Editionen in
HGV 7404

P. Petr. 2

22
Neudr. Petr. III 26.

P. Petr. 3

26
Vgl. M. Jager-M. Reinsma, P. L. Bat. 14, S. 114-115.
Nd. mit Ergänzungen M. Th. Lenger, Studi in Onore di U. E. Paoli (1955) S. 460-1.Zu datieren etwa 240 vor Chr., M. Th. Lenger, Studi in Onore di U. E. Paoli (1955) S. 463.
Nur wenig später als 250 v. Chr., H. Bengtson, Die Strategie in der hellenistischen Zeit IIIMünchn. Beitr. z. Pap. 36 (1952), S. 37.
1*-2
[Οὐ δεῖ κρίνειν οὔτε τοὺς δεῖνα] | [οὔτε τοὺς δεῖνα οὔτε τ]οὺς τοπάρχα[ς εἰ τὰ] | κρίματα καθήκει εἰς τοὺς φόρους ἢ τὰ[ς] ὠνά[ς, E. Seidl, Ptolemäische Rechtsgeschichte2 S. 12.
3
φόρους ἢ τα[.]ενα[. . .]| ἀλλ᾽ ἢ τὸν νομάρχην κτλ. P. Petr. III Seite XIV.
5
᾽Εὰν ἐμβῇ, E. Seidl, Ptolemäische Rechtsgeschichte2 S. 12.
6
[τετράποδ]ον, E. Seidl, Ptolemäische Rechtsgeschichte2 S. 12 und Jager-Reinsma, Ptolemäische Rechtsgeschichte2 S. 12.
9
καταβλάψηι ἐκ κρίσεως, πρὸ κρίσεως δὲ μη|θεὶς ἐνεχυραζέτω μηδὲ ἀποβιαζέσθω κτλ. P. Petr. III Seite XIV.
11
μηδεμ[ιᾶ]ι, M. Th. Lenger, Studi Paoli S. 460-461 und E. Seidl, Ptolemäische Rechtsgeschichte2 S. 12.
12-13
ἐνε|χυράσηι [ἢ ἀποβιάσηται], E. Seidl, Ptolemäische Rechtsgeschichte2 S. 12.
13-14
παρα|χρῆμα, E. Seidl, Ptolemäische Rechtsgeschichte2 S. 12.