Editionen in
HGV 36869

P. Flor. 3

377
Herkunft: Πτολεμαὶς ἡ ῾Ερμείου, B. Palme, ᾽Απαιτητής S. 248, Anm. 212.
passim
Für οἰνόκρεον siehe die Ber. zu P. Soc. 9. 1073-1074.
προκομισθείσαις φορμ̣αρίαις ἤτ[οι) | κτλ. P. Flor. III S. XI.
11
[…].ντιόνων → κ̣[ο]λ̣λ̣ητιόνων und vgl. dazu P.J. Sijpesteijn, Chr.d’Éig. 66 (1991), S. 281 (am Original geprüft von R. Pintaudi).
21, 25
Nach οἰ(νο)κρ(έου) wohl ein Monogramm von ξ(έσται) und λ(ίτραι), J. Gascou, Hommes et richesses S. 292, Anm. 59 (aber vgl. die Ber. zu Z. 25 in B.L. 1, S. 460).
21, 25, 26
κ̄/: nicht κ(εντηνάρια) (so B.L. 1, S. 460 zu Z. 25), sondern κ(άπιτα), vgl. J. Gascou, Hommes et richesses S. 292, Anm. 62.
25
| σίτ(ου) mo(dii) θ᾽σ, οἰ(νο)κρ(έου) λ(ίτραι) δ′ἀων, κρ(ιθῆς) mo(dii) θ᾽ωμ, [ἀ]χύρ(ου) κ(εντηνάρια) β′ζ᾽σβ, ἀνν(ώνης) τοῦ λαμπ(ροτάτου) πρίγκ(ιπος) σίτ(ου) mo(dii) δ′ἐωθ, | κτλ. Wessely, a. a. O. S. 689.