B.G.U. 1 ⇧
Zu datieren: 630-641 n.Chr., R.S. Bagnall, K.A. Worp, Regnal Formulas S. 73, aber gehört nicht zusammen mit S.B. 1. 5318, K.A. Worp, P.J. Sijpesteijn, Z.P.E. 65 (1986), S. 167.
1-2
Die Erg. τῶν θειοτάτων καὶ εὐσεβεστ(άτων) | ἡμῶν δεσποτῶν → τοῦ εὐσεβεστάτου καὶ φιλανθρώ-που | ἡμῶν δεσπότου, K.A. Worp, J.Jur.P. 23 (1993), S. 226.
2-3
Die Erg. μετὰ τὴν ὑπατείαν αὐτοῦ ἔτους | - - → ὑπατείας τοῦ αὐτοῦ εὐσεβεστάτου ἡμῶν | δεσπότου ἔτους Zahl, K.A. Worp, J.Jur.P. 23 (1993), S. 226.
3
Am Ende zu erg. (vgl. auch B.L. 1, S. 38): τοῦ θεοστεφ[οῦς αὐτοῦ υἱοῦ ἔτους Zahl, Monat, Tag, Indiktion, ἐν ᾽Αρ(σινόη), K.A. Worp, J.Jur.P. 23 (1993), S. 226.
4-5
→ καὶ τοὺ̣ς̣ λ̣ό̣γ̣[ους] ποι[ο]ῦσ[α ὑ]π̣έ̣ρ̣ τ̣ε̣ ἑ̣α̣υ̣τ̣ῆ̣ς̣ κ̣α̣ὶ̣ ὑ̣π̣ὲ̣ρ̣ τοῦ | [προσώπου τῶν κληρονόμων τοῦ ἀπ]ογενομένου, P.J. Sijpesteijn, Z.P.E. 19 (1975), S. 274.
5
Die Erg. [προσώπου τῶν κληρονόμων (B.L. 7, S. 11) wird abgelehnt; hier war wohl der Sohn (vgl. Z. 14) genannt, J. Beaucamp, Le Statut de la femme S. 376.
8
Der Ergänzung [ἀπὸ τῆς αὐτ(ῆς) κώμης wird angezweifelt, vgl. R.S. Bagnall in: XXe Congrès International des Études Byzantines, S. 558.
18
ἐνέχεσ[θαί με παρασχεῖν σοι λόγῳ προστίμου] | [χρυσοῦ νομίσματα δώδεκ]α ῥυπαρὰ, χρ(υσοῦ) νο(μίσματα) ιβ, καὶ μετὰ τὸ πρόστιμον [ταύτην τὴν πρᾶσιν κυρίαν καὶ Βεβαίαν (od. ähnl.)] | [εἶναι διὰ παντός. (2. H.) . . . . . . . . . . .]λ̣ω θυγάτηρ κτλ. Berger, Strafklauseln 94 u. 502. Berger, Strafklauseln 502.