πωλλεῖν καὶ μεταπωλλεῖν, εἰ βουληθείης, καὶ κληρονόμοις καὶ διατόχοις καὶ διακατόχ(οις) καταλεῖψαι καὶ χαρί-σασθαι καὶ χρήσασθαι περὶ αὐτʱ͂ν τρόπῳ, ὡς [ἂ]ν βοληθῇς, ἐπὶ τὸν ἅπαντα καὶ διενεγκὲ<ς> χρόνον, τιμῆς τῆς πρὸς ἀλλήλους συμπεφωνημένης | καὶ σενα [ρεσά]-σες πρὸς τὴν δ̣ο̣κ(ιμασίαν) Σενούθ̣ου οἰκοδόμου ἀπὸ τῆς αὐτῆς κώμης χρυσοῦ νομισμάτια δεσποτικὰ κτλ. Pr. (laut Abbild.) Wilcken, Hermes 19 (1884) S. 425.