[± 12 διὰ τῆς] προ[τ(έρας)] ἀναγρ(αφῆς) ἐπ[ὶ τοῖς] ἀνεικ[ον]ίσ[τ(οις)] εἰσδ(εδομένη) → [τὸ ἐνεστ(ὸς) κδ (ἔτος) ἐτῶν . .] προαναγρ(αφομένη) ε. .[ ]. α ̄ (l. πρότερον) Νείκω̣ν̣ο[ς ἀ]μ̣φοδ(αρχίᾳ), D. Hagedorn, P.J. Sijpesteijn, Z.P.E. 65 (1986), S. 102-103.