B.G.U. 8 ⇧
2, 9
ἱππάρχων → ἱππαρχῶν (von ἱππάρχης), Α.Ε. Hanson, P.J. Sijpesteijn, Anc.Soc. 20 (1989), S. 142.
12
ἀναστρεφομένου (l. ἀναστρεφόμενος) → ἀναστρεφομένου (l. ἀναστρεφομένων), D. Kaltsas, Tyche 25 (2010), p. 213–214.