γύ(ου) → γ̄; γύ(ου) β → γ̄ β(ορρᾶ); γύ(ου) βο(ρρᾶ) → γ̄ βο(ρρᾶ); γύ(ου) νό(του) → γ̄ νό(του), P. Tebt. 4. 1104, zu Z. 7.