τ<ο>ὺς ἀποδιχθησομέ[νους ὑπάτους] → τῦς (l. τοῖς) ἀποδιχθησομέ[νοις ὑπάτοις], L.C. Youtie, D. Hagedorn, H.C. Youtie, Z.P.E. 10 (1973), S. 123, Anm. 1.