Editionen in
HGV 21367

P. Mich. 11

615
→ Nd.: S.B. 24. 16265 und siehe die Ber. dazu.
→ SB 24 16265
Nd. (am Original) mit neuer Verteilung der Erg. über den Z. und Photo: P.J. Sijpesteijn, Z.P.E. 112 (1996), S. 190-191 und Tafel XI mit den folgenden Ber.:
Herkunft viell. Oxyrhynchites, N. Kruit, Z.P.E. 94 (1992), S. 167, Anm. 1.Zu datieren: 3.5.259 oder 260 n.Chr., F. Mitthof, Z.P.E. 99 (1993), S. 111, Anm. 81
Die Lesung τοῦ ἐνεστ]ῶτ̣ο̣ς̣ δ[ ist unzutreffend, F. Mitthof, Z.P.E. 99 (1993), S. 111, Anm. 81.
Nach Γερμανικῶν μεγίστω̣ν̣ (Z. 36) erwartet man [Εὐσεβῶν Εὐτυχῶν] vgl. F. Mitthof, Z.P.E. 99 (1993), S. 111, Anm. 81 Dies ist wohl zu erg. in Z. 37; aus Platzgrunden ist dann die Erg. Λικκινίου zu streichen (vgl. die Titulatur in P. Ryl. 2. 110), N. Kruit.
2
→ [ ± 40 ]ω…δ[ (unter Ablehnung von τιμὴν πλήρη οἴνου γενήματος und vgl. B.L. 10, S. 125)
6
τὸ ὅλον γέ]νημα → τὸ γέ]νημα
13
[Μεγίστων καὶ Πουπλίο]υ → [μεγίστων Εὐσεβῶν Εὐτυχῶν καὶ Πουπλίο]υ und Σ̣[αλωνίνου] → Σ̣[αλωνίνου Οὐαλεριανοῦ], F. Mitthof, Z.P.E. 99 (1993), S. 111, Anm. 81.
25-26
τού̣ [του | ἀντίγραφον → τού̣ [του τοῦ ὑπομνήματος | ἀντίγραφον
35-36
Λικιννίο[υ| ± 23 ] → Λικιννίο[υ Οὐαλεριανοῦ καὶ Που|πλίου Λικιννίου Οὐαλεριαν]οῦ
36-37
μεγίστω̣ν̣ | [Ευσεβῶν Ευτυχῶν καὶ Πουπλίου] (B.L. 10, S. 125) → μεγίστ[ων Εὐσεβῶν Εὐτυχῶν | καὶ Πουπλίου Λικιννίου].

S.B. 24

Zur Herkunft und Datierung siehe B.L. 10, S. 125 zu P. Mich. 11. 615.