Editionen in
HGV 11966

P. Mich. 2

122
Vgl. H.C. Youtie, Z.P.E. 21 (1976), S. 204-206, woher auch die nachstehenden Ber. (am Original):
ὑμεῖς ist richtig, E. P. Wegener.
I 7-8
ὀκο|νομημένδι → ὀκο|νομημέναι
I 20, 21
Πέαν → πεάν (l. ποιάν) (Auch schon in P. Mich. 5. 340, zu Z. 26.)
I 21
Die Z. endet πρὸς ἀρ[γ(υρίου)] (δραχμάς)
I 22
..δε τινη( ) → viell. ἑ̣τ̣έ̣(ρων) δέ τινων κ[τή(σεων)]
I 24
καί → κ̣α̣ι̣.η.
I 25
Φαμενωύθη → Φαμενῶυθ
I 26
οζ → ρξ
I 28
ὑμεῖς (vgl. B.L. 3) → εἷ μήν
I 32
διε[ψ]ῦσθαι → διε[ψ]εῦσθαι
I 35
θεν δεῖνα τοῦ δείνατος → ἰς τὸν δῖνα τοῦ δίνατος
II 5, 8, 11
Πέᾳ und Πέαν → πεᾷ (l. ποιᾷ) und πεάν (l. ποιάν)