[Οὐ δεῖ κρίνειν οὔτε τοὺς δεῖνα] | [οὔτε τοὺς δεῖνα οὔτε τ]οὺς τοπάρχα[ς εἰ τὰ] | κρίματα καθήκει εἰς τοὺς φόρους ἢ τὰ[ς] ὠνά[ς, E. Seidl, Ptolemäische Rechtsgeschichte2 S. 12.