P. Genf 1 ⇧
Übersetzung bei Schubart, Ein Jahrtausend am Nil2 Nr.41.
2
|᾽Αρσενοείτουχαίρειν.| [Αὐρή]λιον(oder auch [Αἰμί]λιον) Τιτανιανὸν κτλ. W., A III 379.
12
μηδὲ ἐκταράσσειντοὺς | γεωργούς, ἀλλὰ ἐπὶ τοῖς ἀρίστοις κτλ. Nicole, A I 553. Nicole, A III 379. W., A III 379.
17
ὑμᾶς ἐπανορθώ | [σωμαι]. | (2. H.) ᾽Ερρῶσθ(αι) ὑμ(ᾶς) ε(ὔχομαι). | (1. H.) ∟ κα‵, [Π]αῦνι ιε̄. W., A III 379.
Betrifft dieselbe Familie wie S.B. 6. 8979 (Τανοῦφις ist eine Variante von Τανεφρόμις), D.H. Samuel, Z.P.E. 37 (1980), S. 255-259.
1
Γαίωι [Ο]ὐμ̣β[ρίωι?]….. ωι | κτλ. Nicole, Add. S. 35. W., A III 380. Vgl. Nicole, Add. S. 35.
17
[στ]ρατη[γῷ] … ηλίῳ (nicht Αὐρηλίῳ) | ῾Ι [π] ποκράτειἐξετά̣σα̣ντι ἐπ᾽ | ἀ,|λη̣[θ]είαιδικαιοδοτ̣ῆσαι. W., A III 380.
Vgl. J.A. Straus, Chr.d’Ég. 60 (1985), S. 298-302Anagennesis 4 (1986), S. 266-267, und I. Biezuňska-Małowist, B.A.S.P. 22 (1985), S. 10-11.
τ̣ῶν ἀφ[αν]ῶ ν̣γραφῇ κτλ. W. briefl., laut Orig. Der Vorschlag von Paul M. Meyer, Festsschr. Hirschfeld 1423ist mithin abzulehnen, denn πραsteht da, und davor sind nur 3 Punkte (nicht 6) zu setzen. So schon Nicole in der Anm.
[ὑ]πάρχοντα ε̣ [ἰ]σ̣πρα | [χθ…… κτλ. W. briefl., laut Orig. Der Vorschlag von Paul M. Meyer, Festsschr. Hirschfeld 1423ist mithin abzulehnen, denn πρα steht da, und davor sind nur 3 Punkte (nicht 6) zu setzen.
τὰ [ὑ]πάρχοντα ε̣[ἰ]ς̣ πρᾶ|[σιν ὑπέρκειται. ῎Εστι δέ· Δι]όσκορος [.......] | [...................] (Rest der Zeile frei) | [῎Ετους κτλ. Vorschlag Plaumanns, bestätigt durch Martin laut Original, brieflich an Plaumann.
1
[Αἰ]λ̣ί̣ῳ. Νουμ[ισιανῷ][στ]ρ(ατηγῷ) κτλ. Nicole, A III 380. W., A III 380. Preisigke, P. Cairo Preis. 31,48 Anm.
4
ἀφ[αν]ῶν̣ (B.L. 1, S. 157) → ἀ[π]ρ̣[ά]των, D Hagedorn, Z.P.E. 90 (1992), S. 282(am Original geprüft von P. Schubert).
8
οὗ bezieht sich nicht auf ὁ ὑπογεγραμμένος δοῦλος, sondern auf ᾽Αφροδισίου ᾽Αφροδισίου τοῦ Φιλώτου, J.A. Straus, Chr.d’Ég. 60 (1985), S. 302.
Zu datieren: 1.10.86 n.Chr., P.J. Parsons, Chr.d’Eg. 49 (1974), S. 155 (zu Wilcken, Chrest. 80).
b 18
[εἰς τιμὴν] λαχαν̣[οσπέρμου]| [τ]ῆς [ἐσο]μ̣ένης τ[ιμῆς] καὶ ἀποτώ[σωἐν τῷ] | [μ]ηνὶ [Φαῶφ]ι τοῦ ἰ[σιόντο]ςπέμ[πτου κτλ. W., A III 381.
29-30
κ[αὶ] ἀ̣[ποδ]ώσω [κ]α[θ]ῶς [πρόκει]ται, F. Pringsheim, The Greek law of sale S. 285 A. 1.
I 3-4
εἰληφένα[ι καὶ δε]δα-|[νεῖσθαι παρὰ] σοῦ, H. Kühnert, Zum Kreditgeschäft S. 16 A. 8 (wegen der Zeilenlänge besser και] δε̣-|[δανεῖσθαι).
I 24
| [Αὐρήλιο]ς ᾽Ανουβᾶςδεδάνισμαι τὰς τ̣[οῦἀ]ργυρίου | [δραχμἀς έξήκοντα καὶ λ]αχάνου σὐν διαφόρῳ| [ἀρτά-βας κτλ. W., A III 381. Nicht γυναικός. W., A III 381.
II 2-3
εἰλη[φέναι καὶ δεδανεῖσθαι παρὰ] | σ[οῦ, H. Kühnert, Zum Kreditgeschäft S. 16 A. 8 (wegen der Zeilenlänge besser και] δε̣-|[δανεῖσθαι).
11
[τὸ ἐ π᾽ ἐ]μὲ φθάνοντέταρτον μέρος ἐπὶ χρόνον ἔτη δύο, ἀπὸ τοῦW., A III 382. Nicole, A III 382.
12
[ὄντος μ]η̣νὸςΜεσορὴ τοῦ ἐνεστῶτος δεκάτου καὶ ὀγδόου ἔτουςBerger, Zschr. für vergleichende Rechtswiss. 1913, 372192. W., A III 382.
2
Εὐστόργιον ἀ]μφότεραι ῎Ηλιτός όμ[ο]γάστριοι ἀδελφαὶ ἀπὸ τῆς κτλ. Nicole, Add. S. 36. W., A III 384.
5
χ[αί]ρειν. ᾽Επειτ̣ὴ οἰκόπεδον πατρῷον ήμῶν ἐν τῇ αὐτζ Φιλαδελφίᾳ [δ]ιαιρήκ̣α̣|μεν πρὸς κτλ. W., A III 384.
12
εἰ δὲ μή, δώσωμέ σοι κτλ. Sodann: ἔξοδον έροῦσαν εἰς κτλ. W., A III 384. Nicole, Add. S. 36.
13-14
᾽Απολ[λ]ωνίδηι .[……]ι ἀρ[χι]προ|φήτῃ| (vgl. Wilcken, Chrest. 80) → wohl ᾽Απολ[λ]ωνίδηι ὀ[ράπει κα]ὶ ἀρ[χι]προ|φήτῃ, P.J. Parsons, Chr.d’Eg. 4 (1974), S. 155; zur Bedeutung von ὀρᾶπις, Priestertitel abgeleitet vom demotischen rpcj, ,,Prinz", vgl. P.J. Parsons, Chr.d’Eg. 4 (1974), S. 143-144 und S. 155-156.
14
ἐπελευ[σόμενος ἐκτίσ] ι τῶ ἑτέρῳ ὑπὲρ στροφῆς καὶ ἐπηρίας λ̣ό̣γου ἀργυ̣ρίο̣ου̣; δ[ην]αρ[ί]ων μυ|ρι̣άδας κτλ. W., A III 384.
Auf Grund von ιβ ʃ ἰνδι(κτίωνος) auf dem Vo (vgl. B.L. 1, S. 158) wohl zu datieren auf den 2.4.384 n.Chr., P. Oxy. 63. 4382, zu Z. 1.
16
φιλαν|θρώπου τὴν καμάραν μου | λεγωμένην χορτωθηκην, | τῆς πράξεώς σου γιγνωμέ|νης ἔκ τε ἐμοῦ τοῦ όμολογού<ν>|των «ἢ καὶ ἔκ τε ἐμοῦ τοῦ | ὁμολογού<ν>των » ἢ καὶ κτλ. W., A III 384.
V
(2. H.) Χι(ρόγραφον) Τιμαγένης ᾽Ασίωνος χρυσίου νομ(ισμάτιον) α. Φαρμοῦθι ζ′, ιβʃ ἰνδι(κτίωνος) . W., A III 384. Nicole, Add. S. 36.
2
ἀλλοφύλου: l. ἀλλοφύλῳ, J. Gascou, Rev.ét.gr. 110 (1997), S. 287, Anm. 8 (gegen B.L. 1, S. 158).
3
ἐγεώργησάς μ[ο(υ)] | ὰρουρῶν περὶ κώμην Τᾶνινϲβ ὑπὲρ γενή|ματος ιθʃ καὶ κτλ. W., A III 384.
10
ἐκφόριον πλ[ήρης] . | Αὐρή[λιος] ᾽Α̣[λύπιος ἀπὸ; Φιλαδ]ελφίας | κτλ. Pr. Nicole, Anm zum Texte. W., A III 384.
ἀλλὰ κ[αὶ τὰ] ἀκάνθια εἰσέβαλον εἰς τὸ αὐτὸ | πλοιάριν παρὰ πραγματευτοῦ ἠγορ[ασθέντ]α περὶ κτλ. Pr.
1
† Τῶ; μ(ε)τ(ὰ) θε(ὸ)ν ἀγαθῷ μ̣ο̣υ̣ [δ]εσπ(ότῃ) τῷ πανευ̣(φήμῳ) κ(αὶ) θεοφυλάκ(τῳ) Κύ†/ρῳ | παρὰ κτλ. Nicole, Add. S. 36. W., A III 384.
10
κόμις ῾Ηράκλεις κτλ. Nachher: ὁ θεός, θεοφύλακτε | δέσποτα, δισφόρως ἐκινδύνευσα εἰς τὴν ἐνο̣ρία[ν] . . . φ[υγ]εῖν διὰ τὸ μὴ περιφρονεῖν μ̣ε̣ | περὶ τὰ κτλ. W., A III 385. Nicole, Add. S. 36.
11
] ἀκάνθια (B.L. 1, S. 461): Adjektiv, scil. ξύλα, B. Kramer, Z.P.E. 97 (1993), S. 132.
15
τὰ ταπεινά μου ἄλογα ἐπήρθησαν = 'meine armen Tiere sind mir genommen worden' S. G. Kapsomenakis, Vorunters. z. e. Grammatik d. Pap.Münchn. Beitr. z. Pap. 28 (1938), S. 93.
ἀπαιτῆσαι [[με(?)]] ὑπὲρ . . . . [χρυ]σίου κτλ. Nachher: Δι᾽ ἐμοῦ ᾽Απόλλω̣ν̣ συμ(βολαιογράφου) κτλ. Nicole, Add. S. 37. W., A III 385.
2
ἀρταβῶν τεσσάρων, σί(του) (ἀρταβῶν) δ , τὴν δὲ κτλ. W., A III 385. Nicole, Add. S. 37.
9
᾽Αρῆυτος: auf Grund des demotischen Namens Ḥr-iw ist ᾽Αρῆυτος zu aspirieren, A. Verhoogt.
Zeit: um 207 n. Chr. Paulus, Prosopographie der Beamten des ᾽Αρσινοίτης νομός S. 73 Nr. 646.
6
Nemesion viell. identisch mit dem in P. Hamb. 3. 211, vgl. P. Hamb. 3. 211, Anm. zu Z. 12.
14
ὑφωροῦμε (= ὑφορῶμαι) | [οὖν (?) ε]ἰ̣ μὴ ἄρ[α ἀ]νθρώπινόν | [τι ἔπ]αθεν ἔ[ξω]ι. Διὸ κτλ. W., A III 385.
10
| [Σ]αραπίωνος προσβάν̣το[ς εἰ]ς [ι]γ ʃ τῷ ἐνεσ|τῶτ[ι] κζ∟[κ]α̣[ὶ] ὀφίλοντες κτλ. W., A III 386. d. i. τρισκαιδεκαετεις, W., A III 386.
15
ἀμ[φότερ[οι ἀ]πεγρ(αψάμεθα) ἐπὶ τοῦ προχιμένου ἀμφόδ[ου] συν|απογρα(ψάμενοι) [κ]αὶ [τ]ὸν κτλ. W., A III 386.
18
Hinter ἐ[π]ιδίδομεν stehen 9 Kreuze, sowie 3 Kreuze am Schlusse der Z. 19. W., A III 386.
1
Τυράνν[ωι] τῷ καὶ ᾽Ισ̣ι̣δώρῳ καὶ Νίννῳ τῷ καὶ Χρυσίπ(πῳ) γεγυ(μνασιαρχηκόσιν) κτλ. W., A III 386.
6
᾽Ισ̣ι̣δώρου προσβ(άντος) εἰς ιγ ʃ τῷ ἐνεστῶτι κτλ. W., A III 386. d. i. τρισκαιδεκαετεις, W., A III 386.
7
ἐπικριθ(ῆναι) ὑπετάξαμεν τὰ δίκαια. ᾽Εγὼ μὲν οὖν ὁ ῞Ηρων | ἀπεγρα(ψάμην) [τῇ] τοῦ κτλ. W., A III 386.
12
υἱὸν ᾽Ισίδωρον ἀμφότεροι ἀπεγρ(αψάμεθα) ἐν ἐπιγεγεννη-(μένοις) τῷ κτλ. W., A III 386.
15
γεγυ(μνασιαρχηκὼς) διά ᾽Αμμωνίο[υ γ]ρα(μματέως) ᾽Ισίδωρον ῞Η[ρω]νος τοῦ | Σουχί[ωονος μ]ητρὸς κτλ. W., A III 386.
3
ὑπαρχόντων] | [καὶ] μὴ κτλ., also ohne αὐτοῖς hinter ὑπαρχόντων. Kornemann, P. Giss. 2, 19 Anm.
In Spalte 1 stand der Kaufvertrag, davon sind nur die Schlußworte erhalten: ].λ.ε[ω]ς εὐδοκῶ . In Spalte 2 stand zuoberst die Bankurkunde, davon ist die letzte Zeile er-halten: . [. . .]. . .[. .] . [. . .] χιλίας ἑκ[α]τ[όν, γ(ίνονται) (δραχμαὶ) ἀρ . Hierunter folgt P. Genf 22. W., A III 390.
7
Αὐτο[κράτορο]ς → Αὐτο[κράτορος (abgekürzt oder verschliffen) Monat] ϛ̄ (am Original), W.H.M. Liesker, P.J. Sijpesteijn, Chr.d’Ég. 63 (1988), S. 156.
λαχανοσπέρμου νέου κ̣ [αθα] ρ [ο] ῦ̣ ἀ̣δ̣ό̣[λου ἀρτάβας]| δύο μέτρῳ δρόμωιτετραχο̣ι̣[νίκωι κτλ. W., A III 390.
7
Σαταβοῦτος ο̣ί̣ δ̣ύ̣ο̣Πέ̣ρσα̣ι κτλ. W., A III 390. Zereteli, Byz. Zschr. 10 (1901) S. 300.
17
οἱ ὁμολογοῦ <ν>τες τ̣ῆι̣ Σ̣εγάθει [τῷ] | [……. μ] ηνὶτοῦ ἐνεστῶτος ἑκκαιδεκάτου ἔτους | [Αὐτοκράτορος Καίσα-ρος Δομ]ιτιανοῦ Σεβαστοῦ]| (hier bricht der Papyrus ab). W., A III 390.
ιε (ἔτους) Μεσο(ρὴ)(?)ζ̄. | Δείῳ κτλ. W., A III 390. Nicole, Add. S. 38, vermutet: Μεχ(είρ).
1
Die Lesung Μεχ(είρ) (B.L. 1, S. 161, Anm. 7) wird abgelehnt, P. Hamb. 4, S. 42, Anm. 3.
3
῾Ηρώδῃ τῷ κ(αὶ) Διογένειγεγυ(μνασιαρχηκόσι) κτλ. Zereteli, Byz. Zschr. 10 (1901) S. 300. G.-H., P. Fay. 32, 3 W., A III 390.
14-16
[ἐ]ὰν δέ τι κατ᾽ αὐτῶν | ἐξ[οι]κ̣ονομῶι, ἀποδίξωι ὥς ἐστι | κ̣[αθαρά (B.L. 1. S. 161) → [ἐ]ὰν δέ τι κατ᾽ αὐτῶν | ο̣ἰ̣κ̣ονομῶι (l. οἰκονομῶ), ἀποδ̣ί̣ξωι (l. ἀποδείξω) ὡς ἔ̣σ̣τ̣ι̣ | Spuren, P. Schubert bei P. Hamb. 4, S. 45 mit Anm. 9 (am Original); in den Spuren ist viell. Π̣[ακῦσις] ἐ̣π̣ι̣δ̣έ̣δ(ωκα) zu lesen, P. Hamb. 4. 243, zu Z. 10 (an einer Xerokopie); der Sinn von ὡς ἔ̣σ̣τ̣ι̣ bleibt dann unklar, N. Kruit.
14
[ο]ἰκί|ας ……, [ἐ]ὰν δέ τι κατ᾽ αὐτῶν | ἐξ [οι] κ̣ονομῶι, ἀποδίξωιὥς ἐστι | κ̣ [αθαρὰ] | (hier bricht der Papyrus ab). W., A III 390. Nicole, Add. S. 38, vermutet: Μεχ(είρ).
῾Ωρίων τ [ις εἰ] σελθὼν| εἰς κτλ. Nicole, Add. S. 38. W. briefl., laut Orig.; daher Vorschlag Nicole bei Mitteis, Chrestom. II 109, abzulehnen.
6
εἰ]σελθών (B.L. 1, S. 161) → wohl κα]τ̣ελθών (nach einem Photo), P. Brooklyn 3, Anm. zu Z. 5.
13-14
Viell. βεβώσω̣ (l. βεβαιώσω) [πάση] | [βεβαιώ]σι (l. βεβαιώσει), P. Vindob.Worp 9, Anm. zu Z. 13.
18
[......]α (vgl. B.L. 1, S. 461) → [Αἰγύπτι]α, H.C. Youtie, Z.P.E. 19 (1975), S. 104 Anm. 15.
3
Φαμενὼθ κ̄ς̄. [Πετοσῖρις]|. Μαρείους ἱερομοσχοσφρ[αγιστὴς ἐπ] | εθεώρησαμόσχον κτλ. W., A III 391.
7
μη(τρὸς) ἀπὸ [τῆς] | α(ὐτῆς) κώμ(ης), καὶ δοκιμάσας ἐσφρά-γ[ισα ὥς] | ἐστιν καθαρός, ὡς εἴθιστ[αι]. | Die folgende Zeile (10) ist rein demotisch und enthält die Unterzeichnung des Petosiris. W., A III 391.
Nd. M. David, B. A. v. Groningen, Papyrological Primer Nr. 23.Zu datieren 9. September 155 n. Chr., O. Montevecchi, Aeg. 27 (1947), S. 3 A. 1.
9
φαίνηται | [μισθ] ῶσαι. ᾽ΑποληίαΔιονυσία | κτλ. Zereteli, Byz. Zschr. 10 (1901) S. 300. W., A III 392.
4
| [ἡγεμόν]ο̣ς̣ πρὸς συνωνὴνκαμήλων εἰς χρεί[ας κυρι-ακὰς(?)]. | Πέπρακά σοι κτλ. W., A I 554. W., A III 392. Fitzler, Steinbrüche 1432.
7
μηροῦ Τ̄Ᾱ, κ[αὶ ἀπέσχον] | [τ]ὴν̣ κτλ. W., A III 392. Wohl die Anfangsbuchstaben von Τασουχάριον, Pr.
5
ὀραπεία (vgl. B.L. 3, S. 257 zu Wilcken, Chrest. 85): Amt des ὀρᾶπις, siehe dazu die Ber. zu P. Genf 1. 7, Z. 13-14.
9
Θὼθ ῑζ̄. | Πεχῦσις ῾Εριέως | μεμίσθεμε(lies μεμέτρημαι) τωι | τοῦ πυροῦκτλ. W., A III 396. W., A I 554. Nicole, Add. S. 38, liest τῳ. Diese Lesung ist unrichtig (W. briefl., laut Orig.).
7
μη(τρὸς) Τανεφ(ρέμμεως)χω(ματικῶν) τοῦ διελη(λυ)-θ(ότος)| κγ ʃ κτλ. W., A III 396. Wessely, Karanis 7. W. briefl., laut Orig.
20
Δ[ιό] σ̣κ̣ορος [῾Η] ρᾶ ἐπ̣ [ό] ησ̣ [α τὸ]| πρ[ο]κείμε [νον ……. σ] ῶμα καὶ ἔγ[ρα]ψ̣[α] ὑπ[ὲρ αὐτῶν]|ἀγρα(μμάτων) κτλ. W., A III 396.
17
Φιλαδελφίας συνέ|[θε]ντοπρὸς ἑαυτοὺς . .. ἀλλήλοις | κτλ. W., A III 396. Das σὺνder Ausgabe ist unrichtig. W., A III 396. Nicole, Add. S. 38, liest: πρὸςverbessert in σύν.
20
εἰς τὸ συνμέ | [νει] νπάντες [κ(αὶ)]συνκατάθεσιν κτλ. W., A III 396. Nicole, Add. S. 38, ergänzt: [κααί].
34
] Παβετ[ᾶς ῾Η] ρᾶ∟λε οὐλ(ὴ) ὑπὸ γόνατι ἀρισ(τερῷ). | [Αὐ]ρήλ[ιος] Παψόις ϊπ.α.ρεσυνεθέ[μ]ην| ὡς πρόκιται κτλ. W., A III 396.
2-3
Χοιὰκ [ ± 30 ᾽Αρσ]ινο|[είτου νομοῦ → Χοιὰκ [Datum ἐν Πτολεμαίδι Εὐεργέτιδι τοῦ ᾽Αρσ]ινο | [είτου νομοῦ, O. Primavesi, Z.P.E. 64 (1986), S. 107.
6
οἱ τρῖς ἀπὸ [ἀμ]φόδου᾽Απολλωνίου ῾Ιερ [ακε] ί [ο] υἄλλων τ̣ό̣π̣ων | [Γαίῳ(?)Αὐρ]ηλ̣ίῳ Δημητρίῳ υἱῷ Νείλο[υ] εὐθηνιαρχήσαντοςτῆς λαμπροτάτης πόλεως τῶν | [᾽Αλεξανδρέω] νκαὶ γυμνασιαρχήσαντος τῆς ᾽Αρσινοειτῶν πόλεως. ῎Εχειν παρ᾽ αὐτοῦοἱ ὁμ[ο]|[λογοῦντες κτλ. W., A III 396. Anders Nicole, Add. S. 39.
10
τεσσαρά[κοντα] | [ὁμοἱως]δὲ καὶ κτλ. Nachher: ἅπαντα ἀ [πο] δώ [σου] | [σινἐκ πλ]ή̣ρους κτλ. W., A III 396. So auch schon Nicole in der Anm.
11
τὰς μὲν δρα|[χμὰς ἐπὶ τ]ῇ Εὐτ[ε] λοῦ<ς> (d. i. τραπέζῃ), [τ]ὴν δὲ κριθὴν ἐν τῇ μητροπόλει μέτρῳ δρόμῳ τετραχοινίκῳ κτλ. W., A III 396.
13
ἀποδῶσι, ἐκτίσουσιτῷ Αὐρηλίῳ τῶν μὲν δραχμῶ[ν τὸν] | [γινόμ]ενον[τό]κον κτλ. W., A III 396. Berger, Strafklauseln 1203So auch schon Nicole in der Anm.: [ἑσταμ]ένον [τό]κον.
14 a
ἐσομέ̣ν[ην] | [πλείστ]ηντειμήν, καὶ ἐπὶ τῆ[ς] ἀπαιτήσεως γεινομένης τῷ Αὐρηλίῳ κτλ. Berger, Strafklauseln 109 u. 114. W., A III 397.
7
πόλεως | [ἀπὸ ἀμφ (όδου)……]ίου τόπων κτλ. Wessely, Stadt Arsinoe S. 31. Wessely, Stadt Arsinoe S. 31: Λυσαν]ίου. Möglich aber auch: Διονυσ]ίου τόπων, Pr.
16
χρηματ] ίζει, διακείμενο [νκ] ατὰ κτλ. So schon Wilcken, A I 554. Das Wort bezieht sich auf μέρος, nicht, wie Mitteis, Chrestom. I 215 Anm. will, auf ῾Ρούφου(Pr.).
7-10
ἐπὰν ἐνέγκες (l.-κῃς) ἐπ᾽ ὀνόματος τοῦ ἡμετέρου υἱοῦ … ρου πρωματιῶναν δεκατάρχ[ου], V. Martin, Actes du Ve Congrès de Papyrologie S. 260 A. 1.
8
| ἐπὶ Πλᾶτοςτοῦ ἡμετέρου | υἱοῦ διὰ π [ρ] ομαντιῶναν(= promotionem) | δεκαταρχ[.]κάστρων | κτλ. W., A III 398.
12-16
ἤ (l. εἴ) τι δ᾽ ἄν δῇς εἰς λόγον τῆς αὐτῆς προμοτιῶνος … ὡς ἄν δώσης ἐμὲ τὸν Πλᾶς ἀποκαταστήσω, V. Martin, Actes du Ve Congrès de Papyrologie S. 260 A. 1.
12
ἤ τι δὰν δῆς = εἴ τι δὰν δοῖς statt ητιδανδης, H. C. Youtie, T.A.P.A. 78 (1947), S. 116.
13
| εἰς λόγων(= λόγον) τῆς αὐτῆς πρω| μοτίωνοςεπ̣.(?) [σ]ὺν θεῷ | ὡς ἂν δυνήσομε τὸν | Πλᾶςἀποκαταστήσω σοι| μετὰ κτλ. W., A III 398.
20
| (1. H.) ῾ϒπ[ατε]ίας τῶν δεσποτῶν ἡμῶν Κ [ωστ] αντίνου(= Κωσταντίου) | κτλ. W., A III 398.
12
υἱοῦ ᾽Αγάμωνος καὶ . . [.] | αὐτοῦ ἀδελφοὶ ἀλλοδα̣π̣οὶ | ἐξα- . . . σαντες (das ἐξαγρήσαντες der Ausgabe ist unrichtig) τὰ πρόβατα | κτλ. W., A I 554. Das δ̣ύ[ο] der Ausgabe ist nicht richtig. W. briefl., laut Orig. W. briefl., laut Orig.
16
καὶ αρ . . τησα (oder αρ . τησα) αὐτοῖς | καὶ ἐπῆ <λ> θάν μοι κτλ. W. briefl., laut Orig.
11
ξιφῶν τὼν (= τὸν) τούτου | υἱ[ὸ]ν ὑπέκοψαν καὶ ἀνάγ|κη μοι γεγένηται γρά|ψα[ι] τῇ εὐγ[ενε]ίᾳ σου, | ὅ[π]ω̣ς τὴν̣ κ̣ [ρ ί] σεν (= κρίσιν) ἐκ | το [ύτ] ων ποιήσῃς | κτλ. W., A III 398. W., A III 399.
21
ἔχοντι. | ᾽Ερρωμ[έ]ν̣ος (lies -νον) | σε ε[ὔ]χετε | (das Folgende unklar). W., A III 399.
14
κὲ = καί. W., A III 399. Zereteli, Byz. Zschr. 10 (1901) S. 300, schlug κ(ὐρι)ε vor, doch fehlt der Kürzungsstrich.
15
γυ|ναικό[ς] σου Ναω̣.ι υἱός κτλ. W., A III 399. Lesung unsicher, möglich auch Νασ̣ . ι. W., A III 399.
18
ἔργον καλὸ (ν) | ποίει, πρῶτον μὲν διὰ τὸν θ (εὸ) ν, δεύ|τερον δι᾽ ἐμέν, διότι χ[[ρ]]ήρα ἐστὶ(ν) | ἡ μήτηρ κτλ. W. briefl., laut Orig. Nicole, Add. S. 39.
24
| μὴ [π]ο<ι>ῇ ἔξω μετὰ τῶν ἐγλε|γωμ[έν]ων εἰς κωμιδ̣ᾶτον (= comitatum), καὶ ὁ | θ(εὸ)ς κτλ. W., A III 399.
7
᾽Ασκληπι|ά[δη]ν, ἅπερ χρεωστῖ μοι | ν[ομ]ισμάτια δύο, καὶ ἀποστίλῃς | μο̣ι̣ κτλ. W., A III 399.
3
πρεποσεί|[τ]ῳ ᾽Αμειναιώθει(?) παρὰ Παλᾶτος | χαίρειν. | [Π]ροηγούμ̣αινως εὔχομαι κτλ. Nicole, Add. S. 39. W., A III 399.
11
| θ . . . ης ἐν τῇ ἐμοῦ κτλ. Zereteli, Byz. Zschr. 10 (1901) S. 300, schlägt θρέψῃs vor; Wilcken (briefl.) hält diese Lesung für unwahrscheinlich, da Raum zu klein.
18
κατεξίωσαν (= κατηξίωσαν), εἵνα εἰδῶ δι᾽ αὐ[τ]ά, | καὶ πάλιν, ὴ ὰν ἀπολέσω . . . . . | ἐγὼ κτλ. W., A III 399. vgl. auch W., A III 399.
21
| καὶ οὐκ ἀποστά νομαί (= ἀφιστάνομαι?) σου ὡς πρῶτο(ν). | ᾽Ερρῶσθαι εὔχομαι ἐν κ(υρί)ῳ | πολλοῖσιν κτλ. W., A III 399. W. briefl., laut Orig.
24
ἐμοῦ πάτρωνι καῖ κυρείῳ | πρεποσίτῳ ᾽Α μεινεώ θ ει(?) | παρὰ κτλ. W., A III 399. Nicole, Add. S. 39. vgl. auch W., A III 399.
7
λῆ[μ]μα | μέχωμε (= μάχομαι), ἀλλὰ μ[ά]χομε διὰ σέ. ᾽Επειδὴ | πράσσις, θέλο σοι πάντοτε κτλ. W., A III 399. W., A III 400.
20
κοινώτεροι, καὶ [ο]ὐ̣κ αἰδυνήθημεν | ἕνα κτλ. Diese ursprüngliche Lesung ist richtig, W. briefl.- Anders Nicole Add. S. 39.
5
| σε θέλο, πρεπόσ[ι]τε κύριε, τὴν ἐπισ|τονλήν, ἣν δέδοκα Ποσιδωνίου (= Ποσιδωνίῳ) | διὰ κτλ. W., A III 400. W. briefl., laut Orig.
14
οὐ δύναμε ἀπελ|τῖν, ὅτι ὲν μεγάλῃ περισπ̣ά[σ]ι | εἰμεί. Τρία νομισμάτια ἐχρη|σάμην παρἀ σ̣τρατιω̣τῶν, καὶ οὐ|κ ἐπιτρέποσίν μοι ἐπανελτῖ|ν ἕως τοῦ ἀποδῶ κτλ. W., A III 400.
20
Γερόντιον ἐζήτησα | εὑρὼν εὐτὸν (= αὐτὸν) ε . . (?) ἐκκλησία | εἰς τὴν κώμην τῆς συμ|βίου ε[ὐτ]οῦ, καὶ ἔγραψα | εὐτὀͅ τοῦ ἀπαντήσο κτλ. W., A III 400.
9
ἔργα τῆς βιξιλατίωνος ἐκτελέσαι | κτλ. Wessely, W. kl. Phil. (1901), S. 428. W., A III 400.
13
ἀλλὰ μετὰ πάσης τιμῆς | καὶ εὐταξ[ία]ς, μ̣ά[λ]ιστα δὲ προσχαρι|ζόμενος ἔσει τα̇ μέγιστα, καὶ ἀντίγρα|ψοι περὶ ὧν βούλῃ. [Τ]ὸ πιττάκιον, ὃ ἔδοκας | νίτρου κτλ. W., A III 400. W. briefl., laut Orig. Nicole, Add. S. 40.
Nd. P. Abinn. 67. Der Text auf dem Verso ist hier zum ersten Mal herausgegeben worden.
12
Das Sigel ʃ ′ hier und später bedeutet τάλαντον. Die Summe in Z. 12 beträgt 118 Talente 2000 Drachmen.W., A III 400.
3
[᾽Ασίω]νος → möglich ist auch [᾽Ατίω]νος oder [᾽Απίω]νος, D. Delia, E. Haley, B.A.S.P. 20 (1983), S. 41, Anm.***.
Zu datieren: 19.1.382, auch möglich: 383 n.Chr., R.S. Bagnall, K.A. Worp, Chron. Systems S. 114.
8
ἐν τώπῳ Θανεπλ(ωροῖς) - γ′ εἰς | <σ>πορὰν τῆς ιγ ʃ ′ ἰνδικτίωνος κτλ. Paul M. Meyer, P. Hamb. I 20,8 Anm. vgl. W., A III 401. W., A III 401.
3
Περγάμ[ι]ος, ἐ[δ]αιξάμην παρὰ τῶ πριαμένω | ῍Ολ Κου-[ειήο (υς)] ἀπὸ τῆς κτλ. W., A III 401.
8
χρυσίου ὁλοκοτ᾽ τινους | ὀκτώ, χρ(υσίου) νομίσ(ματα) η″, σάκ[κον] κοῦφον ἕναν″, σίφρον ἕναν | καὶ τὰ συ[ντῖ]νον κτλ. W., A III 401.
5
Φιλαδελφίας. | Βουλόμ θα/ε μισθώσασ[θ]αι τῷ Αὐρηλίῳ ῾Ωρ Κουειήου(ς) | ἀπὸ ἀπόρων κτλ. W., A III 400. W., A III 401.
Zu datieren: 372 n.Chr., D. Delia, E. Haley, B.A.S.P. 20 (1983), S. 40; vgl. die Ber. zu Z. 9.
9
ιS′ ἰνδικτίωνος → β´ ἰνδικτίωνος (am Original), V. Martin, H.B. Hoesen, A.C. Johnson, J.E.A. 1 (1928), S. 124, Anm. 1.
1
Π(αρὰ) [Φ]ι[λο]ξέ̣ν̣ου. | ῎Επεμψα πρός σε π α̣ [ι δ] ί[ο] ν (?), | ἵνα κτλ. W., A III 401.
16-17
ἔχω δὲ παρὰ [σοῦ λόγῳ ἀρραβῶνος ...], F. Pringsheim, The Greek law of sale S. 392 A. 5.
16
ταυρικῷ ἐγὼ σοι | νέβ̣αλον (= συνέβαλον), καὶ οὐ σοινέθετο | σύνφωνα ἐργάσασται, ἀλλὰ κτλ. W., A III 402. εργασαστο Nicole, Add. S. 41.
2
| ἀρχ(ιερα)τ(εύσαντι) τῆς ᾽Αρσιν[οϊτῶν πόλεως] | παρὰ Αὐρηλίου Κάσ[τορος του καὶ Συμμάχου] | ἀπὸ ἀμφόδου ῾Ιερᾶς Πύλης(?). [Βού]|λομαι κτλ. W., A III 403. Vitelli, P. Flor. I 67, 14 Anm.
12
ἀ[ρούρας ....], | (?) αί π(ροκείμεναι) (?)- ι ʃ′ (= 101/2), ἐκφορίου κτλ. W., A III 403.
2
κοντουβερνάλιον Γελ̣άδιον(?). | ᾽Απερχόμενον (=ἀπέρχου?) εἰς τ[ὸ]ν ᾽Αρσινοείτην, | ὥστε κτλ. Zwischen Z. 3 u. 4 kein Absatz. W., A III 403. Nicole, Add. S. 41.
10
| εἰ δὲ ἀντιλέγει πε̣[ρ]ὶ τὴν ἀπόδοσει τοῦ ἀργυρίου, | παράσχου τὴν χῖρ[α]ν (= χειρόγραφον) τῷ κτλ. W., A II 403. Nicole, Add. S. 41: ἀνιδοσει, von 2. Hand verbessert in ἀντιδόσειν. W., A I 554.
ῥάχνη β (B.L. 1, S. 168) → ῥάχνη [[β]]; ῥάχνη ist Singular, J.M. Diethart, Z.P.E. 64 (1986), S. 79.
1
κάμισα (B.L. 1, S. 168) → κάμασα (wie ed.pr.), J.M. Diethart, Z.P.E. 64 (1986), S. 79, Anm. 1 (nach einem Photo).
7
ῥάχνη [[β]] (B.L. 8, S. 135) → ῥάχνη α (am Original), P. Schubert in: P. Oxy. 59. 4004, zu Z. 14.
9
καλκίων → καλι̣κίων, P.J. Sijpesteijn, Aeg. 68 (1988), 71 (am Original geprüft von Cl. Wehrli).
12
σισακικία → δισα{κι}κία (l. δισακκία), G. Husson, Atti del XVIIe Congr. 3 S. 1297, Anm. 2 (am Original geprüft von C. Wehrli).
εἰσὶν αἱ οὖσ(αι) διὰ τῶν ἀπὸ Κ̣ [ ] | αἱ λοι(παὶ) κτλ. Wilcken, Archiv III 404. Wilcken, Grundzüge S. 2942.
6
hinter den Aruren bricht der Papyrus ab, dahinter sind Drachmensummen zu ergänzen; ebenso in den folgenden Zeilen. Wilcken, Archiv III 404.
10
Φιλοπάτορος: es handelt sich um Φιλοπάτωρ ἡ καὶ Θεογένους im Herakleidesbezirk, E. Battaglia, Aeg. 62 (1982), S. 137.