κληρονόμων κ [α ὶ διαδόχων πόρῳ τῆς πα]ντοίας ἡμῶν ὑποστάσεως | τῆς καὶ ἐπικειμέ(νης) ὑμῖν κτλ. Pr. (laut Abbild.). Hartel, Wiener Studien 5 (1883) S. 29. Wessely, Wiener Studien 7 (1885) S. 133.