εἴς τε πρόσωπον εἴς τε πρᾶγμα (P. Princ.Univ. 2, S. 79) → εἴ‵ς′ τε πρόσωπον εἴς ‵τε′ πρᾶγμα; ‵ς′ und ‵τε′ von einer 2. Hand, P.J. Sijpesteijn, Z.P.E. 68 (1987), S. 144 (am Original).