ἀργύριον, ὃ συνεχώρη[σεν ό Νίκανδρος ἔχειν παρ᾽ αὐτ]οῦ ἀντὶ τῶν υμε Ͱ, ἃ̣[ς προώφειλεν], | πρὸς ἃς καὶ παρεδόθη(σαν?) ᾽Ηπιοδώρωι τώι βασιλικῶι πράκτορι ἀ̣[ργυρίουͰσҁε. ᾽Αποδότω δ]ὲ τοῦ δανείου τούτου κα[τὰ μῆνα ἕχαστον | τὸ ἐπιβάλλον ἀργυρίουͰκε κτλ. W., A VI 392. Paul M. Meyer, Zeitschr. f. vergleich. Rechtswiss. 39 (1921), S. 261.