παίδ(ων) Νουμη(νίου) δ̣ι̣αφυ( ) → wohl παιδ(ὸς) Νουμη(νίου) oder παιδ(ὶ) Νουμη(νίωι) διὰ Φυ( ) oder φυ( ), C.Ptol.Sklav., Nr. 127, S. 569-570.