ἀναχθέντες, [ἀ]|ναχθέντες (Wilcken, Chrest. 1) oder ἀραχθέντες (P. Petr. 2, App., S. 2): viell. βρεχθέντες ,,bei nassem Wetter", J.P. Mahaffy, S. Witkowski, Prodromus (1897), S. 56.