P. Petr. 2 ⇧
πυροῦ καθαροῦ [κεκοσκινευμένου] | [ ] τὸ ἐπεικοστὸν ἐπὶ τοῦ καταλ[ ] | [ (ὰρτάβας)] ἑκατὸν ἑξήκοντα τέσσαρας, ρξ[δ]. | κτλ. W., A III 520. Pr.
5
λικόν, π[αρὰ Δω]ρίωνος τοῦ σιτολογοῦντ[ός τινας τῶν περὶ] G.-H., Hib. 98, 16 Anm. W., A III 520. Petr. III 116.
9
ἐπ[εικοσ]τοῦ (ἀρτάβας) ἐνακ[οσ(οσίας, ] ϡ, μέτρωι [ὡι αὐτὸς ἐκόμισα], Petr. III 116. Wilcken, A III 520, ändert das ϡ in τ, was nicht richtig sein kann, falls vorher ἐνακοαίας zu lesen ist. G.-H., Hib. 98, 19 Anm.
13
τοῦ Εὐδήμ[ου] καὶ Τ[…….. ἐμβεβλῆθαι] | παρὰ Δωρίωνος τοῦ σιτολογοῦ[ντος τὸ περὶ …………] | ἐργαστή-ριον [ἀ]πὸ τῶν γενημάτων κτλ. W., A III 520. Pr.
17
[καὶ τ]οὺς ὑπολόγους, T. Reekmans, Studi in Onore di A. Calderini e R. Paribeni 2 (1957), S. 207 A. 25Chr. d’ Ég. 60 (1955), S. 365.
22
Τῦβι ις̄ ῾Ομ[ολογεῖ ……..] | [ κερκο]ύρου, τοῦτο δὲ τὸ κέ(ρκουρον) (ἀρταβῶν) ζ [ ] | [ ] εἰς ᾽Αλεξάν[δρειαν ]. W., A III 520.