P. Harr. 1 ⇧
I 7f.
καὶ ἡ [κτῆσις ἡμ]ῶν οὐ δεόντω[ς, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 59 (1939), S. 124.
I 11f.
εὐλογίας [ταύτης ἀνειλημμένης] εἰς τὸ ἱερώτατον, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 59 (1939), S. 124.
I 22f.
τῆ τῆς ἀρχιερίας κ[υριότητι], Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 59 (1939), S. 125.
I 5
τάξιν [ἐν]εγ[κεῖ]ν, B. Snell, Gnomon 13 (1937), S. 577 A. 1, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 59 (1939), S. 124.
I 9-11
πολιτικῶν [καὶ τῆς] με[γάλης νῦ]ν καθεστώσης χρημάτων στενοχωρίας. ἐπέγνωμεν τ[ὸ ἱε]ρα[τικὸν μὲ]ν πλῆρες ὄν, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 59 (1939), S. 124.
I 12-15
Ergänzungsversuch: ἐν τοῖς τοιού[τοις ἄδι]κον οἰ[όμενοι καὶ ἀπρεπ]ῆ τὴ[ν] πρ[ο]νομίαν καὶ οἱ προχρονοῦντες ἐν ταῖς συναλλ[αγαῖς] ταῖς [ἱερατικοῦ λόγους ἀκυ]ροῦσαν ἰδίους καὶ κρατοῦσαν εἰδότ[ε]ς ἐπὶ [βρ]εφῶν [ἀνηροῦντο· εἰσὶ δ᾽ἐμο]ὶ Λυσανίᾳ δύο καὶ Φιλοσαράπιδ̣ι̣ τ[ῷ ᾽Απο]λλωνοῦ[τος τρία (?), Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 59 (1939), S. 124.
I 15
]ι̣ Λυσανίᾳ δύο καὶ Φιλοσαράπιδ̣ι̣ τ[….]λλων ου[ → ] Παυσανίας̣ ὁ καὶ Φιλοσάραπις̣ ἐ̣κ̣ τ̣[(οῦ) ᾽Απο]λλωνί̣ου (nach einem Photo), P. Oxy. 63. 4356, zu Z. 7; die Ber. um am Anfang [εἰσὶ δ᾽ ἐμο]ί und am Ende τ[ῷ ᾽Απο]λλωνοῦ[τος τρία zu erg. (B.L. 3, S. 78) sind also abzulehnen.
I 17
τὸ εἰ]ς τὸν [ἱερατι]κὸν μεταπεσ[ὸν] λόγον, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 59 (1939), S. 125.
I 25
τ]ού[τ]ου ἐκληρονόμησε̣[ν ὁ Π]ρωτᾶς, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 59 (1939), S. 125.
II 1
Λυ[σανίας ῞Ωρ]ου [τοῖς ᾽Ο]ξυρυγχιτῶν ἄρχουσι, Karl Fr. W. Schmidt, Philol. Wochenschr. 59 (1939), S. 125.