ἐπ[ομνύμενος τὴν βασι|λ]ικήν (vgl. S.B. 2, S. 462) → ἐπ[ομνύμενος θεὸν παντοκράτορα καὶ τὴν βασι|λ]ικήν, Z.M. Packman, Z.P.E. 100 (1994), S. 207.