Τρ[ιαδ]έλφου → δ ̣ ̣[ ̣]ελφου, viell. δ(ιὰ) τ̣(οῦ) [ἀδ]ελφοῦ (am Original), R.-L. Chang, Chr.d’Ég. 79 (2004), S. 210, Anm. 4.