κυ(ρίου) | Φαρ (μοῦδι) ια ἀριθ(μήσεως) Φαμενὼθ δι(έγραψεν) | Σωτᾶς Πτολεμαίο(υ) το(ῦ) Μύ | στου̣ | μη(τρὸς) Θαισ(οῦτος) λαο(γραφίας) ιδ ʃ Μοή(ρεως) | ʃ εἴκοσι, κ, προσ-(διαγραφόμενα) χ(αλκοῦ) δέκα. | W., A I 140. Pr. G.-H., P. Teb. II S. 991. W., A I 141.(2. H.) Καὶ ις ʃ ᾽Επ(ὶ)φ α ἀριθ (μήσως) Παῦν[ι] δι(έγραψεν) | ὁ α̣[ὐ]τ (ὸς) λαο(γρ.) ις ʃΜοή-(ρεως) | ʃ ε̣[ἴ|κ̣ο̣σι, [/] ʃ κ, π̣[ροσ (διαγρ.) χ(αλκ.) δέκ]α̣. W., A I 141. Kenyon- Bell, P. Lond. III S. 382: diese Lesung Wilckens unsicher. Diese Lesung Kenyons scheint richtig zu sein, möglich auch Κουτ( ), doch κώ(μης), wie W., A I 141 vorschlägt, unmöglich (Bell, briefl., laut Orig.). Bell, briefl., laut Orig.