Editionen in
HGV 9085

B.G.U. 1

361
ΙΙ 2
̣ ̣] ̣ ̣τι → ἔ]χ̣ουσι, Mitteis, Chrest. 92.
II
Kol. II Z. 1-9 Neudr. Mitteis, Chrestom. II 92; = (II 10 - III 30) Arangio-Ruiz, Fontes 3 Nr. 57.
II 5
ἐ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ → ἐπ ̓ ἐμέ, Mitteis, Chrest. 92.
II 10 - III 30
Nd. mit französicher Übersetzung: P. Schubert, Archiv 51 (2005), S. 228-237.
II 10-III 31
Nd. V. Arangio-Ruiz, Fontes iuris Romani anteiustiniani 3 S. 170-5.
II 13
Κασίου τοῦ καὶ ῾Ηγουμένου ᾽Αντινο|έως κτλ. BGU. I S. 359.
II 25
Die σφραγίσαται sind wohl speziell nominierte Zeugen vgl. H. Harrauer in: A.-K. Wassiliou, Siegel und Papyri (Nilus4, 1999), S. 6, Anm. 5 (fehlerhaft zu BGU 1. 216).
II 25
αὐτοὺς παρα [τ] υχε [ῖν], | ὅπως κτλ. BGU. I S. 359.
II 29
ὑποδικνὺς ὅτ̣ι̣ α[ὐτοῖς] | πρόστιμον κτλ. BGU. II S. 355.
III 13f.
ἐ̣σ̣[φράγι]σαν, E. Kiessling.
III 2
γράψας, [Κάσι]|ο̣ς̣ [τ]ὴν ʱ͂ιαθήκην κτλ. BGU. II S. 355.
III 2-3
Entweder [Κάσι]ο̣ς̣ [τ]ὴν διαθήκην ἐπιφέρει τοῦ συγγενοῦς oder [ἀξι]ο̣ῖ̣ [τ]ὴν διαθήκην ἐπιφέρων τοῦ συγγενοῦς, V. Arangio-Ruiz, Fontes iuris Romani anteiustiniani 3 S. 173 A. 1.
III 3
̣ ̣το[ ̣ ̣ ̣] → [ἐν]το[λάς], Arangio-Ruiz, Fontes III, Nr. 57.
III 11
ἐγδικ[άσων] | αὐτόν (l. αὐτήν) Καὶ κτλ. BGU. II S. 355.
III 13
ἑπτὰ ἐσ̣ [φράγι] |σαν, ἡκέστωσαν κτλ. BGU. II S. 355. ε sicher, σ sehr unsicher. Pl. briefl., laut Orig.
III 17-18
ὁ ἀντίδικ[ος ἡμῶν] π[ερι]ήλησεν̣, V. Arangio-Ruiz, Fontes iuris Romani anteiustiniani 3 S. 174 A. 2.
III 29
᾽Επεὶ ὠν [είδι]| σαν Τασεῦν κτλ. BGU. I S. 359.