P. Flor. 3 ⇧
9
[....]. ἐπ̣ί σοι̣ ἐγ̣γ̣υημένων → [νέω]ν πεπισοκοπημένων (η korr. aus υ), P. Prag. 1. 46, zu Z. 9-11 (am Original).
10
[. . . .] . υηκα . ος των → [καὶ δ]όυ ἡκα[τ]οστῶν (l. δύο ἑκατοστῶν), N. Kruit - K.A. Worp, M.B.A.H. 21.2 (2002), S. 47, Anm. 8.