P. Cairo Masp. 2 ⇧
Wohl zu datieren: 540/541 n.Chr., C. Zuckerman, Du village à l’empire, S. 46 (gegen B.L. 12, S. 46).
Zu datieren: wohl 525-526; Herkunft: Antaiopolis, F. Mitthof, Annona Militaris, S. 543-544.
Nd.: F. Mitthof, Annona Militaris, S. 547-548, Nr. 187c, mit einigen kleineren Präzisierungen der Transkription und den folgenden Berichtigungen (nach einem Photo):
1
[† Π(αρὰ) Ἀνδρέου, ἀκτουαρίου τοῦ ἀριθμοῦ → [Π(α-ρὰ) Φλ(αουίου) Ἀνδρέου ἀκτουαρ(ίου) ἀριθμοῦ; Ψ̣[άτ]ο̣υ → Ψάτου und τοῦ (Symbol) → τοῦ (αὐτοῦ)
3
(nicht in ed.pr.) → [ὑπὲρ ἀννωνῶ]ν στρατ(ιωτῶν) Ἀνταίου καν(όνος) τετάρτης ἰνδικ(τίωνος) [- - -]
4
[δικαστ]ικο(ῦ), G. Malz, Studi in Onore di A. Calderini e R. Paribeni 2 (1957), S. 352.
6
. . . π̣ε̣π̣ο̣ί̣η̣μ̣α̣ι̣ τὴν φο[ρμαρίαν] → [καὶ εἰς ἀσφάλειαν ὑμῶν] καὶ τοῦ δημοσίου πεποίημαι τὴν φο[ρμα]ρ̣(ίαν) (l. φωρμαλίαν) [τῶν νομισμ(ατίων)] τ̣ε̣σ̣σ̣έ̣ρ̣ω̣ν̣ (l. τεσσάρων)
7
(nicht in ed.pr.) → [καὶ κερ(ατίων) δέκα ὡς πρόκ(ειται). Φλ(αούιος) Ἀνδρέας ἀ]κτουάρ(ιος) δ(ι') ἐμοῦ Ψάτου Ἰωάννου ἀπὸ ἀκτουαρ(ίων), στοιχεῖ μοι τ̣α̣ύ̣τ̣η̣ν̣ τ̣ὴ̣ν̣ φ̣ο̣ρ̣μ̣α̣ρ̣ί̣α̣ν̣ (l. αὕτη ἡ φωρμαλία)