γεοῦχον | [ὑΦεξαιρουμένωνἐκτῆςκοι]νώτητος μόνων τῶν κτλ. Bell, briefl. (vgl. B. L. zu P. Lond. I S. 209 113 (4), 18). W., GgA. 1894, 748.