω[ς ζημιωθήσεται. εὖ γὰ]ρ οἶδα, Schubart, brieflich.
II 37
ἐντὸς [τῆς τριακάδος τοῦ ἐν]εσ[τ]ῶτος μηνός ist ein Latinismus, J. Triantaphyllopoulos, Lex Cicereia I (1957), S. 70. Vl. eher unter Einfluss der demotischen Sprache, P. W. Pestman.
II 38-40
(vgl. W. Chrest. 202) ᾽Ε[πεὶφ εἰς ᾽Αλεξάνδρειαν ἐ]πανελθεῖν μεθ᾽ ἧ[ς λήψονται ἐπὶ τόποι]ς ὑπογραφῆ[ς] τοῦ ἐπὶ τ[ῇ λαογραφία, V. Martin, Atti del IV Congresso di Papirologia S. 237.
II 38-41
᾽Ε[πείφ, τοὺς δὲ ἄλλους ἐ]πανελθεῖν, μεθ᾽ ἡ[μέρας .. ἐὰν δέ τις χωρὶ]ς ύπογραφῆ[ς] τοῦ ἐπὶ τ[ούτοις τεταγμένου (oder ἐπ᾽ ἴλης τεταγμένου oder ἐπιμ[ένειν ἐν τῇ πόλει oder allenfalls ἐπιλ[οίπου χρόνου εὑ]ρεθῆι, οὐ μετρίω[ς ζημιωθήσεται, εὖ γὰ]ρ οἶδα, W. Schubart, Aeg. 31 (1951), S. 153.
II 41-43
Vl. εὐ γὰ]ρ οἶδα τὰ| ἐντε[ - - ]θ̣αι ὅσοι̣ ἐν | τῇ π[όλει διατρί-βουσιν ἀ]δικοῦντες, H. Braunert, Die Binnenwanderung (1964), S. 171, A. 246.