Editionen in
HGV 8934

B.G.U. 1

17
Nd. mit Photo: C.P.Gr. 2, Nr. 38.
Die ursprüngliche Lesung [Σαραπ]ίωνι ist richtig. Biedermann, Der βασιλικὸς γραμματεύς S. 112.
2
[ ]μ̣ωνι βασιλ(ικῷ) κτλ. Pl. u. Sch. briefl., laut Orig. Darnach [Σαραπ] ίωνι anscheinend ausgeschlossen.
7
Φιλοπάτορος τῆς [καὶ] [θεο]|γένους κτλ. BGU. III S. 1.
17
τά[σσε]σθ[αι → ταγ̣ῆ̣ν̣α̣[ι, J.D. Thomas, Epistrategos 2 S. 84, Anm. 107.
19
ὄμ[νυμι] → ὀμ̣[νύω], J.D. Thomas, Epistrategos 2 S. 84, Anm. 107.
24
γό(νατι) δε[ξιῷ κ(αὶ) ώς] | εἰκο(νίζεται) φαμέ(νου) μ̣ὴ ε̣ι̣δό-(τος) (l. εἰδέναι) γρ(άμματα) Pr. δῑ̣ | ν̄ο̄. Pr. oder ν̄ (Sch. Briefl., laut Original). Hinter ʱ̣͂ι̣ können noch 2 Buchst. gestanden haben; vielleicht δι(ὰ) .. | νο(μογράφου) od. νο(ταρίου)? PI. briefl., laut Orig.
25-26
δῙ̣ | ν̄ο̄, viell. δι(ὰ) .. | νο(μογράφου) oder νο(ταρίου) (B.L. 1, S. 9) → δι(ὰ) | νο(μογράφου), J.D. Thomas, Epistrategos 2 S. 84, Anm. 107.