᾽Ηλίας διάκ(ονος) κ(αὶ) ἀρτο[π]ρ̣ά(της) | τῷ ὡσιωτάτῳ ἀβᾷ Πέτρου | ἐπισκώπῳ δωθίσας [τʱ͂ν ἀπὸ] | Δαμιανοῦ ἀρτοκ(όπου) λς, | ἀρ(τάβας) τριάκ(οντα) ἕξ. Φαμ(ενὼ)θ ιη | κτλ. Plaumann, brfl. (laut Orig.). W., A III 311.