διαπωλή[σας], κα[ὶ] σχεδὸν εἰπεῖν μέχρις αὐτῶν τῶν φιλτάτων μου ἔφθα [σ]α, | μάλα μόγις ἐ δ [υ ν ή θ η] ν εἰσεν[εγ]κεῖν. Διὰ τοῦτο κτλ. Zur Konstruktion vgl. W., A IV 188. W., A III 560. W., A III 563. W., A IV 188. zustimmend Mitteis, briefl. (laut Orig.).