[καὶ] μὴ ἀπολεί | πεσθαί σο[υ] ἕ̣ω̣ς̣ ἐ̣ὰ̣ν̣ <τὰ κατ᾽ αὐτὴν> πέρατος τύχηι | εἴδε (= εἴτε) ἐπὶ τῆς ᾽Αλεξανδρέων, εἴδε ἐπὶ τῆς ἐπαν | όδου. Εὶδὲ [λ]ειποτακτήσῃ καὶ μὴ | κτλ. W., A III 565. W., A IV 476. zustimmend Mitteis, briefl. (laut Orig.).