S.B. 8 ⇧
Zu datieren auf den 26. bzw. 27.1.84-96 n.Chr., J.M.S. Cowey, Z.P.E. 132 (2000), S. 242
δηλουμένῳ → λεγομένῳ, D. Hagedorn, Z.P.E. 71 (1988), S. 287.
10-11
ἐν - ].νυίᾳ Ψ̣οσν̣έως ἀστῶν πεντήκοντα | [ἀρούρας → ᾽Απ]ύ̣νχι Ψ̣οσν̣έως ὡς ἐτῶν πεντήκοντα | [οὐλή (gefolgt von δεξιᾶς, vgl. Z. 36, N. Kruit), D. Hagedorn, Z.P.E. 71 (1988), S. 287 (nach einem Photo).
11
αὐτά̣ς → αὐτῷ, D. Hagedorn, Z.P.E. 71 (1988), S. 287.
13
ἑνδεκαρουρῶ(ν) → ἑνδεκαρούρῳ, P.J. Sijpesteijn, Archiv 42 (1996), S. 63.
22-23
τὴν αὐτ(ήν) | [- → τῆς αύ|[τῆς μερίδος, D. Hagedorn, Z.P.E. 71 (1988), S. 287.
26
σπειρομέ(νας) → σπέρματα, D. Hagedorn, Z.P.E. 71 (1988), S. 287.
33
τὰς πρό(τερον) βασιλικάς → τὰς προκειμένας, D. Hagedorn, Z.P.E. 71 (1988), S. 287.
34-35
τῶν λεγ|[ομένων → ὧν με|[μισθώκαμεν, D. Hagedorn, Z.P.E. 71 (1988), S. 287.
35
Die Erg. πεντήκοντα ist abzulehnen, vgl. die Ber. zu Z. 10-11, N. Kruit.
36
[᾽Απύνχις (τοῦ δεῖνα) ὡς ἐτῶν x οὐλὴ - δ]ε̣ξ̣ι̣ᾶς → wohl [᾽Απύνχις Ψοσνέως ὡς ἐτῶν ν (oder πεντήκοντα) οὐλὴ - - δ]ε̣ξ̣ι̣ᾶς, vgl. die Ber. zu Z. 10-11, N. Kruit.