μοληβα( ) → μοληβδ(ουργοῦ), F. Preisigke, Wörterbuch 2, s.v.; → μοληβᾶ (= μολυβδουργοῦ) (am Original), J.M. Diethart, Pros.Ars. 1 Nr. 1624, Anm. 244.