Editionen in
HGV 9017

B.G.U. 1

265
Vgl. W. Seston, Scripta varia S. 246-249.
Nd. Dc. Es. Rom. Eg. Nr. 93.
Vgl. R. Cavenaille, Studi in Onore di A. Calderini e R. Paribeni 2 (1957), S. 250-1.
Neudr. Wilcken, Chrestom. I 459.
ἐκσφρα[γισθεῖσαν ἐκ τάβλης] | [χαλκῆς παρα]κειμένης, A. Calderini, Aeg. 24 (1944), S. 202.
δἰ ἧς ἐμα [ρτυρήθη(?) ... ].Pr. μ ist nach den Spuren so gut wie sicher. Pl briefl., laut Orig.
3
Αἰγυπτίου ̣[ , Οἱ ὑπο-] → Αἰγυπτίου, [οὗ προγραφή· Οἱ ὑπο-], Wilcken, Chrest. 459.
5
α̣ν[ ̣ ̣]ο̣ιμ̣[ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣] → ἔν[ε]ιοι μ[ὲν ἐπιτυχόντες], Wilcken, Chrest. 459.
6
ἑτέροις → ἕτερ[ο]ι{ς}, Wilcken, Chrest. 459.
10
ὄντε[ς καὶ αὐτοί → πάντε[ς καὶ αὐτοί, W. Seston, Scripta varia S. 248-249.
20-22
᾽Αρσινοεί[τη ἐπ]έ̣δ̣ε̣[ιξεν ὁ προ] |[γεγραμμένος] δέλτον χαλκῆν ἐκσφρα[γισθεῖσαν ἐκληφθεῖσαν ἐκ] | [στήλης παρα]κ̣ειμένης, A. Calderini, Aeg. 24 (1944), S. 202.(Die Ergänzung von Z. 21 ist zu lang; für ἐκληφθεῖσαν ist kein Raum).
21-22
ἐκσφρα[γισθεῖσαν ἐκ | στήλης (oder ἐκ τάβλης | χαλκῆς) παρα]κ̣ειμένης (B.L. 5, S. 10 zu Z. 20-22 und 21-22) → ἐκσφρά[γισμα στήλης] | [χαλκῆς ἀνα]κειμένης, P. Diog. 5, Anm. zu Z. 6-12.
22
ε[.]α[ oder ἐμα[ρτυρήθη? (B.L. 1, S. 34): viell. ἐδη-[λοῦτο, P. Diog. 5, Anm. zu Z. 6-12.