C.P.R. 9 ⇧
περη̣λ̣η̣τ̣( ) → περηχήτ(ου) (l. περιχύτου), J. Gascou, Bibl.Orient. 43 (1986), S. 96.
39
Derselbe Φοιβάμμων Περιχύτου oder περιχύτης (vgl. B.L. 8, S. 116; derselbe in P. Lond. 3. 1060, 6) begegnet in P. Sorb. 2. 69, vgl. P. Sorb. 2. 69, S. 17 und S. 247, Anm. zu 102 D, Z. 3.