ὑπερ|ε̣ἴ̣δ̣[ητε ταῦτα, διὰ] βραχυτάτων (sic) → ὑπερ | ̣ ̣ ̣ [ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ̣ ] βραχυτάτω, Wilcken, Chrest. 424.