πεπραμένης | γ(ῆς) κ(ατοικικῆς) ας// κτλ. Sodann: ἁπλῶς κατην | τηκυεῖαν εἰς ἐμαὶ ἐκ διαιρέσεως γενομένης σου (= μοι) πρὸς κτλ. Nachher: τριῶν ἀνέ[μ]ων σοῦ τοῦ ὠνουμένου, τὴν δὲ πρὸς ἀλλήλους συμπεφωνη<μένη>ν τιμὴν κτλ. Pr. (vgl. Wilcken, A V 185). Zustimmend Mitteis, briefl. (laut Orig.). W., A IV 460. Mitteis, A III 559.