P. Tebt. 2 ⇧
Vgl. R. Katzoff, Z. Sav. 89 (1972), S. 273 ff.
2
ἔ[τους] ς → ἔ[τους ι]ς; also zu datieren: 131 n.Chr., W. Turpin, B.A.S.P. 18 (1981), S. 149, Anm. 16 (am Original geprüft von E. W. Wall).
15-16
ἀνασ[τὰ]ς εἰς συμ[βούλιον κ]αὶ σκεψάμ[ενος με]τὰ [τ]ῶν [π]α[ρό]ν̣[τω]ν, T. C. Skeat, E. P. Wegener, J.E.A. 21 (1935), S. 240.
16
σκεψάμ[ενος με]τ̣ὰ [τ]ῶ̣ν̣ [π]α[ρό]ν̣[των̣ | [ὑπηγόρ]ε̣υσ̣ε̣ν̣ ἀπόφα[σιν, ἣ κ]αὶ ἀνεγνώσθ[η κα]τὰ̣ λέξ[ιν] ο̣ὕ̣ [τ] ως ἔχουσα· [....] ἐκ τῶν ὠνῶν κτλ. Hunt, P. Oxy. VIII 1102, 5 Anm.
18
Vl. ἔχουσα̣· [μεθ᾽ ἕτερα], V. Arangio-Ruiz, Fontes iuris Romani anteiustiniani 3 S. 315-7.