βεβαιω[τοῦ] π [ισ τει] | κελευστοῦ καὶ ἐντολικαρίου καὶ τῶν παρ᾽ἡμῶν πάσῃ [βεβαιώσει] | ἀπὸ παντὸς κτλ. W., A IV 557.