P. Lips. 1 ⇧
Zu datieren: 22.10.364 n.Chr. (gegen B.L. 9, S. 123), C. Zuckerman, Z.P.E. 100 (1994), S. 203-204.
Das Datum in B.L. 7, S. 79 ist richtig, aber nicht die Erg.; es bleibt unmöglich, das verwendete Konsulsformular festzustellen, vgl. R.S. Bagnall e.a., Consuls of the Later Roman Empire S. 648-649.
→ [Μετὰ τὴν ὑπατείαν τῶν δεσποτῶν ἡμῶν | Οὐάλεντος Αὐγούστου τὸ ζ´ καὶ Οὐαλεν|τιν]ειανοῦ [νέου αἰωνίου] Αὐγοὐστου καὶ […….| …]αυ.ο.[ τὸ β´] vacat, R. S. Bagnall, K.A. Worp, Z.P.E. 28 (1978), S. 222-225.
1-2
[Μετὰ τὴν ὑπατείαν τῶν δεσποτῶν ἡμῶν | Οὐάλεντος Αὐγούστου τὸ ϛ′ καὶ Οὐαλεν|τιν]ειανοῦ [νέου αἰωνίου] Αὐγούστου καὶ […….|…] αυ.ο.[ τὸ β′] vacat (B.L. 7, S. 79; vgl. aber auch B.L. 8, S. 170 und 9, S. 123) → [῾Υπατείας - - - Φλαουίου] | [᾽Ιοβ]ειανοῦ [τοῦ ….. ] Αὐγούστου καὶ [τοῦ παιδὸς (?)] | [Φλ]αυ[ί]ο[υ Οὐαρρωνειανοῦ] vacat, C. Zuckerman, Z.P.E. 100 (1994), S. 203.
1
Die Erg. νέου (B.L. 7, S. 79) wird abgelehnt, A. Cameron, Z.P.E. 56 (1984), S. 169, Anm. 33.
10
[εὐ]χάρακτα: viell. [παλεο]χάρακτα (l. παλαιοχά-ρακτα) oder [νεο]χάρακτα, P. Hamb. 4. 263, zu Z. 12.