P. Petr. 2 ⇧
Aus dem Jahre 13 des Philopator (= 210/9 v. Chr.), Wilcken, Gott. Gel. Anz. 1895, 164; Archiv 7, 71. - vgl. UPZ 1 S. 615f.
| Φιλαδέλφου ᾽Ιαμνείας τῆς […………. μηνὸς] | Δαισίου πεντεκαιδεκάτη[ι, ἐν …………..] | θεῶν Σωτήρων τοῦ ᾽Αρσινοίτου [νομοῦ]. | ῾Ομολογεῖ Δονομάζις Ταωτίου ε[…………. τῆς] | ἐπιγονῆς κτλ. Pr.
| ᾽Απολλώνιος Αἰνιάς, Πτολεμαῖος Μ[ ], | ᾽Απολλώνιος ῾Ηρακλεώ-τῆς, οἱ τρεῖς τ[ῶν ῾Ιππο] [κράτους τῆς δευτέρας ἱππαρχίας [ ] | τούτων συγγραφοφύλαξ ᾽Απολλ[ώνιος ]. Petr. III 55b.
3
᾽Ιάμνεια ist Tochter des Περιγένης, S. R. K. Glanville, T. C. Skeat, J.E.A. 40 (1954), S. 46.
6-7
Ε[- - τῆς] | ἐπιγονῆς: viell. Θ̣[ρᾶιξ τῆς] | ἐπιγονῆς, W. Clarysse in: Pros.Ptol. 10, S. 326, E2696.
9
κληρούχου [ ] |…..ν̣δ̣εως …….[ ὑπὲρ ὧν εἰσέδω-κεν ἔντευξιν] | εἰς τὸ τοῦ βασιλέως [ὄνομα] κτλ. Mitteis, Chrestom. 135 Einl.
18
[ ὑ] | πὲρ ὧν ἀνήλωκεν Δονομάζεις Θεοδότω̣ [(?) ] |. καὶ ἀπέχειν τὸν λόγον ῾Ιστιαῖος παρὰ Δ[ονομάζεως] | τῶν τριακοσίων τριάκοντα δραχμῶν, [καὶ μὴ ἐξεῖναι] | Δονομάζει μηδὲ ῾Ιστιαίωι περὶ τῶν χρ[ημάτων ἀλλήλοις | ἐπελθεῖν, ἐπιότι [δὲ ……………, ἐὰν δέ τις] |παρασυγγραφήσηι καὶ μὴ ἐμμείνηι τ[ῆι ὁμολογίαι], | ἥ τε ἔφοδος αὐτῶι ἄκυρος ἔστω καὶ προσ[αποτισάτω ὁ] | ἐπιπορευ[όμενος] | Διονύσιος(?) […..] καὶ μηθὲν ήττον ἡ [συγγραφὴ κυρία] | ἔστω. Μάρτυρες κτλ. Petr. III 55b. Petr. III Seite XVIII zu 55 b.
27
Χα[λκηδόνιος: auch möglich ist Χα[λκιδεύς (vgl. schon B.L. 3, S. 143, aber auch B.L. 7, S. 160), Pros.Ptol. 10, S. 302 und 304, E2557.
27
Die Erg. Χα[λκιδεύς (B.L. 3) wird abgelehnt, F. Uebel, Die Kleruchen S. 63, Anm. 5.
30
.νιδε. ( → Αἰνίας, B.L. 1) → Αἴνιος (B.L. 6), wird bestätigt von W. Clarysse, Anc.Soc. 6 (1975), S. 77.
32-33
[--] | τούτων → [ἑκατον]|τάρουροι (vgl. B.L. 6), W. Clarysse, Anc.Soc. 6 (1975), S. 76.