Editionen in
HGV 21532

P. Oslo 3

85
Nd.: P. Frisch, Zehn agonistische Papyri Nr. 8.
Zu datieren: 26.3.274 n.Chr., P. Oxy. 43. 3135, zu Z. 7-8.
Nd. M. Vandoni, Feste Nr. 94.
<γενόμενος> γ̣υ̣μ̣ν̣ασιά̣ρχης (B.L. 5, S. 74) → ε̣ὐ̣θ̣η̣νιάρχης (nach P. Oxy. 50. 3568, zu Z. 7); viell. ist γενόμενος ausgefallen, P. Frisch, Zehn agonistische Papyri Nr. 8.
Αὐρήλιος Εὔπο̣ρος, J.R. Rea, Chr.d’Ég. 46 (1971), S. 154.
<γενόμενος> γυ̣μ̣ν̣ασιά̣ρχης, H. Braunert, Die Binnenwanderung S. 352, A. 12.
Α̣ὐρήλιος Λύσιξος, Kurzform von Λυσίξενος, - der Mann war Alexandriner, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 58 (1938), S. 300 A. 14.
11f.
τὸ πάντας σ[υντ]εῖναι <τοὺς τού>του, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 58 (1938), S. 300.
16f.
σπουδὴν προ̣[τρέπειν] συνλαβεῖν, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 58 (1938), S. 300.
1
Αὐρήλιος Εὔπο̣ρος (B.L. 6, S. 94) → Αὐρήλιος Λυπρός (wie ed.pr.) (nach einem Photo), J.E.G. Whitehorne, Aeg. 67 (1987), S. 118, Anm. 27.<γενόμενος> γ̣υ̣μ̣ν̣ασιά̣ρχης (B.L. 5, S. 74) wird abgelehnt, F. Chatelain, Chr.d’Ég. 62 (1987), S. 265, Nr. 471.
6
Für Gaius Iulius Theon vgl. P. Theones, S. 6.
10-11
Καπ̣ι|τω̣λί̣ν̣ου → Καπ̣ε̣|τω̣λι̣α̣κ̣οῦ (nach einem Photo), P. Oxy. 43. 3135, zu Z. 7-8.
12
σ[υντ]εῖναι (B.L. 3, S. 125) → σ̣[υμπαρ]ε̣ῖ̣ναι̣, P. Frisch, Zehn agonistische Papyri Nr. 8.
18
.ο̣ν[ῃ] → viell. [π]ο̣ῄ[σῃ], P. Frisch, Zehn agonistische Papyri Nr. 8.
23
Die Lesung ἔτους δ̣ wird bestätigt (nach einem Photo), P. Oxy. 50. 3568. zu Z. 7.