δι᾽ εὐ|χῆς, περὶ μὲ[ν ο ὖ] ν τῶν [ἀν]ηκόντων [καὶ δεό]ντως | τῇ προνοίᾳ [σο]υ ε̣ὐ̣χαρίσ[τησα], εἰ μὴ κτλ. Kukule, a. a. O. S. 498. vgl. B. L. S. 49.