διάτα[ξι]ς̣ ἐλευθερ[[ι]]ο ῖ τ̣[ο]ὺ[ς ἐπἰ σὲ καταφεύ] | γοντας καὶ ἐξισταμέν[ους τῶ]ν ὑπαρχ [ό] ντ̣ [ων τοῖς προβαλο-μένοις αὺτούς]. | ῾Η δὲ σὴ κτλ. Vitelli, Studì Scuola pap. III S. 151.