P. Lond. 2 ⇧
ώς∟ν οὐλ(ὴ) | δακτ(ύλῳ) χ(ειρὸς) ὰρ(ιστερᾶς) ἀπὸ ᾽αττινοῦ | ῞Οσίου Πανεμφρέμει | ᾽απ̣ύγχεως κτλ. W., A III 243.
ἀπεσχ(ηκέναι) τ̣[ι(μὴν)?] ἀργ(υρίου) (δραχμῶν) ἑκατὸν ἑξή | κοντα. Βεβαιό(σει) ὁ ὁμολ(ογῶν). | ῾Υπογ̣ρ̣(αφεῖς) .κτλ. W., A III 243.
11
δακτ(ύλῳ) (B.L. 1, S. 263) → δακ(τύλῳ) ᾱ (am Original), P.J. Sijpesteijn, Z.P.E. 56 (1984), S. 97, Anm. 4.
17
ἀπεσχ(ηκέναι) (B.L. 1, S. 263) → ἀπέσχ(εν), H.C. Youtie, Scriptiunculae Posteriores 2 S. 696, Anm. 3.
19
βεβαιό(σει) ὁ (B.L. 1, S. 263) → βεβαιο(ῖ) <ὁ>, H.C. Youtie, Scriptiunculae Posteriores 2 S. 696, Anm. 3.
20
Μ̣ύ̣μης → Μύσ̣θ̣ης, identisch mit dem aus Stud.Pal. 22. 29, Z. 16 (am Original), P.J. Sijpesteijn, Z.P.E. 56 (1984), S. 97.
22-23
→ Πετοσίριος Κλοδίου πέπρα|κα ὡς <πρόκ(ειται)>. ἔγ(ρα)ψα Μύσ̣θη̣ς Μέλαν(ος) <ὑπ(ὲρ)> αὐ̣(τοῦ) μὴ εἰδ̣(ότος) γρ(άμματα) (am Original), P.J. Sijpesteijn, Z.P.E. 56 (1984), S. 98.