P. Fay. ⇧
᾽Αντεσυμβολ(ήσατο) oder ᾽Αντεσυμβολ(ήθη), H. Henne, St. Arangio-Ruiz IV S. 130.
᾽Αντεσυμβόλ(ησε) Παῆσις ἰσάγ(ων) τελ(ωνησάμενος) | δ(ιὰ) κτλ. W., A I 552. W., P. Oxy. IV S. 263.
1
Die Lesung ᾽Αντεσύμβολ(ον) ist richtig, V. B. Schuman, Chr. d’Ég. 38 (1963), S. 308-9, Anm. 2.