Editionen in
HGV 232

B.G.U. 3

993
Photo: (Kol. I, II, IV) Schubart, Pap. Graec. Berol. Tab. 9; A. Cohen, Notariaat S.53
τετι(μημένων) χα(λκοῦ) (ταλάντων) β τέ(λος) χιλίας σ, γ(ίνονται) ἀσ. Sch., P. gr. Berol. 9.
συγγρα(φὴν) δόσεως λογι(ζομένων) χα(λκοῦ) κτλ. Kreller, Erbrechtl. Untersuchungen S. 216, zustimmend Plaumann, laut Original.
I 2
ῑη̄-. | Δόσε̣ω̣ς̣ Τασῆμις | κτλ. Sch., P. gr. Berol. 9.
I 4
δόσεως τῶν Ψενθώ(τη) | τοῦ ῞Ωρου ὑ π(αρχόντων) , καθ̣᾽ ῆν | ἐποήσατο κτλ. Sch., P. gr. Berol. 9.
II
Z. 1-9 Neudr. bei Wilcken, Chrestom. I 107.
II 9f.
Vgl. Preisigke, P. Straßb. 2 S. 16.
II 10
῾Εκόντες συνεγράψατο Ψενθώτης κτλ. Sch., P. gr. Berol. 9.
III 1
ἐωνημένος ἦι (l. ἧν) σὺν κτλ. BGU. III S. 9.
III 8
Vgl. A. Calderini, Aegyptus 1 196.
III 11
αὐτῶι ἐστὶν ἤτ(ο)ι κατὰ κτλ. W., bei Rostowzew, Kolonat 186.
IV 1
Μεσορὴ κ̄β̄. Τέ(τακται) κτλ. Nachher: κατὰ τῆς παρὰ | κτλ. BGU. III S. 9. τῆς richtig, nicht τὴν (wie Sch., Pr. gr. Berol. 9). Pl. briefl., laut Orig.
IV 2
τοπογραμμα(τεὺς) <διαγραφὴν> δόσεως κτλ. BGU. III S. 9.
IV 4
L. λογι(ζομένων) statt τετι(μημένης), Kreller, Erbrechtliche Unters. 216, 6.