ἐγ(ράφη) δι(ὰ) … νομογ(ράφου) (B.L. 7, S. 101) → viell. ἀ̣ν̣ε̣(γράφη) δ̣ι’ Ε̣ὐ̣λ(ογίου) π̣ρ̣ὸς γρα(φείῳ), P. Genf 2. 89, Anm. zu Z. 2.